Czy zakup regałów/gablot o jednostkowej cenie do 3.500 zł oznakowanych logo Spółki-dystrybutora (...)

uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka jest dystrybutorem narzędzi i urządzeń dla instalatorów i zamierza wstawiać do placówek handlowych swoich klientów (hurtowni, sieci handlowych) gabloty i regały oznakowane logo firmy... (tutaj nazwa Spółki) w celu ekspozycji dostarczanych tam narzędzi. Wstawianie gablot i regałów następuje na podstawie zawartych porozumień, na mocy których w przedmiotowych gablotach będą eksponowane tylko towary firmy. Przedmiotowe gabloty i regały przez cały czas będą pozostawały własnością Spółki, a ich jednostkowa cena nigdy nie przekroczy kwoty 3 500 zł.

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym Spółka pyta, czy zakup regału/gabloty należy zaliczyć do reklamy publicznej nielimitowanej i wpisać jednorazowo w koszty uzyskania przychodów?

Zdaniem Spółki zakup gablot/regałów oznaczonych logo firmy oraz wstawienie ich do hurtowni w celu ekspozycji towarów Spółki jest reklamą publiczną nielimitowaną, ponieważ służą one ekspozycji towarów handlowych Spółki w halach targowych jej kontrahentów oraz mają na celu zwrócenie uwagi przechodniów znajdujących się w halach targowych na towary Spółki poprzez utrwalenie w ich psychice znaku firmowego Spółki. Działania tego typu są więc reklamą powszechną skierowaną do niezidentyfikowanego odbiorcy i stanowią reklamę publiczną zaliczaną jednorazowo w koszty uzyskania przychodów.

Naczelnik II MUS po zapoznaniu się z przedstawionymi we wniosku okolicznościami informuje, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. Nr 54 z 2000 r., poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W związku z tym kosztem uzyskania przychodów będą wszelkie koszty poniesione przez Spółkę, pozostające w związku z prowadzoną działalnością, w przypadku gdy ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów.

Treść art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Reklama publiczna ma miejsce wówczas, gdy jest powszechna, ogólna oraz przeprowadza się ją w miejscach dostępnych dla wszystkich, oficjalnie i jawnie. Zaliczenie danego wydatku do kosztów reklamy publicznej lub niepublicznej zależy zawsze od jej odbiorcy, adresata. Wobec tego do wydatków limitowanych należy zaliczyć te, które z założenia są kierowane tylko i wyłącznie do konkretnego adresata. Z kolei reklama firmy (jej produktu) adresowana do nieograniczonego anonimowego kręgu potencjalnych odbiorców jest reklamą prowadzoną publicznie.

Z treści wniosku wynika, że działania Spółki polegają na wstawianiu do hal targowych gablot i regałów opatrzonych logo Spółki. W związku z tym wydatki związane z zakupem przedmiotowych gablot (opatrzonych logo Spółki) będą stanowiły koszty reklamy mającej charakter publiczny. Za takim zakwalifikowaniem tego rodzaju działań promocyjnych przemawia fakt, że adresatem umieszczonego na przedmiotowych gablotach przekazu reklamowego (logo firmy) jest anonimowy, nieograniczony krąg potencjalnych klientów odwiedzających hale targowe, w których oferowane są także produkty Spółki. W przedmiotowej sprawie wstawiane przez Spółkę gabloty/regały wypełniają warunki reklamy prowadzonej w sposób publiczny. Uwidoczniają bowiem, że w danym punkcie handlowym prowadzona jest sprzedaż produktów Spółki utrwalając jednocześnie w świadomości klientów nazwę firmy.

W związku z powyższym Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego podziela stanowisko Podatnika w przedmiotowej sprawie i stwierdza, że koszty poniesione przez Spółkę związane z zakupem regału lub gabloty umieszczanej w halach targowych i opatrzonych znakiem (logo) firmy służą reklamie Spółki i jej produktów bezpośrednio w punktach sprzedaży i spełniają tym samym warunki reklamy prowadzonej w sposób publiczny (nieograniczony krąg odbiorców). Zatem wydatki poniesione przez Spółkę na ich zakup będą stanowiły koszt uzyskania przychodów w pełnej wysokości nie podlegający ograniczeniom wynikającym z treści art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie z uwagi na fakt, że wartość jednostkowa przedmiotowych gablot i regałów nie przekracza kwoty 3.500 zł, zgodnie z treścią art. 16d ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka może nie dokonywać od tych składników majątku odpisów amortyzacyjnych. W tym przypadku wydatki poniesione na ich nabycie stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik II MUS postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego we wniosku przez pytającego.

Zgodnie z treścią art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa przedmiotowa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14b § 5 ustawy Ordynacja podatkowa.

Na niniejsze postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia (art. 236 § 2 i art. 239 w związku z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa). Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł oraz po 0,50 zł od każdego załącznika (ustawa z dnia 09.09.2000 r. o opłacie skarbowej - Dz. U. Nr 86, poz. 960 ze zm.).