Podatnik pyta, czy może z rejestru zakupu prowadzić tylko rejestr związany z zakupem mediów, a inne (...)
Podatnik pyta, czy może z rejestru zakupu prowadzić tylko rejestr związany z zakupem mediów, a inne zakupy ujmować w księgach rachunkowych w kwocie brutto.
Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w związku z wnioskiem z dnia 15.05.2006r. (data wpływu do Urzędu 17.05.2006r.) uzupełnionym w dniu 14.07.2006r., w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego
p o s t a n a w i a
uznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.
U Z A S A D N I E N I E
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Podatnik świadczy usługi związane z ochrona zdrowia, które są zwolnione z podatku od towarów i usług. Ponadto Podmiot świadczy usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości na cele niemieszkalne podlegające podatkowi VAT. Obecnie Podatnik prowadzi pełny rejestr zakupu i sprzedaży. W zakresie podatku naliczonego kwalifikuje do odliczenia zakupy związane z mediami, które przypadają na wynajmowane lokale.
Podatnik pyta, czy może z rejestru zakupu prowadzić tylko rejestr związany z zakupem mediów, a inne zakupy ujmować w księgach rachunkowych w kwocie brutto. Zdaniem Podatnika takie postępowanie jest prawidłowe, gdyż rejestr sprzedaży umożliwia rozliczenie podatku należnego z całej sprzedaży oraz rejestr zakupu mediów umożliwia rozliczenie podatku VAT naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną. Podmiot nie stosuje wskaźnika udziału sprzedaży opodatkowanej w przychodach ogółem dla celu rozliczenia podatku naliczonego, gdyż pozostałe zakupy kwalifikuje do sprzedaży zwolnionej. Podatnik odlicza jedynie VAT naliczony związany z zakupem mediów do wynajmowanych lokali, które to koszty refakturuje na najemców.
Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy z 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.
Przepis art. 109 ust. 3 ustawy o VAT - obok podmiotów zobowiązanych do prowadzenia pełnej ewidencji - wskazuje także na elementy, które powinna ona zawierać. W ewidencji zatem m.in. należy ujawnić kwoty podatku należnego i kwoty podatku naliczonego. Podatek należny może być ujęty tylko w odniesieniu do poszczególnych transakcji. Nie ma obowiązku jego sumowania i uwzględniania w jednej pozycji całości podatku należnego za dany okres rozliczeniowy. Ewidencja powinna również zawierać kwoty podatku naliczonego, które podlegają odliczeniu.
Nie istnieje więc konieczność ujawniania w ewidencji wszystkich kwot podatku naliczonego. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 11 września 2000r. (I SA/Ka 557/99), który zachowuje aktualność w obecnym stanie prawnym, stwierdził, że 'ewidencja podatkowa powinna zawierać dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego oraz kwoty podatku naliczonego obniżającego podatek należny. W ewidencji powinny zatem ujmowane być tylko te kwoty podatku naliczonego, które obniżają podatek należny, a nie wszelkie kwoty podatku naliczonego. Ujęcie w ewidencji tych kwot podatku naliczonego, o które podatnik nie miał prawa pomniejszyć podatku należnego i w konsekwencji dokonanie takiego odliczenia, z czym mamy do czynienia w niniejszej sprawie, stanowiło naruszenie obowiązków ewidencyjnych, które doprowadziło do zawyżenia podatku naliczonego, a w konsekwencji do ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego z mocy art. 27 ust. 6 ustawy z 1993r. o VAT'. Należy jednak zauważyć, że ujęcie w ewidencji kwot podatku naliczonego niepodlegającego odliczeniu nie jest przesłanką do ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego. Ustalenia takiego zobowiązania będzie miało zastosowanie tylko wówczas, gdy ujęcie tych kwot w ewidencji spowoduje zaniżenie zobowiązania podatkowego albo zawyżenie kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy podatnika lub do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy.Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy i przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że Podatnik może prowadzić tylko rejestr zakupu związany z zakupem mediów i w nim wyodrębniać kwoty podatku naliczonego.