Powstanie obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym w sytuacji wykorzystania utylizacyjnego tłuszczu (...)

Powstanie obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym w sytuacji wykorzystania utylizacyjnego tłuszczu zwierzęcego jako paliwa do pieców wapienniczych.

Dyrektor Izby Celnej w Kielcach, działając na podstawie art. 14b § 2 i § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. ? Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 15.02.2007., wniesionego na postanowienie Nr 341000-RPA-911-4/07 wydane w dniu 08.02.2007r. przez Naczelnika Urzędu Celnego w Kielcach uznające za nieprawidłowe stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 14.11.2006. w sprawie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego,

odmawia zmiany zaskarżonego postanowienia organu I instancji.

Porady prawne

U Z A S A D N I E N I E

Firma XXXXXXXX wnioskiem z dnia 14.11.2006r. zwróciła się do Naczelnika Urzędu Celnego w Kielcach o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego tj. powstania obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym w sytuacji wykorzystania utylizacyjnego tłuszczu zwierzęcego jako paliwa do pieców wapienniczych.

Jak wynika z treści wniosku Spółka dokonuje wypału kamienia wapiennego w piecach wapienniczych opalanych mieszanką paliwa, której składnikami są utylizacyjny tłuszcz zwierzęcy i ciężki olej opałowy.

Spółka ponadto posiada status współspalarni ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego ? tłuszczy zwierzęcych kategorii 1, 2 i 3 nadany jej decyzją Powiatowego Lekarza Weterynarii.

Dostawcy tłuszczu nie są podatnikami podatku akcyzowego. Spółka złożyła na żądanie dostawcy oświadczenie, iż nie zamierza używać tłuszczu w tzw. bezpośrednich celach energetycznych takich jak: paliwo silnikowe lub dodatek albo domieszka do paliw silnikowych, że nie będzie on używany w takich celach przez Spółkę oraz że Spółka nie dokona jego odsprzedaży w takich celach.

Natomiast dostawcy drugiego składnika mieszanki tj. oleju opałowego ciężkiego są podatnikami podatku akcyzowego, prowadzą składy podatkowe i w cenie oleju dostarczanego Spółce naliczają podatek akcyzowy.

W swoim wniosku Spółka przedstawiła zagadnienie powstania obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym w sytuacji wykorzystania utylizacyjnego tłuszczu zwierzęcego jako paliwa do pieców wapienniczych.

Zdaniem podatnika w powyższej sprawie stosuje się następujące przepisy prawa podatkowego:

Ustawa z dni 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym w art. 2 pkt 1 określa, iż wyrobami akcyzowymi wyroby podlegające akcyzie określone w załączniku nr 1 do ustawy. W art. 2 pkt 2 i pkt 3 ustawa rozróżnia wyroby akcyzowe zharmonizowane ? paliwa silnikowe, oleje opałowe i gaz, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe określone w załączniku nr 2 do ustawy oraz wyroby akcyzowe niezharmonizowane, tj wyroby akcyzowe inne, niż wyroby akcyzowe zharmonizowane. Z takiej definicji wynika wprost, iż katalog wyrobów akcyzowych zamyka się w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym spośród tych wyrobów te, które wymienione są w załączniku nr 2 stanowią wyroby akcyzowe zharmonizowane natomiast te, które nie są w tym załączniku wymienione (inne) stanowią wyroby akcyzowe niezharmonizowane.

Oznacza to, iż wyrobem akcyzowym niezharmonizowanym jest wyrób określony w załączniku nr 1 do ustawy, nie wymieniony w załączniku nr 2. Przykładem takiego wyrobu jest każdy wyrób przeznaczony do użycia, oferowany na sprzedaż lub używany jako paliwo silnikowe albo jako dodatek lub domieszka do paliw silnikowych bez względu na symbol PKWiU (poz. 6 załącznika nr 1, która nie występuje w załączniku nr 2), piwo bezalkoholowe (poz. 22 załącznika nr 1, która nie występuje w załączniku nr 2) albo tabaka (poz. 42 załącznika nr 1, która nie występuje w załączniku nr 2). Takich przykładów wg Spółki jest więcej.

Wśród wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 1 do ustawy nie są wymienione tłuszcze zwierzęce. Brak również wśród tych wyrobów takiej kategorii, jaką w przypadku paliw silnikowych, dodatków lub domieszek do paliw silnikowych stanowi powołana powyżej poz. 6 załącznika nr 1, pozwalająca zakwalifikować jako wyroby akcyzowe wszelkie wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwo silnikowe albo jako dodatek lub domieszka do paliw silnikowych bez względu na symbol PKWiU. Nie sposób więc odnaleźć na ustawowej liście wyrobów akcyzowych takiej kategorii, do której można by zaliczyć tłuszcz zwierzęce wykorzystywane do celów opałowych.

W Dziale III ustawy znajdują się przepisy szczególne dotyczące poszczególnych kategorii wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, tj paliw silnikowych, olejów opałowych i gazu, napojów alkoholowych i wyrobów tytoniowych. Przepisy te zawierają jednak wyłącznie doprecyzowanie definicji poszczególnych wyrobów wymienionych jako wyroby akcyzowe zharmonizowane w załączniku nr 2 do ustawy, z zachowaniem jednak granic wyznaczonych poprzez opis tych wyrobów w poszczególnych pozycjach załącznika i odnośnej klasyfikacji PKWiU/CN wynikającej z załącznika nr 2. Jedynym wyjątkiem jest przepis art. 62 dotyczący paliw silnikowych i olejów opałowych, przy czym w odniesieniu do ust. 1 tego przepisu jego wyjątkowość polega tylko na braku rozwinięcia definicji, a jedynie prostym odwołaniu się do poz. 1-12 załącznika nr 2 do ustawy (paliwa silnikowe i oleje opałowe będące wyrobami akcyzowymi zharmonizowanymi) oraz poz. 6 załącznika nr 1 do ustawy (pozostałe wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwo silnikowe albo jako dodatek lub domieszka do paliw silnikowych bez względu na symbol PKWiU, będące wyrobami akcyzowymi niezharmonizowanymi). Przepis art. 62 ust. 1 nie wprowadza żadnych zmian ani uzupełnień do zamkniętego katalogu wyrobów akcyzowych zdefiniowanego w art. 2 ustawy, a zamieszczonego w załącznikach nr 1 i 2 do ustawy.

Całkowitym zaprzeczeniem zasady zamkniętego katalogu wyrobów akcyzowych, wynikającej z art. 2 ustawy oraz opisanej powyżej systematyki doprecyzowania definicji wyrobów akcyzowych zharmonizowanych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, zamieszczonej w Dziale III ustawy, jest natomiast przepis art. 62 ust. 2. Przepis ten wprowadza definicję oleju opałowego, która nie pozostaje w jakimkolwiek związku z art. 2 ustawy i systematyką Działu III. Zgodnie z tym przepisem ?olejami opałowymi są również inne wyroby (...) służące do celów opałowych?. Taka definicja otwiera zamknięty krąg wyrobów akcyzowych i powoduje, iż przedmiotem opodatkowania podatkiem akcyzowym stają się wyroby nie wymienione jako wyroby akcyzowe w art. 2 ustawy oraz załączniku nr 1. Powstaje w ten sposób wewnętrzna sprzeczność w akcie normatywnym w zakresie określenia przedmiotu opodatkowania, będąca źródłem wątpliwości, co do tego, co jest, a co nie jest wyrobem akcyzowym. Próba rozwiązania tych wątpliwości poprzez interpretację ustawy w oparciu o odwołanie się do właściwych przepisów wspólnotowych regulujących opodatkowanie podatkiem akcyzowym tzw. produktów energetycznych prowadzi do wniosku, iż przepis art. 62 ust. 2 ustawy nie znajduje oparcia w tych przepisach, co więcej pozostaje z nimi w oczywistej sprzeczności.

Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (zwana dalej ?Dyrektywą?), w art. 2 ust. 1 wymienia tzw. produkty energetyczne. Jest to katalog zamknięty obejmujący listę wyrobów opisanych kodem CN, przy czym w przypadku wyrobów wymienionych pod lit. a), d) i h) o energetycznym charakterze decyduje ich przeznaczenie do celów energetycznych (stosowanie jako paliwo do ogrzewania lub paliwo silnikowe). Jedyny wyjątek od zasady zamkniętego katalogu wyrobów energetycznych zawiera ust. 3 art. 2 Dyrektywy. Dopuszcza on bowiem uznanie za wyroby energetyczne także takich wyrobów, które nie są wymienione w katalogu zamieszczonym w art. 2 ust. 1, ale są przeznaczone do wykorzystania, oferowane na sprzedaż lub wykorzystywane jako paliwo silnikowe lub jako dodatek lub rozcieńczalnik do paliw silnikowych (odpowiednik poz. 6 załącznika nr 1 do ustawy, powołanego w art. 62 ust. 1 pkt 2) oraz wszelkich węglowodorów, z wyjątkiem torfu, które nie są wymienione w art. 2 ust. 1, lecz są przeznaczone do wykorzystania, oferowane na sprzedaż lub wykorzystywane do ogrzewania (brak odpowiednika w ustawie ? ?inne wyroby?, o których mowa w art. 62 ust. 2 ustawy nie stanowią, niewątpliwie odpowiednika ?wszelkich węglowodorów?, o których mowa w art. 2 ust. 3 Dyrektywy). Niewątpliwie przepis ustanawiający te dwa wyjątki nie stanowi podstawy prawnej do uznania za wyroby akcyzowe (oleje opałowe) ?również innych wyrobów (...) służących do celów opałowych?. Stąd przepis art. 62 ust. 2 ustawy jest nie tylko sprzeczny z art. 2 ustawy, ale także z art. 2 Dyrektywy.

Obowiązek podatkowy winien wprost i w sposób nie budzący wątpliwości wynikać z przepisów ustaw podatkowych i nie można go domniemywać, a więc przede wszystkim przedmiot opodatkowania winien być przez te ustawy określony w sposób nie budzący wątpliwości, co stanowi gwarancję pewności systemu prawa podatkowego i niejednokrotnie było podkreślane w orzecznictwie sądowym zarówno polskich sądów, jak też sądów wspólnotowych. W przypadku wewnętrznej sprzeczności ustawy podatkowej, w tym przypadku sprzeczności pomiędzy poszczególnymi przepisami ustawy określającymi przedmiot opodatkowania i naruszeniu przy tym zasady zamkniętego katalogu wyrobów akcyzowych, nie znajdującego oparcia w przepisach wspólnotowych, należy dojść do wniosku, że ?czego ustawa nie nakazuje opodatkować, nie jest opodatkowane?.

Podsumowując podatnik stwierdza, iż w obecnym stanie prawnym utylizacyjny tłuszcz zwierzęcy wykorzystywany jako paliwo do pieców wapienniczych nie jest wyrobem akcyzowym, a wykonanie w stosunku do niego którejkolwiek z czynności wymienionych w art. 4 ustawy nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym.

Naczelnik Urzędu Celnego w Kielcach postanowieniem Nr 341000-RPA-911-4/07 z dnia 08 lutego 2007r. udzielił Spółce interpretacji, co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego stwierdzając, że przedstawione we wniosku stanowisko jest nieprawidłowe. Zdaniem Naczelnika Urzędu Celnego w Kielcach w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie art. 62 ust. 2 ustawy i tym samym używanie tłuszczu zwierzęcego do celów grzewczych podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Postanowienie doręczono stronie w dniu 09.02.2007r.

Firma XXXXXXXX wniosła pismem z dnia 15.02.2007r., wysłanym w dniu 16.02.2007r. (data stempla pocztowego) zażalenie na wymienione postanowienie, wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia i wydanie postanowienia o udzieleniu interpretacji zgodnej ze stanowiskiem podatnika wyrażonym we wniosku z dnia 14.11.2006r.

W złożonym zażaleniu firma nie zgodziła się ze stanowiskiem Naczelnika Urzędu Celnego w Kielcach, podtrzymując w całości stanowisko zawarte w złożonym wniosku. Podkreśliła, że przepis art. 62 ust. 2 może być jedynie interpretowany zgodnie z zasadą zamkniętego katalogu wyrobów akcyzowych wynikającą z art. 2 ustawy i dlatego też olejami opałowymi poza wyrobami wymienionymi w poz. 1-12 załącznika Nr 2 do ustawy są również inne wyroby (akcyzowe!).

Firma wskazała także, że poza zakresem rozważań należy pozostawić kwestię czy tłuszcze zwierzęce są węglowodorami czy też nie, bowiem spółka nigdy nie podnosiła tego argumentu.

Zaskarżonemu postanowieniu firma zarzuciła naruszenie przepisu art. 2 ust 3 zawartego w akapicie 1 Dyrektywy wskazując, iż przepis ten oznacza jedynie tyle, iż jeżeli dla danego produktu energetycznego (zakwalifikowanego jako taki albo poprzez wymienienie go w art. 2 ust. 1 Dyrektywy, albo poprzez odniesienie do art. 1 ust. 3 akapit 2 lub 3 ? paliwa silnikowe, węglowodory) nie został w Dyrektywie określony poziom opodatkowania, stosuje się do niego stawkę podatku przyjetą dla paliwa równoważnego. Nie oznacza on bynajmniej podstawy prawnej do rozszerzenia katalogu produktów energetycznych zamieszczonego w art. 2 ust. 1 Dyrektywy. Jedyną podstawą prawną dla takiego rozszerzenia są przepisy art. 2 ust. 3 akapit 2 i 3 Dyrektywy. Dotyczą one jednak paliw silnikowych i węglowodorów. Interpretacja przeciwna byłaby sprzeczna z brzmieniem przepisu, zwłaszcza iż w pierwszym akapicie art. 2 ust. 3 użyto zwrotu ?produkty energetyczne inne niż?, zaś w drugim zwrotu ?wszelkie produkty energetyczne?. Są to dwa różne przypadki pierwszy dotyczy jedynie stawki podatku, drugi definicji produktu energetycznego, czyli samego przedmiotu opodatkowania.

Dyrektor Izby Celnej w Kielcach, po przeanalizowaniu wszystkich aspektów sprawy stwierdza, co następuje:

Ustawa z dnia 23 stycznia 2004r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 z późniejszymi zmianami), zwaną dalej ?ustawą?, reguluje m. in. opodatkowanie wyrobów podatkiem akcyzowym. W przepisach ogólnych zawartych w Dziale I ustawy zdefiniowano znaczenie niektórych określeń.

Zgodnie z art. 2 ustawy użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) wyroby akcyzowe ? wyroby podlegające akcyzie określone w załączniku nr 1 do ustawy

2) wyroby akcyzowe zharmonizowane ? paliwa silnikowe, oleje opałowe i gaz, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe określone w załączniku nr 2 do ustawy;

3) wyroby akcyzowe niezharmonizowane ? wyroby akcyzowe inne niż wyroby akcyzowe zharmonizowane.

Rozdział 1, 2 i 3 Działu III. ustawy to przepisy szczegółowe precyzujące jakie wyroby akcyzowe zalicza się do wyrobów akcyzowych zharmonizowanych.

I tak w myśl art. 62 ust. 1 ustawy do paliw silnikowych i olejów opałowych w rozumieniu ustawy zalicza się:

1) wyroby wymienione w poz. 1 ? 12 załącznika nr 2 do ustawy;

2) pozostałe wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol PKWiU i kod CN.

Stosownie do postanowień art. 62 ust. 2 ustawy olejami opałowymi są również inne wyroby, z wyjątkiem węgla, koksu, torfu i innych porównywalnych z nimi węglowodorów stałych oraz gazu ziemnego, służące do celów opałowych; ciężkimi olejami opałowymi są oleje opałowe, w których zawartość siarki przekracza 3 %.

Ma rację podatnik, że utylizacyjny tłuszcz zwierzęcy nie jest wyrobem akcyzowym w myśl definicji zawartej w art. 2 ustawy. To prawda, że art. 2 ustawy definiuje wyroby akcyzowe, wymieniając je w załącznikach do ustawy. Jednakże jednocześnie nie wskazuje, iż jest to katalog zamknięty i że ustawa dotyczy wyłącznie wyrobów zdefiniowanych w tym artykule.

Ustawodawca nie zawężając katalogu wyrobów akcyzowych do wyrobów zdefiniowanych w art. 2 ustawy pozostawił sobie możliwość wskazania kolejnych wyrobów akcyzowych także w innych artykułach ustawy jak też ich uszczegółowienia. Tak też uczynnił w art. 62 ust. 1 ustawy. W przepisie tym zdefiniował grupę paliw silnikowych i olejów opałowych. Ustawodawca wskazał, iż grupę tę tworzą wyroby z poz. 1-12 załącznika Nr 2 oraz pozostałe wyroby przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol PKWiU i kod CN. W art. 62 ust. 2 doprecyzował natomiast definicję olejów opałowych. Wskazał tam, iż olejami opałowymi są również inne wyroby, z wyjątkiem węgla, koksu, torfu i innych porównywalnych z nimi węglowodorów stałych oraz gazu ziemnego, służące do celów opałowych.

Dyrektor Izby Celnej w Kielcach zwraca uwagę na fakt iż definicje zawarte w art. 2 i 62 ustawy nie są ze sobą sprzeczne i wzajemnie się nie wykluczają.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że utylizacyjny tłuszcz zwierzęcy jako taki nie jest wyrobem akcyzowym wymienionym w załączniku do ustawy.

Jednakże Podatnik zamierza zużywać tłuszcz zwierzęcy do celów opałowych. Biorąc zatem pod uwagę zapis art. 62 ust. 2 należy uznać, iż tłuszcz zwierzęcy (nie będąc węglowodorem stałym oraz gazem ziemnym) wyczerpuje definicje oleju opałowego. W związku z powyższym, tłuszcz zwierzęcy używany do celów opałowych, właśnie ze względu na przeznaczenie mieści się w definicji olejów opałowych i tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym na zasadach tożsamych jak olej opałowy. Przepis art. 62 ust. 2 ustawy jednoznacznie rozszerza zasięg olejów opałowych do każdego towaru służącego do celów opałowych, nie ograniczając ich tylko i wyłącznie do olejów powstałych jako produkty rafinacji ropy naftowej.

Tym samym utylizacyjny tłuszcz zwierzęcy, jako towar przeznaczony do celów grzewczych na mocy art. 62 ust. 2 ustawy, w momencie zużycia go do celów opałowych staje się wyrobem akcyzowym i dlatego też winien być traktowany w świetle ww. przepisów jako ?olej opałowy?, podlegający opodatkowaniu podatkiem akcyzowym na podstawie ww. przepisów.

Dodatkowo, zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1995 tom II str. 792, przytoczoną przez Naczelnika Urzędu Celnego w Kielcach w zaskarżonym postanowieniu pod pojęciem ?porównywalny? należy rozumieć: - ?dający się porównywać, porównywalne warunki, osiągnięcia?.

To prawda, że podatnik nie podnosił kwestii, czy tłuszcze zwierzęce są węglowodorami czy też nie, jednakże Dyrektor Izby Celnej Kielcach wyjaśnia, że zgodnie z klasyfikacją związków chemicznych tłuszcze ? bez względu na pochodzenie zwierzęce, czy też roślinne ? pod względem klasyfikacji chemicznej nie są węglowodorami. Głównym składnikiem tłuszczów są triacyloglicerole.

A zatem utylizacyjne tłuszcze zwierzęce nie są wyrobem porównywalnym do produktów górnictwa tj. do węgla, koksu, torfu a więc nie podlegają wyłączeniu z opodatkowania podatkiem akcyzowym na mocy art. 62 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym.

A zatem wobec powyższego, Dyrektor Izby Celnej w Kielcach podziela stanowisko Naczelnika Urzędu Celnego w Kielcach zawarte w zaskarżonym postanowieniu, iż zużycie do celów opałowych utylizacyjnych tłuszczów zwierzęcych będzie skutkowało ich zaliczeniem w rozumieniu ustawy do kategorii olejów opałowych, a w konsekwencji opodatkowaniem podatkiem akcyzowym.

Dyrektor Izby Celnej w Kielcach stwierdza także, iż ma rację Naczelnik Urzędu Celnego w Kielcach twierdząc, że taka interpretacja nie pozostaje w sprzeczności z uregulowaniami zawartymi w Dyrektywie Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej, gdyż zapis przytoczonego artykułu 62 ustawy ma swe źródła w uregulowaniach tej Dyrektywy.

Zgodnie z art. 1 Dyrektywy Państwa Członkowskie nakładają podatki na produkty energetyczne i energię elektryczną zgodnie z Dyrektywą.

Dyrektywa energetyczna w artykule 2 ust. 1 wskazuje, iż pojęcie ?produktu energetycznego stosuje się do produktów:

  1. objętych kodami CN 1507 do 1518, jeśli są one przeznaczone do stosowania jako paliwo do ogrzewania lub paliwo silnikowe;
  2. objętych kodami CN 2701 i 2902 i 2704 do 2715;
  3. objętych kodami CN 2901 i 2902;
  4. objętych kodem CN 2905 11 00, które nie są pochodzenia syntetycznego, jeśli są one przeznaczone do stosowania jako paliwo do ogrzewania lub paliwo silnikowe;
  5. objętych kodem CN 3403;
  6. objętych kodem CN 3811;
  7. objętych kodem CN 3817;
  8. objętych kodem CN 3824 90 99, jeśli są one przeznaczone do stosowania jako paliwo do ogrzewania lub paliwo silnikowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 3 Dyrektywy:

Akapit 1. W przypadku przeznaczenia do wykorzystania, oferowania na sprzedaż lub wykorzystywania jako paliwo silnikowe lub paliwo do ogrzewania, produkty energetyczne inne niż te, których poziom opodatkowania został określony w dyrektywie, podlegają podatkowi zgodnie z wykorzystaniem, według stawki przyjętej dla równoważnego paliwa do ogrzewania lub paliwa silnikowego.

Akapit 2. Oprócz podlegających opodatkowaniu produktów wymienionych w art. 2 ust. 1 Dyrektywy, wszelkie produkty przeznaczone do wykorzystania, oferowane na sprzedaż lub wykorzystywane jako paliwo silnikowe, lub jako dodatek lub rozcieńczalnik do paliw silnikowych, podlegają opodatkowaniu wg stawki przyjętej dla równoważnika paliwa silnikowego.

Akapit 3. Oprócz podlegających opodatkowaniu produktów wymienionych w art. 2 ust. 1 Dyrektywy, wszelkie inne węglowodory, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do wykorzystania, oferowane na sprzedaż lub wykorzystywane do ogrzewania, podlegają opodatkowaniu według stawki przyjętej dla równoważnego paliwa silnikowego.

A zatem przepisy Dyrektywy nie zamykają możliwości opodatkowania akcyzą innych wyrobów nie wymienionych w powyższym katalogu jeżeli zostaną one przeznaczone jako paliwo napędowe lub paliwo wykorzystane do ogrzewania.

Mając na uwadze ww. zapis dyrektywy energetycznej Dyrektor Izby Celnej w Kielcach na marginesie zauważa, iż opodatkowanie akcyzą powinno nastąpić już na wcześniejszym etapie, a więc przy oferowaniu na sprzedaż tego wyrobu wg stawki dla równoważnego paliwa do ogrzewania. Stąd też Podatnik, uzyskując informację od oferenta, iż produkt ten posiada właściwości zbliżone do olejów opałowych i może zostać użyty jako olej, mógłby zakupić przedmiotowy wyrób z akcyzą już zapłaconą, jako produkt służący do celów opałowych, a informacja o tym fakcie mogłaby mieć odzwierciedlenie na fakturze zakupu.

Mając na uwadze przywołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że użycie wyrobu w postaci utylizowanego tłuszczu zwierzęcego jako składnika mieszanki służącej jako paliwo opałowe podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Składając zażalenie na omawiane postanowienie Spółka wniosła o potwierdzenie jej stanowiska. Dyrektor Izby Celnej w Kielcach mając na uwadze stan faktyczny i prawny sprawy nie znajduje podstaw do przychylenia się do wniosku Spółki i stwierdza, że stanowisko Spółki jest nieprawidłowe, a Naczelnik Urzędu Celnego w Kielcach wydając postanowienie stanowiące interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego poprawnie zinterpretował obowiązujące przepisy zasadnie uznał stanowisko Podatnika za nieprawidłowe i jednocześnie nie znajduje podstaw do zmiany bądź uchylenia zaskarżonego postanowienia, a tym samym zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna.

P O U C Z E N I E

Na decyzję służy prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach, w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji, za pośrednictwem Dyrektora Izby Celnej w Kielcach.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika