opodatkowanie zużycia energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję na wytwarzanie ciepła (...)

z dnia 14 maja 2009 r. Nr IBPP3/443-180/09/ŁW wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w imieniu Ministra Finansów na wniosek Spółki stwierdzając, że:

1. nie jest prawidłowe stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach zawarte w interpretacji indywidualnej z dnia 14 maja 2009 r. Nr IBPP3/443-180/09/ŁW, wydanej w imieniu Ministra Finansów uznające za prawidłowe stanowisko Spółki zawarte we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 26 lutego 2009 r.
2. nie jest prawidłowe stanowisko Spółki zawarte we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z dnia 26 lutego 2009 r.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącego podatku akcyzowego w zakresie podstawy opodatkowania.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jest przedsiębiorstwem energetycznym posiadającym koncesję na wytwarzanie ciepła i energii elektrycznej w kogeneracji (skojarzeniu) wydanej na podstawie art. 32 ust. 1 pkt 1) ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (dalej PE) oraz koncesję na obrót energią elektryczną wydanej na podstawie art. 32 ust. 1 pkt 4) PE. Faktycznie Spółka nie zajmuje się jednak obrotem energią elektryczną i nie zamierza podjąć tej działalności, a w najbliższym czasie wystąpi do URE z wnioskiem o rezygnację z koncesji na obrót energią elektryczną. Spółka energię elektryczną wytworzoną w instalacji kogeneracynej sprzedaje do E.P.G. oraz C.O., która jest nabywcą końcowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym. Działalność tę prowadzi na terenie miasta O. Ponadto Spółka jest również właścicielem ok. 2000 instalacji położonych na terytorium kilku województw związanych z prowadzeniem przez Spółkę działalnością ciepłowniczą i służących do wytwarzania i przesyłu ciepła (węzły cieplne, kotłownie), do których doprowadzona jest energia elektryczna zużywana przez ww. instalacje na potrzeby własne związane z funkcjonowaniem tych instalacji. Energia elektryczna doprowadzana do tych instalacji jest opomiarowana przez właściwego dla ich położenia lokalnego Operatora Sytemu Dystrybucyjnego (art. 3 pkt 25 ustawy Prawo Energetyczne ? np. E.P. S.A. (właściciel liczników)). Odczytu zużytej przez ww. instalacje energii elektrycznej dokonuje E.P. S.A. i przekazuje te dane bezpośrednio do sprzedawcy energii elektrycznej ? E.P.G. Sp. z o.o. Wnioskodawca nie dokonywał dotychczas samodzielnie odczytu liczników zużytej energii ze względu na wykonywanie tego obowiązku samodzielnie przez spółki dostarczające energię elektryczną, ograniczając się jedynie do odczytów kontrolnych.

Z dniem 1 marca 2009 r. wchodzi w życie ustawa z dnia 6.12.2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11). Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż energii elektrycznej, nabywcy końcowemu na terytorium kraju. Ponadto zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca wniósł o dokonanie interpretacji art. 9 ust. 1 pkt 2, 3 i art. 2 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym, a ponadto o odpowiedź na następujące pytania:

Czy Spółka. będzie od dnia 1.03.2009 r. nabywcą końcowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy prawo akcyzowe w zakresie energii elektrycznej kupowanej od lokalnych operatorów systemów dystrybucyjnych, która jest zużywana na potrzeby związane z funkcjonowaniem instalacji ciepłowniczych zainstalowanych w wielu lokalizacjach (ok. 2000) w związku z tym faktury te powinny zawierać naliczenie podatku akcyzowego, którego podatnikiem jest sprzedawca tej energii elektrycznej.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy będzie on od dnia 1 marca 2009 r. nabywcą końcowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym w zakresie dotyczącym energii elektrycznej zakupionej od lokalnych operatorów systemu dystrybucyjnego i zużywanej na potrzeby własne związane z funkcjonowaniem instalacji ciepłowniczych zainstalowanych w wielu lokalizacjach (ok. 2000). Na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek naliczenia i odprowadzenia podatku akcyzowego od zakupionej i zużytej energii elektrycznej.

Dodatkowo wnioskodawca wskazuje, iż będzie od dnia 1 marca 2009 r. podatnikiem akcyzy w zakresie prowadzenia działalności na podstawie koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej w źródle kogeneracyinym, w części dotyczącej zużycia wyprodukowanej w tym źródle energii elektrycznej na potrzeby własne, za wyjątkiem energii zużywanej w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu w elekrtociepłowniach (art. 30 ust. 7 ustawy o podatku akcyzowym) oraz będzie podatnikiem w części sprzedawanej odbiorcy końcowemu, zużywającemu energię na potrzeby własne.

Stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach zawarte w interpretacji indywidualnej wydanej w imieniu Ministra Finansów:

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wydając interpretację indywidualną Nr IBPP3/443-180/09/ŁW z dnia 14 maja 2009 r. stwierdził, że stanowisko przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uzasadnił swoją decyzję następująco:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3 poz. 11) w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. sprzedaż energii elektrycznej, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię, nabywcy końcowemu na terytorium kraju;
3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

W myśl art. 2 pkt 19 wspomnianej ustawy pod pojęciem nabywcy końcowego należy rozumieć podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625, z późn. zm. 4)), z wyłączeniem spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 121, poz. 1019, z późn. zm. 5)) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych;

Stosownie do art. 11 cyt. ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje z dniem:

1. nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. wydania energii nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
3. użycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
4. powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (art. 13 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym).

Nabywcą końcowym jest podmiot, który nie będzie zajmował się obrotem energią elektryczną, lecz ją zużyje. Zatem ratio legis tego przepisu, określającego nabywcę końcowego poprzez odwołanie się do faktu braku posiadania jakiejkolwiek koncesji, która jest przewidziana w ustawie Prawo energetyczne, było wskazanie ostatecznego konsumenta, który kupuje energię elektryczną, aby ją zużyć na własne potrzeby.

W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca posiada koncesję na wytwarzanie ciepła i energii elektrycznej w kogeneracji (skojarzeniu) wydanej na podstawie 32 ust. 1 pkt ustawy Prawo energetyczne wytworzoną w instalacji kogeneracyjnej energię elektryczną Wnioskodawca sprzedaje do E.P.G. oraz do nabywcy końcowego C.O. Wnioskodawca posiada również koncesję na obrót energią elektryczną wydaną na podstawie art. 32 ust. 1 pkt 4 prawa energetycznego. Faktycznie Wnioskodawca nie zajmuje się jednak obrotem energią elektryczną i nie zamierza podjąć tej działalności, a w najbliższym czasie zamierza wystąpić do URE z wnioskiem o rezygnację z koncesji na obrót energią elektryczną. Ponadto Wnioskodawca jest właścicielem ok. 2000 instalacji położonych na terytorium kilku województw związanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością ciepłowniczą i służących do wytwarzania i przesyłu ciepła (węzły cieplne, kotłownie), do których doprowadzona jest energia elektryczna zużywana przez ww. instalacje na potrzeby własne związane funkcjonowaniem tych instalacji. Energia elektryczna doprowadzana do tych instalacji jest opomiarowana przez właściwego dla ich położenia lokalnego Operatora Systemu Dystrybucyjnego (art. 3 pkt 25 prawa energetycznego) np. E.P. S.A. (właściciel liczników). Odczytu zużytej przez ww. instalacje energii elektrycznej dokonuje E.P. S.A. i przekazuje te dane do sprzedawcy energii elektrycznej ? E.P.G. Sp. z o.o.

W zakresie w jakim Wnioskodawca zakupuje energię na własne potrzeby związane z funkcjonowaniem instalacji związanych z prowadzoną działalnością ciepłowniczą (nie przeznacza jej do sprzedaży) staje się nabywcą końcowym, jak każdy inny podmiot (ostateczny konsument), który zużywa energię na własne potrzeby. W tej sytuacji zastosowanie znajdzie art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy, a podatnikiem będzie podmiot, który sprzedaje energię elektryczną Wnioskodawcy.

Przywołany przepis art. 9 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy ma również zastosowanie do energii elektrycznej wytwarzanej przez wnioskodawcę i sprzedawanej odbiorcy końcowemu tj. C.O. W tej sytuacji Wnioskodawca jest podatnikiem podatku akcyzowego w odniesieniu do tej części energii elektrycznej, którą sprzeda odbiorcy końcowemu, zużywającemu te energię na potrzeby własne.

Jednocześnie na mocy art. 9 ust. 1 ww. ustawy Wnioskodawca jest również podatnikiem podatku akcyzowego w zakresie zużytej na potrzeby własne, wyprodukowanej przez siebie w źródle kogeneracyjnym, energii elektrycznej. Wskazać należy, iż zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu w elektrociepłowniach korzysta ze zwolnienia od akcyzy na mocy art. 30 ust. 7 ww. ustawy, przy zachowaniu warunków określonych w § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego.

Po zapoznaniu się z materiałami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje:

Art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym stanowi, iż w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2, czyli koncesję na przesyłanie, dystrybucję lub obrót tą energią.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca posiada koncesję na produkcję oraz obrót energią elektryczną.

Posiadana przez Wnioskodawcę koncesja na obrót energią elektryczną, niezależnie od tego czy Wnioskodawca z niej korzysta i czy zamierza wystąpić o jej cofnięcie, powoduje, iż jest on podatnikiem podatku akcyzowego od zakupionej energii elektrycznej, zużytej następnie na potrzeby własne. Dodatkowo, jak prawidłowo wskazał Wnioskodawca, jest on podatnikiem podatku akcyzowego z tytułu sprzedaży energii elektrycznej, którą wyprodukował.

Jeżeli energia elektryczna zużywana jest przez Wnioskodawcę w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu w elektrociepłowniach, to zgodnie z art. 30 ust. 7 ustawy o podatku akcyzowym energia ta jest zwolniona z podatku akcyzowego.

Zmieniona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 26 lutego 2008 r. i uwzględnia stan prawny obowiązujący w okresie od dnia 1 marca 2009 r.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od daty doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Minister Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.