Jaki charakter ma świadczenie podatnika na rzecz jego pracownika polegającego na nieodpłatnym udostępnieniu (...)

Jaki charakter ma świadczenie podatnika na rzecz jego pracownika polegającego na nieodpłatnym udostępnieniu samochodu służbowego w celach prywatnych oraz wartości świadczenia w świetle ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

POSTANOWIENIE
Na podstawie art.14 a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz.60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku Spółki... z dnia 23 października 2006 r. (data wpływu : 21 listopada 2006 r.) i uzupełnionego pismami z dnia 14 grudnia 2006 r. (data wpływu : 21 grudnia 2006 r.) i 1 lutego 2007 r. (data wpływu :14 lutego 2007 r.) żądającego udzielenia pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz.176 z późn. zm.) Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie

Porady prawne

Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny :
Sp. z. o.o. w lipcu 2006 roku nabyła samochód osobowy z przeznaczeniem do używania w celu realizacji obowiązków pracowniczych, związanych z utrzymaniem kontaktów handlowych z klientami. Samochód został uwzględniony w Ewidencji Środków Trwałych. Na wniosek pracownika Spółka udostępniła nieodpłatnie pojazd swojemu pracownikowi poza godzinami pracy, w celach prywatnych, zobowiązując go do pokrycia kosztów paliwa. Zgodnie z art. 12 ustęp 1 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wszelkie świadczenia niepieniężne ze strony pracodawcy na rzecz pracownika stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy, który podlega opodatkowaniu oraz składkom na ubezpieczenie społeczne. Udostępnienie przez Spółkę swojemu pracownikowi samochodu stanowiącego jej własność w celach prywatnych stanowi w świetle powyższej regulacji nieodpłatne świadczenie na rzecz pracownika. Pracodawca ustalił, że wartość tego świadczenia należy obliczyć mnożąc ilość przejechanych przez pracownika w celach prywatnych kilometrów przez stawkę,za 1 km w wysokości 0,50 zł. Stawka ta została ustalona przez Pracodawcę we własnym zakresie, bez odniesienia do norm prawnych. Brak jest bowiem jakichkolwiek regulacji w kwestii wykorzystywania samochodu służbowego w celach prywatnych, o ile kwestie wykorzystania samochodu prywatnego do celów służbowych zostało dokładnie określone w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. (Dz.U. Nr 27, poz. 271 z późn. zm.) w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy.Pracownik zobowiązany jest do ponoszenia we własnym zakresie kosztu paliwa wykorzystywanego do przejazdów samochodem służbowym w celachprywatnych.
W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:
Jaki charakter ma świadczenie podatnika na rzecz jego pracownika polegającego na nieodpłatnym udostępnieniu samochodu służbowego w celach prywatnych oraz wartości świadczenia w świetle ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn.zm.) ? Zdaniem Wnioskodawcy : Udostępnienie samochodu służbowego pracownikowi w celach prywatnych jest świadczeniem niepieniężnym. Zgodnie z art. 12 ustęp 1 Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wszelkie świadczenia niepieniężne ze strony pracodawcy na rzecz pracownika stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy, który podlega opodatkowaniu oraz składkom na ubezpieczenie społeczne. Udostępnienie przez Spółkę swojemu pracownikowi samochodu stanowiącego jej własność w celach prywatnych stanowi w świetle powyższej regulacji nieodpłatne świadczenie na rzecz pracownika.

Zdaniem podatnika wartość nieodpłatnego świadczenia ustala się poprzez przemnożenie ilości przejechanych przez pracownika w celach prywatnych kilometrów przez stawkę za1 km, którą należy ustalić we własnym zakresie z tego względu, iż nie ma norm prawnych regulujących kwestię wykorzystywania samochodu służbowego w celach prywatnych.Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku jest nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Natomiast na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy przychodami ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy są wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalent za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r. przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Ustawodawca nie zdefiniował co prawda w ustawie podatkowej pojęcia ?nieodpłatnego świadczenia?, ograniczając się jedynie w art. 11 ust. 2a do wskazania sposobów ustalenia jego wartości, tym niemniej zarówno doktryna jak i orzecznictwo zgodne są co do tego, iż pojęcie to należy rozumieć szerzej niż w prawie cywilnym, a obejmuje ono te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podmiotu, mające konkretny wymiar finansowy.

W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku korzyść, jaką uzyskają osoby fizyczne, będące pracownikami Spółki wiąże się z postawieniem do ich dyspozycji samochodów będących własnością pracodawcy. Zatem wniosek, iż otrzymane świadczenie będzie miało charakter nieodpłatny jest jak najbardziej uzasadniony. Wartość tego nieodpłatnego świadczenia pracodawca powinien dodać do innych przychodów pracownika ze stosunku pracy i od łącznej kwoty pobrać miesięczną zaliczkę na podatek dochodowy. Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń w przypadku świadczeń polegających na nieodpłatnym korzystaniu z cudzego mienia ? w tym przypadku samochodów Spółki - ustala się na podstawie art. 11 ust. 2a pkt 4 ustawy z dnia 26.07.1991r., tj. na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnieniu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia. Ustalając zatem przychód z udostępniania samochodu służbowego do celów prywatnych pracownika należy wziąć pod uwagę markę samochodu, rok produkcji, stan techniczny, przebieg, wyposażenie i porównać z cenami usług świadczonych przez działające na tym samym terenie co Spółka, firmy zajmujące się wynajmem takich samochodów, które po analizie powyższych kryteriów odpowiadają samochodowi wykorzystywanemu przez pracownika. Realizacja dyspozycji zawartej w przytoczonym powyżej art. 11 ust. 2a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że w omawianej sytuacji - w celu ustalenia wartości świadczenia ? pracodawca, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie świadczy usług najmu samochodów powinien uwzględnić również ceny rynkowe stosowane przez firmy zajmujące się wynajmem samochodów tej samej marki.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika