W której pozycji deklaracji CIT ? 2 Spółka powinna wykazać kwotę nadpłaty podatku dochodowego od (...)

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe

UZASADNIENIE

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę wynika, iż XXX Sp. z o.o. jest importerem i dystrybutorem przypraw produkowanych przez XXX GmbH w Austrii.W dniu 28 lutego 2005r. Zgromadzenie Wspólników XXX Sp. z o.o. podjęło uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego Spółki poprzez wydanie nowych udziałów. Wspólnik pokrył je aportem w postaci wymagalnej i należnej mu wierzytelności przysługującej w stosunku do Spółki z tytułu niezapłaconych faktur. Wartość udziałów została wyliczona przy zastosowaniu kursu sprzedaży EURO przez bank obsługujący Spółkę z dnia 28.02.2005r. czyli zgodnie z artykułem 36 ust.2c, który w przypadku zobowiązań wyrażonych w walucie obcej odwołuje się do art.30 ustawy o rachunkowości.

W wyniku dokonanej zmiany wierzytelności z tytułu niezapłaconych faktur według kursu sprzedaży banku z dnia konwersji oraz zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów powstały dodatnie różnice kursowe.

W związku z powyższym Spółka pyta:

Czy powstałe w wyniku zamiany wierzytelności z tytułu niezapłaconych faktur na kapitały dodatnie różnice kursowe są przychodami podatkowymi a ujemne różnice kursowe powstałe w wyniku konwersji zobowiązań na kapitały są kosztami podatkowymi...

Spółka stoi na stanowisku, że zamiana wierzytelności na kapitały nie powoduje powstania różnic kursowych mających wpływ na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Konwersja zobowiązań na kapitał jest kompensacyjną formą uregulowania zobowiązań, przy której nie dochodzi do transferu środków pieniężnych (waluty obcej) a tylko do wygaśnięcia długu Spółki wobec udziałowców w formie pokrycia kapitału w Spółce.

Naczelnik Drugiego MUS po zapoznaniu się z przedstawionymi okolicznościami informuje co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr.54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu.

Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów.

Z kolei przepis art. 12 ust. 3 w/w ustawy o p.d.o.p. stanowi, że jeżeli przychody wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich uzyskania i dniem faktycznego otrzymania występują różne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodów, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał uzyskujący przychód, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia uzyskania przychodu.

W stanie faktycznym opisanym przez Podatnika nie wystąpiła zapłata, tylko konwersja zobowiązań w postaci zamiany wierzytelności na kapitały.

Różnice kursowe powstają wtedy, gdy:

- koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, wówczas koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez NBP z dnia zarachowania kosztów,

- przychody wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich uzyskania i dniem faktycznego otrzymania występują różne kursy walut wówczas przychody te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodów, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał uzyskujący przychód, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia uzyskania przychodu.

Dokonując potrącenia wzajemnych wierzytelności ? w tym przypadku zamiany wierzytelności z tytułu nie zapłaconych faktur na kapitały nie można powiedzieć, iż Spółka poniosła koszt/otrzymała przychód który mógłby być podwyższony lub obniżony o powstałe różnice kursowe.

W przedstawionym stanie faktycznym uznać należy, iż rozliczenia ze Wspólnikiem Spółki są tożsame z potrąceniem (kompensatą), które jest formą likwidacji istniejącego stosunku prawnego prowadzącą do umorzenia wzajemnych należności i zobowiązań, w rozumieniu art. 498 § 2 Kodeksu cywilnego.

Wskutek potrącenia wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej. W sytuacji, gdy rozliczenia następują na zasadach kompensaty wzajemnych zobowiązań i należności, nie powstaną różnice kursowe, które miałyby wpływ na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W wyniku potrącenia nie dochodzi bowiem do efektywnej zapłaty dokonanej w pieniądzu. Potrącenie, pomimo iż dotyczy zobowiązań do świadczeń tego samego rodzaju, nie prowadzi do ich realizacji, a jedynie do zaliczenia jednej wierzytelności na poczet drugiej, co skutkuje zaspokojeniem wierzyciela i osiągnięciem tym samym celu zobowiązania.

Mając na względzie przepisy art. 15 ust. 1 oraz art. 12 ust. 3 ustawy o p.d.o.p., stwierdzić należy, iż różnice kursowe generujące koszty czy też przychody podatkowe powstają jedynie w przypadku płatności dokonywanych drogą faktycznego transferu środków pieniężnych w walutach obcych.

Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik Drugiego MUS uznaje stanowisko Spółki za prawidłowe i postanawia jak w sentencji.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę w złożonym wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia.Zgodnie z art. 14b § 1-2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej ? do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 i art. 239 w związku z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa). Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł oraz 0,50 zł od każdego załącznika (ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej - Dz. U. Nr 86, poz. 960 ze zm.)