W związku z przedstawionym stanem faktycznym Spółka wystąpiła o potwierdzenie własnego stanowiska (...)

postanawiauznać stanowisko Podatnika za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Ze stanu faktycznego przedstawionego w przedłożonym wniosku wynika, iż Spółka nabywa od holenderskiego podatnika towary dopuszczone do obrotu na terenie Unii Europejskiej, które następnie odsprzedaje ostatecznemu nabywcy, mającemu siedzibę i zarejestrowanemu dla celów podatku VAT w państwie członkowskim innym niż Polska lub Holandia. Towary wydawane są bezpośrednio z magazynu w Holandii do ostatecznego odbiorcy w państwie członkowskim innym niż Polska lub Holandia, zgodnie z formułą INCOTERM 2000 CIP (państwo członkowskie finalnego odbiorcy). Przedmiotowy towar na żadnym stadium transakcji nie znajduje się na terytorium Polski (tylko w wyjątkowych przypadkach towary mogą zostać przewiezione przez terytorium Polski). Spółka zauważa, iż nie spełnia warunków określonych w art. 135 i następnych ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów nie zostało opodatkowane przez Spółkę na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują sie w momencie zakończenia wysyłki.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym Spółka wystąpiła o potwierdzenie własnego stanowiska zgodnie z którym w przypadku, gdy dla potrzeb dokonywanych przez Wnioskodawcę transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, Spółka podaje polski numer identyfikacyjny przyznany jej dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych, wewnątrzspólnotowe nabycie uznaje się za dokonane również na terytorium Polski, nawet gdy wysyłka towaru z jednego kraju członkowskiego Unii Eurpopejskiej kończy sie na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Jednocześnie Spółka zwróciła się z pytaniem czy podatek naliczony od ww. transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów podlega odliczeniu zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Spółka uzasadniając swoje stanowisko zauważa, iż zgodnie z art. 25 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu. Traktując powyższy przepis jako ogólny, przywołuje art. 25 ust. 2 ww. usta­wy o podatku od towarów i usług, w myśl którego jeżeli nabywca przy wewnątrzwspólnotowym na­byciu towarów podał numer przyznany mu przez dane państwo członkowskie dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych inne niż państwo członkowskie, na którym towary znajdują się w momen­cie zakończenia ich wysyłki lub transportu, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane również na terytorium tego państwa członkowskiego.

Spółka uznaje powyższy przepis jako restrykcyjny, gdyż co do zasady w omawianym przypadku będziemy mieli do czynienia z po­dwójnym opodatkowaniem takich transakcji. Od wskazanej reguły ustawodawca przewidział dwa wyjątki. Pierwszy dotyczy sytuacji, gdy towar w momencie zakończenia wysyłki znajduje się w in­nym niż Polska państwie, natomiast podatnik (nabywca), podał polski numer VAT, transakcja może być opodatkowane tylko w tym państwie, o ile nabywca udowodni, że nabycie zostało w tym kraju opodatkowane. Drugi wyjątek dotyczy tzw. transakcji trójstronnych uregulowanych w art. 135 i na­stępnych ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

W zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od ww. transakcji wewnątrzwspólno­towego nabycia towarów Spółka wskazuje, iż przedmiotowe zakupy są związane z opodatkowaną działalnością Wnioskodawcy, wobec czego w myśl art. 86 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę powyższe Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie stwierdza, co następuje:

W przepisach art. 7 ust. 8 i art. 22 ust. 1 - 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług ure­gulowano w sposób szczególny zasady dotyczące określenia miejsca świadczenia przy dostawie towarów w przypadku transakcji łańcuchowych, tj. transakcji, w których występuje kilka pod­miotów zawierających transakcje dotyczące jednego towaru, przy czym towar trafia bezpośrednio od pierwszego do ostatniego podmiotu w łańcuchu.

Zgodnie z art. 7 ust. 8 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Spółka nabywa towary od holenderskiego podatnika VAT, które następnie odsprzedaje ostatecznemu nabywcy mającemu siedzibę i zarejestrowanemu dla celów podatku VAT w państwie członkowskim innym niż Polska lub Holandia. Towary trafiają bezpośrednio z Holandii do ostatecznego odbiorcy w państwie członkowskim innym niż Polska lub Holandia na warunkach dostawy INCOTERM 2000 CIP (państwo członkowskie finalnego odbiorcy).

Zgodnie z zasadami określonymi przez Międzynarodową Izbę Handlową w Paryżu w for­mie ?Międzynarodowych Reguł Wykładni Terminów Handlowych? INCOTERMS 2000, powyższa formuła oznacza:

CIP (carriage and insurance paid to) - sprzedający organizuje transport i ponosi jego koszty do określonego miejsca przeznaczenia a ponadto przejmuje obowiązek ubezpieczenia towaru na rzecz kupującego.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej transakcji biorą udział trzy podmioty, przy czym pierwszy z nich, tj. podmiot z Holandii, wydał towar bezpośrednio ostatniemu nabywcy (tj. kontrahentowi Spółki), to mimo iż ww. towar nie trafia do drugiego w kolejności podmiotu (tj. Wnioskodawcy), uznaje się zgodnie z art. 7 ust. 8 ustawy, iż dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Jak wynika natomiast z art. 22 ust. 2 w przypadku, gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub trans­port tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub trans­portowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie.

Natomiast w myśl zapisu w art. 22 ust. 3 ww. ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

• poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
• następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

Jak wynika z analizy przywołanych przepisów, w przypadku transakcji łańcuchowej, w której bierze udział kilka podmiotów w ten sposób, iż pierwszy z nich wydaje towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysył­ka lub transport tego towaru są przyporządkowane tylko jednej dostawie.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu. Stosownie do ust. 2 ww. artykułu nie wyłączając zastosowania ust. 1 w przypadku gdy nabywca, o którym mowa w art. 9 ust. 2, przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów podał numer przyznany mu przez dane państwo człon­kowskie dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych inne niż państwo członkowskie, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane również na terytorium tego państwa członkowskiego, chyba że nabywca udowodni, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów:

1. zostało opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, lub
2. zostało uznane za opodatkowane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znaj­dują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, ze względu na zastosowanie proce­dury uproszczonej w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej, o której mowa w dziale XII.

Wobec powyższego, mając na uwadze cytowane przepisy, w niniejszej sprawie Spółka do­konuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium państwa członkowskiego, na którym towar znajduje się z momencie zakończenia jego transportu (art. 25 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług ), będącego rezultatem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów pierwszego w kolejności kontrahenta - tej dostawie przyporządkowany jest transport towarów (art. 22 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług).

Ponadto należy zauważyć, iż Spółka podając numer przyznany jej przez dane państwo członkowskie dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych inne niż państwo członkowskie, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu, obowiązana jest również rozliczyć wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium państwa członkowskiego, które wydało jej ten numer (art. 25 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług). Co więcej, Spółka dokonuje również dostawy na terytorium państwa członkowskiego, na którym zakończono transport towarów - art. 22 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podat­ku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zgodnie zaś z art. 88 ust. 1 pkt ww. ustawy o podatku od towarów i usług towarów i usług, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym - z zastrzeżeniem wyjątków, o których mowa w ust. 3 cytowanego przepisu - a także z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwol­nieniem od podatku dochodowego.

Zatem w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w myśl art. 25 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług uznanego za dokonane na terytorium kraju - zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług - kwotę podatku naliczonego stanowi, z za­strzeżeniem ust. 3 - 7 suma kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Natomiast prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy, albo jeżeli tego nie do­konał w tym terminie to za następny okres rozliczeniowy (art. 86 ust. 11 ww. ustawy o podatku od towarów i usług). Natomiast stosownie do art. 86 ust. 13 ww. ustawy o podatku od towarów i usług jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ter­minach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wy­stąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Mając na uwadze powyższe Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowił jak w sentencji.

Jednocześnie Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego informuje, iż kwestie dotyczące pozosta­łych pytań zawartych we wniosku zostały ujęte w odrębnych postanowieniach.

Niniejsza interpretacja dokonana została dla konkretnego stanu faktycznego zawartego we wniosku z zastrzeżeniami wynikającymi z art. 14a, art. 14b oraz art. 14c ww. ustawy Ordynacja podatkowa.