Czy pracodawca, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznyc ( od pracowników) może potraktować (...)

Czy pracodawca, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznyc ( od pracowników) może potraktować wydatki na podnoszenie kwalifikacji pracowników i wykształcenia pracowników jako wolne od podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust.1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji, gdy szkolenia te są prowadzone przez profesjonalne podmioty szkoleniowe lecz nie posiadające wpisu do ewidencji niepublicznych placówek oświatowych lub nie posiadające akredytacji kuratora oświaty (statusu firmy szkolącej).?

Na podstawie art 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz.60 z późn. zm.) Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu po rozpatrzeniu wniosku firmy z dnia 15 czerwca 2007 r. (data wpływu: 22 czerwca 2007r.) żądającego udzielenia pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U.z 2000 r. Nr 14 , poz. 176 z późn. zm.) Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku jest nieprawidłowe .

Uzasadnienie Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny : Wnioskodawca Sp. zo.o. jako pracodawca na podstawie art. 103 kodeksu pracy MEN i MPiPS z 12.10.1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz.U. Nr 103, poz. 472 ze zm.) zamierza skierować na następujące szkolenia: 
1.pracowników z zakresu jakości na jednodniowe szkolenia z zakresu ISO     organizowanego przez podmioty specjalizujące się wdrażaniem tych systemów,    (seminarium) 
2. pracowników z działu księgowego na jedno lub kilkudniowe szkolenia     organizowane przez Stowarzyszenia Księgowych, (seminarium lub kurs)
 3. pracowników produkcyjnych na dwutygodniowe szkolenie z zakresu     nowoczesnych technologii, co jest niezbędnym warunkiem prawidłowego     wykonywania zawodu do zagranicznego zakładu produkcyjnego (praktyka zawodowa).Podmioty wymienione w punkcie 1 i 2 prowadzą działalność szkoleniową, lecz nie posiadają akredytacji kuratora oświaty, a zatem nie posiadają statusu firmy szkolącej, natomiast podmiot wymieniony w punkcie 3 prowadzi działalność produkcyjną i również nie posiada akredytacji w swoim kraju. Za ukończone szkolenie firmy te wystawią faktury. Wątpliwości Wnioskodawcy powstają w związku  z rozporządzeniem Ministra Edukacji i Nauki w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych z dnia 2006-02-03 (Dz.U. 2006 Nr 31, poz. 216), którego podstawą prawną wydania była ustawa o systemie oświaty, a nie kodeks pracy, jak w przypadku w/w rozporządzenia z dnia z 12.10.1993 r. Zgodnie z tym rozporządzeniem § 1. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 2. organizatorze kształcenia - należy przez to rozumieć publiczną i niepubliczną: placówkę kształcenia ustawicznego, placówkę kształcenia praktycznego oraz ośrodek dokształcania i doskonalenia zawodowego, prowadzące kształcenie ustawiczne w formach pozaszkolnych, a także osobę prawną i fizyczną prowadzącą działalność oświatową, wymienioną w art. 83a ust. 2 ustawy, obejmującą prowadzenie kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych, dla której uzyskała akredytację, o której mowa w art. 68b ustawy; Zdaniem Wnioskodawcy obowiązki zakładu pracy wobec pracownika wynikają z kodeksu pracy, bowiem art. 103 k.p. mówi, że pracodawca ułatwia pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych, według określonych w rozporządzeniu MEN i MPiPS, na tej też podstawie zostało wydane rozporządzenie z dnia 12 października 1993 r., które jest nadal aktualne. Z § 9 rozporządzenia z 1993 roku wynika, że zakład pracy ma obowiązek pokryć koszty związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych. Nie ma natomiast mowy o dodatkowych warunkach dotyczących statusu firmy szkolącej. Ten też paragraf nie odsyła do innego rozporządzenia w tym zakresie.
W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca zadał następujące pytanie: Czy pracodawca, jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych ( od pracowników) może potraktować wydatki na podnoszenie kwalifikacji pracowników i wykształcenia pracowników jako wolne od podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust.

Porady prawne

1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji, gdy szkolenia te są prowadzone przez profesjonalne podmioty szkoleniowe lecz nie posiadające wpisu do ewidencji niepublicznych placówek oświatowych lub nie posiadające akredytacji kuratora oświaty (statusu firmy szkolącej).? W ocenie Spółki : skoro art. 21 ust. 1 pkt. 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówi o odrębnych przepisach, to tym odrębnym przepisem jest kodeks pracy, a szczegółowe wyliczenie wydatków, które pokrywa zakład pracy, jednocześnie zwolnionych z podatku dochodowego zawiera paragraf 9 rozporządzenia z 1993 r. W tym przypadku Wnioskodawca jako płatnik powinien wartość przyznanych świadczeń na opisane wyżej szkolenia pracowników potraktować jako wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy podane we wniosku jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000r. poz. 176 ze zm.) za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy wolna od podatku jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

Odrębne przepisy o których mowa powyżej to Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103 z 1993r. poz. 472 ze zm.). Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, wszystkie formy kształcenia są pozaszkolnymi formami nauczania. Zgodnie z § 9 ust. 1 ww. rozporządzenia pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych na podstawie skierowania zakładu pracy przysługuje, o ile umowa zawarta między nim i zakładem pracy nie stanowi inaczej: 1.zwrot kosztów uczestnictwa, w tym zakwaterowania, wyżywienia i przejazdu, 2.urlop szkoleniowy na udział w obowiązkowych zajęciach oraz zwolnienie z części dnia pracy w wymiarze określonym w § 10, płatne według zasad obowiązujących przy obliczaniu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy.W celu stwierdzenia czy dane szkolenie jest pozaszkolną formą kształcenia sięgnąć należy do innego rozporządzenia. Kwestie te reguluje Rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31 z 2006r. poz. 216). Zgodnie z § 2 ust.

1 tego rozporządzenia uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych odbywa się w następujących pozaszkolnych formach kształcenia: 1.kurs; 2.kurs zawodowy; 3.seminarium; 4.praktyka zawodowa.Zwolnieniu podlegać będą zatem przychody uzyskiwane przez pracowników z tytułu uczestnictwa w szkoleniach pod warunkiem, że szkolenia te stanowią jedną z powyżej wskazanych form kształcenia pozaszkolnego. Kolejne ustępy § 2 tego rozporządzenia precyzują co należy rozumieć przez pojęcia wskazane w ust. 1: § 2 ust. 2 Kurs jest pozaszkolną formą kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 30 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności lub kwalifikacji zawodowych, realizowaną zgodnie z programem nauczania przyjętym przez organizatora kształcenia. § 2 ust. 3 Kurs zawodowy jest kursem, którego program nauczania obejmuje usystematyzowane treści nauczania wybrane z programu nauczania dla zawodu, dopuszczonego do użytku szkolnego przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania. Wyniki kursu zawodowego są zaliczane przy podejmowaniu nauki w szkole dla dorosłych prowadzącej kształcenie zawodowe. § 2 ust. 4 Seminarium jest pozaszkolną formą kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 5 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy na określony temat, realizowaną zgodnie z programem nauczania przyjętym przez organizatora kształcenia. § 2 ust. 5 Praktyka zawodowa jest pozaszkolną formą kształcenia o czasie trwania uzależnionym od złożoności umiejętności niezbędnych do wykonywania zadań zawodowych, nie krótszym jednak niż 80 godzin zajęć, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie praktycznych umiejętności zawodowych z wykorzystaniem wiedzy i doświadczenia zawodowego uczestników.
Należy przy tym także zwrócić uwagę, iż aby uznać daną formę kształcenia za którąś z wskazanych w § 2 ust. 1 pkt. 1-4 rozporządzenia musi być ono organizowane przez podmiot spełniający wymogi zawarte w § 1 pkt 2 tego rozporządzenia, który stanowi, iż ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o organizatorze kształcenia - należy przez to rozumieć publiczną i niepubliczną: placówkę kształcenia ustawicznego, placówkę kształcenia praktycznego oraz ośrodek dokształcania i doskonalenia zawodowego, prowadzące kształcenie ustawiczne w formach pozaszkolnych, a także osobę prawną i fizyczną prowadzącą działalność oświatową, wymienioną w art. 83a ust. 2 z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, obejmującą prowadzenie kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych, dla której uzyskała akredytację, o której mowa w art. 68b tej ustawy. W związku z tym błędne jest stanowisko Spółki iż do objęcia przychodów z tytułu uczestnictwa w ww. formach kształcenia pozaszkolnego nie jest konieczne posiadanie przez organizatora akredytacji. W przypadku nieposiadania przez niego takiej akredytacji nie jest on organizatorem kształcenia w rozumieniu rozporządzenia, a więc prowadzone przez niego zajęcia nie stanowią pozaszkolnych form kształcenia o których mowa w rozporządzeniu, co oznacza, że przychody z tytułu uczestnictwa pracowników Spółki w tym szkoleniach nie korzystają ze zwolnienia, gdyż świadczenia nie są przyznawane na podstawie przepisów rozporządzenia z dnia 12.10.1993r. Błędne jest więc stanowisko Spółki iż do zastosowania ww. zwolnienia nie jest konieczne aby organizator kształcenia posiadał akredytację o której mowa w art. 83a ust. 2 z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty. Bez wpływu na ten fakt pozostają przepisy tej ustawy na mocy których uzyskanie akredytacji nie jest dla organizatorów kształcenia obowiązkowe. Zwolnienie z podatku określonych świadczeń nie oznacza, że przekazywanie innych świadczeń niż zwolnione jest nielegalne, jak również fakt wskazania, iż dozwolone jest przekazywanie dowolnych świadczeń nie oznacza że wszystkie dozwolone formy przekazywania świadczeń są lub nie są opodatkowane. Odnosząc to do przedmiotowego stanu faktycznego ? to że dany podmiot może prowadzić kształcenie również bez akredytacji nie oznacza, że zwolnione z podatku są świadczenia związane z kształceniem organizowanym przez takie podmioty. Jak wynika z powyższych przepisów zwolnienie dotyczy tylko świadczeń związanych z formami kształcenia organizowanymi przez podmioty posiadające akredytację i nie zmienia tego brak obowiązku posiadania akredytacji. W związku z powyższym, zwolnieniu z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegać mogą przychody uzyskiwane przez pracowników z tytułu udziału w pozaszkolnych formach kształcenia pod warunkiem spełniania wszystkich warunków wynikających z obydwu tych rozporządzeń, w tym także warunku posiadania przez organizatora kształcenia odpowiedniej akredytacji.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika