Jaka jest podstawa amortyzacji środków trwałych wniesionych przez wspólnika komandytariusza - spółkę (...)

Jaka jest podstawa amortyzacji środków trwałych wniesionych przez wspólnika komandytariusza - spółkę z o.o. - do spółki komandytowej?


Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 8 z 2005 r. poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej w piśmie z dnia 15.11.2006 r. (data wpływu do tutejszego Urzędu 22.11.2006 r.)


postanawia


uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

Porady prawne


U Z A S A D N I E N I E


Zgodnie ze stanem faktycznym podanym we wniosku XXX Sp. z o.o. (dalej: ?Podatnik? lub ?Spółka?) prowadzi działalność gospodarczą jako podatnik podatku dochodowego od osób prawnych. Jako wspólnik zakłada wraz z innymi podmiotami spółkę komandytową, w której występuje jako komandytariusz. Na pokrycie swojego wkładu do spółki komandytowej Podatnik zobowiązał się wnieść do tej spółki komandytowej własność środków trwałych. Będące przedmiotem wkładu niepieniężnego środki trwałe były uprzednio składnikami majątku Spółki.

W świetle powyższego, Podatnik wnosi o wyjaśnienie, jaka jest podstawa amortyzacji środków trwałych wniesionych przez wspólnika komandytariusza - spółkę z o.o. - do spółki komandytowej.

Wedle stanowiska Spółki - wartością początkową, stanowiącą podstawę amortyzacji podatkowej w spółce komandytowej jest w opisanej sytuacji wartość pokrytego przez komandytariusza wkładu niepieniężnego - poszczególnych środków trwałych - w wysokości określonej w akcie notarialnym, ustalona zgodnie z aktualną wartością rynkową poszczególnych składników majątkowych.

Zdaniem Podatnika ma tu zastosowanie przepis art. 16g ust 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się:

1) w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia,

1a) w razie częściowo odpłatnego nabycia, cenę ich nabycia powiększoną o wartość przychodu określonego w art. 12 ust. 5a,

2) w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia,

3) w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości,

4) w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej, a także udziału w spółdzielni - ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

W opinii Spółki nie jest jasne, który z cytowanych punktów ma zastosowanie do sytuacji wniesienia środków trwałych wkładem niepieniężnym do spółki nie będącej spółką kapitałową (spółka komandytowa).

Zdaniem Podatnika w danej sytuacji mamy do czynienia z odpłatnym wniesieniem do spółki osobowej własności środków trwałych. Formą odpłatności jest tu wartość objętego w zamian wkładu w spółce komandytowej.

Zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych, w przypadku spółki komandytowej wkłady wspólników do spółki mogą mieć charakter pieniężny lub niepieniężny (aporty). Zdolność aportową w spółce komandytowej określa art. 48 § 2 w zw. z art. 103 KSH stanowiąc, iż wkład wspólników może polegać na przeniesieniu lub obciążeniu własności rzeczy lub innych praw, a także na dokonaniu innych świadczeń na rzecz spółki.

Wkład wniesiony do spółki to:

- rzeczywiste przysporzenie majątkowe,

- którego wartość została określona,

- dokonane przez komandytariusza na rzecz spółki,

- które wchodzi do majątku spółki.

W granicach wniesionego wkładu komandytariusz staje się wolny od odpowiedzialności osobistej wobec osób trzecich.

Uszczuplenie wkładu przez straty powoduje konieczność jego uzupełnienia do pierwotnej wysokości w drodze obrócenia na ten cel części zysku. Komandytariusz nie ma obowiązku uzupełnienia wkładu ze swojego majątku osobistego. Wkład może być wnoszony w całości lub częściach. Wkład wniesiony ma znaczenie nie tylko w stosunkach zewnętrznych, ale również w stosunkach wewnętrznych, bowiem komandytariusz uczestnicy w zyskach spółki proporcjonalnie do wkładu rzeczywistego wniesionego do spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej (art. 123 § 1 KSH).

W opisanej sytuacji spółka komandytowa nabywa więc na własność środki trwałe, będące przedmiotem wkładu niepieniężnego, w zamian za zwolnienie komandytariusza z odpowiedzialności za zobowiązania spółki i za uzyskane prawo udziału w zyskach spółki. Zdaniem Spółki spełnione są więc przesłanki art. 16g ust 1 pkt 1, jak i przez analogię ? art. 16g ust 1 pkt 4 w/w ustawy. Wartością środków trwałych nabytych przez spółkę w tym przypadku jest zaś ustalona na podstawie aktualnej wartości rynkowej kwota pokrytego w tej formie wkładu niepieniężnego określona w umowie spółki.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie po zapoznaniu się z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym stwierdza co następuje:

Spółka komandytowa nie posiada osobowości prawnej, z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikami są poszczególni wspólnicy.

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) - dalej u.p.d.o.p. - przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. Powyższe zasady stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Zgodnie z dyspozycją wyrażoną w art. 5 ust. 1 u.p.d.o.p. skutki podatkowe związane z funkcjonowaniem spółki osobowej, a odnoszące się do jej wspólników będących osobami prawnymi, powinny być rozpatrywane w oparciu o ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych. Z uwagi na brak unormowań dotyczących sposobu określenia wartości początkowej składników majątkowych wnoszonych przez osoby prawne będące wspólnikami spółki komandytowej, zdaniem tutejszego organu podatkowego zastosowanie powinien znaleźć przepis art. 16g u.p.d.o.p. określający sposób ustalania wartości początkowej środków trwałych.

W myśl art. 16g ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p. za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki kapitałowej, a także udziału w spółdzielni - ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej. Przepis ten odnosi się do ustalenia wartości środka trwałego nabytego przez podatnika będącego spółką kapitałową w postaci aportu wniesionego do tej spółki. Z analogiczną sytuacją - wniesieniem środka trwałego w postaci wkładu niepieniężnego do spółki - mamy do czynienia w omawianym stanie faktycznym, z tą jednak różnicą, że spółka do której jest wnoszony aport nie jest spółką kapitałową, lecz spółką osobową.

Ponieważ sposób ustalenia wartości początkowej środka trwałego wniesionego w postaci wkładu niepieniężnego do spółki osobowej nie został bezpośrednio określony, należy odpowiednio zastosować art. 16g ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p. Potwierdza to uregulowanie zawarte w art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zgodnie z którym za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18 uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu. Przepis ten zawiera analogiczne rozwiązanie do sposobu wskazanego w art. 16g ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p.

Wobec powyższego, dla celów podatkowych, tj. dla potrzeb ewidencji środków trwałych, należy przyjąć jako wartość początkową środków trwałych wniesionych przez wspólnika komandytariusza do spółki komandytowej ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu, wartość poszczególnych środków trwałych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

Wartością początkową środków trwałych nabytych przez spółkę w opisanej sytuacji faktycznej jest zatem ustalona na podstawie aktualnej wartości rynkowej kwota pokrytego w tej formie wkładu niepieniężnego określona w umowie spółki. Dokonując ustalenia takiej wartości należy kierować się art. 14 ust. 2 u.p.d.o.p., z którego wynika, że wartość rynkową rzeczy określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

W związku z powyższym, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowił jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego.

Zgodnie z treścią art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej przedmiotowa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej ? do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14b § 5 w/w ustawy.

Na podstawie art. 14a § 4 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie zawierające interpretację służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w terminie 7 dni od doręczenia postanowienia za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie.


Referencje

IP-PB3-423-507/08-2/MS, interpretacja indywidualna

IP-PB3-423-752/08-2/MS, interpretacja indywidualna

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika