Zagadnienie, o rozstrzygnięcie którego zwraca się Spółka, dotyczy opodatkowania podatkiem od towarów (...)

uznać stanowisko Podatnika za nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka, w ramach popierania twórczości artystycznej, literackiej, naukowej oraz działalności oświatowej, obejmuje patronat medialny nad różnymi wydarzeniami kulturalnymi i artystycznymi oraz społecznymi. O imprezie bądź wydarzeniu Spółka informuje na antenie radiowej (relacje z wydarzeń i imprez, wywiady, puszczanie fragmentów nagrań, itp.). Organizator natomiast w ulotkach informacyjnych i programach umieszcza informację, iż patronem medialnym danego wydarzenia jest Spółka. Na plakatach reklamujących wydarzenie bądź imprezę jest umieszczana informacja o patronacie oraz logo Spółki. W przypadkach, gdy Spółka obejmuje patronat medialny wspólnie z innymi Patronami (stacjami radiowymi lub telewizyjnymi, wydawcami prasowymi), w swoich informacjach o wydarzeniu umieszcza także informację o objęciu wydarzenia patronatem przez pozostałych Patronów, a one czynią to samo w odniesieniu do Spółki. Pomiędzy Spółką a organizatorem oraz pomiędzy innymi Patronami a Spółką nie są dokonywane żadne rozliczenia finansowe.

Zagadnienie, o rozstrzygnięcie którego zwraca się Spółka, dotyczy opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wykonywanych przez Spółkę w ramach patronatu medialnego na rzecz organizatora danego wydarzenia oraz innych Patronów.

Spółka stoi na stanowisku, iż obejmując patronat medialny nad imprezą (samodzielnie lub wspólnie z innymi Patronami) nie wykonuje na rzecz organizatora czynności opodatkowanych w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Jednocześnie Spółka uważa, iż w sytuacji, gdy działa wspólnie z innymi podmiotami, to nie wykonuje na ich rzecz czynności opodatkowanych w rozumieniu w/w ustawy.

Odnosząc się do opisanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie uzasadnia swoje stanowisko jak niżej.

Przepis art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i usług na terytorium kraju. Definicję świadczenia usług zawiera przepis art. 8 ust. 1 ww. ustawy, który brzmi: ?1. Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa?.

W ocenie Naczelnika tutejszego Urzędu działania Spółki polegające na informowaniu o wydarzeniu, o jego organizatorze, a także o podmiotach obejmujących patronat medialny nad tym wydarzeniem mają charakter i cel reklamowy, bowiem ich celem jest zachęcenie do udziału w wydarzeniu, zwiększenie prestiżu Spółki oraz innych Patronów. Analogiczne usługi świadczone przez organizatora oraz innych Patronów na rzecz Spółki mają taki sam charakter. Konsekwencją świadczonych usług jest (może być) wzrost dochodów u wszystkich zainteresowanych podmiotów. Należy zauważyć, iż polski ustawodawca nie zdefiniował w sposób jednoznaczny pojęcia reklamy. W wyrokach Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawach: C-73/92 pomiędzy Komisją Europejską a Hiszpanią, C-69/92 pomiędzy Komisją Europejską a Wielkim Księstwem Luksemburga oraz C-668/92 pomiędzy Komisją Europejską a Republiką Francuską, ETS stwierdził, iż pojęcie ?usług reklamowych? powinno być rozumiane w sposób szeroki. Zdaniem ETS-u pojęcie ?usług reklamowych? obejmuje wszelką działalność promocyjną tzn. taką, której celem jest informowanie odbiorców o istnieniu firmy oraz o jakości oferowanych produktów lub usług w celu zwiększenia ich sprzedaży. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 28.12.2000 r. (sygn. akt III SA 2892/92) uznał, iż prezentacja logo firmy zwraca uwagę na jej wyroby oraz ma na celu zwiększenie sprzedaży i przychodów. Z kolei w wyroku z dnia 16.01.1998 r. (sygn. akt I SA/Gd326/96) NSA stwierdził, iż reklama może dotyczyć nie tylko oferowanych towarów, ale także samej firmy i jej znaku.

Dla zaistnienia czynności opodatkowanej muszą być spełnione przesłanki, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 w/w ustawy, tj. należy ustalić, czy wykonano dane świadczenie i czy miało ono charakter odpłatny. Zgodnie ze stanem faktycznym podanym we wniosku Spółka nie otrzymuje żadnego wynagrodzenia w formie pieniężnej od organizatora lub innych Patronów w zamian za informowanie o wydarzeniu lub w zamian za podawanie nazw innych Patronów. Należy więc zauważyć, iż czynnik odpłatności jest szeroko akcentowany w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości jako element, który często przesądza o istnieniu czynności opodatkowanej lub jej braku. Nie ulega wątpliwości, że o odpłatności (wynagrodzeniu) można mówić wówczas, kiedy pomiędzy zapłatą a świadczeniem istnieje bezpośredni i wyraźny związek o charakterze przyczynowym. Bezpośredni związek pomiędzy dokonanym świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem istnieje wówczas, gdy jest możliwa bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść na rzecz świadczącego daną usługę. Ważne jest to, aby wartość odpłatności była wyrażona w sposób określony. Odpłatność może przybierać różne formy, nie można jej zatem utożsamiać tylko i wyłącznie ze świadczeniem pieniężnym, albowiem wynagrodzenie może również przybrać postać rzeczową (zapłatą za usługę może być inna usługa).

Należy jednakże zauważyć, iż ustawa z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r., Nr 253, poz. 2531 z późn. zm.) nakłada pewne obowiązki na publicznych nadawców (m.in. na Spółkę). Zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 w/w ustawy publiczna radiofonia realizuje misję publiczną, oferując, na zasadach określonych w ustawie, całemu społeczeństwu i poszczególnym jego częściom, zróżnicowane programy i inne usługi w zakresie informacji, publicystyki, kultury, rozrywki, edukacji i sportu, cechujące się pluralizmem, bezstronnością, wyważeniem i niezależnością oraz innowacyjnością, wysoką jakością i integralnością przekazu.

W ramach wypełniania w/w misji publicznej do zadań Spółki należy m.in. popieranie twórczości artystycznej, literackiej, naukowej oraz działalności oświatowej, zaś zgodnie z przepisem art. 23a w/w ustawy Spółka ma obowiązek stwarzać organizacjom pożytku publicznego, o których mowa w ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2003 r., Nr 96, poz. 873 z późn. zm.), możliwość nieodpłatnego informowania o prowadzonej przez te organizacje działalności nieodpłatnej. Tym samym podczas realizacji zadań nałożonych przez w/w ustawę Spółka nie dokonuje świadczenia usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż albo nie sposób wyodrębnić podmiotu będącego odbiorcą usługi (usługa jest świadczona przez Spółkę na rzecz całego społeczeństwa) albo dana usługa jest wykonywana nieodpłatnie (tzn. Spółka nie uzyskuje w zamian żadnych korzyści ? nawet reklamowych). Zatem takie świadczenie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić iż o tym, czy usługi świadczone przez Spółkę w ramach patronatu medialnego nad konkretnym wydarzeniem zostaną opodatkowane podatkiem od towarów i usług będą decydowały wszystkie okoliczności towarzyszące danemu wydarzeniu. W szczególności rozstrzygający może okazać się charakter danego wydarzenia (społeczny, kulturalny, artystyczny albo też komercyjny).

Mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie orzekł jak powyżej.

Niniejsza interpretacja dokonana została dla konkretnego stanu faktycznego zawartego we wniosku z zastrzeżeniami wynikającymi z art. 14a, 14b oraz 14c ustawy Ordynacja podatkowa.

Na postanowienie ? na podstawie art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tutejszego Urzędu, w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia. Zażalenie na postanowienie organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu oraz uzasadnienie przyczyn uznania interpretacji zawartej w niniejszym postanowieniu za niewłaściwą. Do zażalenia należy załączyć znaki opłaty skarbowej w wysokości 5 zł oraz po 0,50 zł od każdego załącznika .