Oddział francuskiej spółki zwrócił się z zapytaniem, czy prawidłowe będzie nie zaliczenie do (...)

Oddział francuskiej spółki zwrócił się z zapytaniem, czy prawidłowe będzie nie zaliczenie do przychodów Oddziału kwot netto wykazywanych na wystawionych fakturach dla polskiego kontahenta?

Pismem z dnia 9 maja 2005r. Oddział francuskiej spółki z siedzibą w Poznaniu zwrócił się z wnioskiem o udzielenie w trybie art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej, pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Wniosek ten został, na wezwanie organu podatkowego pierwszej instancji, dwukrotnie uzupełniony, pismem z dnia 30 maja 2005r. oraz pismem z dnia 30 czerwca 2005r.

Z przedstawionego przez Oddział w ww. wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka we Francji w czerwcu 2004r. utworzyła w Polsce Oddział.

Oddział Spółki został zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu 18 sierpnia 2005r. Działalność Oddziału obejmuje ten sam zakres jaki posiada Spółka we Francji. Czynności wykonywane przez Oddział, jak wyjaśnia Wnioskująca, nie mogły wykraczać poza te, które wykonuje Spółka macierzysta, jednak za radą prawników polskich i francuskich, decyzją zarządu Spółki, celem uniknięcia jakichkolwiek nieporozumień i niedomówień w tym przedmiocie, w Krajowym Rejestrze Sądowym został zamieszczony (przepisany) cały zakres działalności wpisany we francuskim KRS. Obejmuje on:

    - produkcję średniego i drobnego sprzętu niezbędnego lub przydatnego w rolnictwie, ogrodnictwie lub wszelkich dziedzinach im pokrewnych lub od nich zależnych;
    - kupno, sprzedaż, obrót handlowy oraz przedstawicielstwo średniego i drobnego sprzętu niezbędnego lub przydatnego w rolnictwie, ogrodnictwie, lub wszelkich dziedzinach im pokrewnych lub od nich zależnych;
    - produkcję podzespołów do przemysłu samochodowego oraz w rozszerzeniu wszelką działalność podwykonawstwa;
    - pomocniczo eksploatację wszelkich terenów doświadczalnych, uprawianych w celu nastawiania i udoskonalania narzędzi produkowanych przez spółkę;
    - badania, poszukiwania, obejmowanie, nabywanie w każdej formie, aporty, depozyty, cesja, wykorzystanie pośrednie lub bezpośrednia wszelkich patentów, licencji, marek i wzorów mających cechy przedmiotów wymienionych powyżej;
    - tworzenie lub nabywanie, branie w najem lub bez obietnicy sprzedaży, budowanie lub organizowanie lub rozwijanie we wszelkich miejscach wszelkiego rodzaju warsztatów, magazynów, punktów sprzedaży i biur potrzebnych do eksploatacji wyżej wymienionego zakładu handlowego oraz wszelkich zakładów mających związek z wyżej wyszczególnionymi potrzebami;
    - organizację we wszystkich miejscach, wszelkich potrzebnych składów i filii, udział pośredni lub bezpośredni spółki we wszystkich operacjach handlowych, przemysłowych dotyczących ruchomości i nieruchomości oraz finansowych mogących mieć związek z jednym z wyżej wymienionych przedmiotów, poprzez utworzenie nowych spółek, aporty, subskrypcja lub zakup papierów wartościowych lub papierów spółki, udziały lub w inny sposób;
    - ogólnie wszelkie operacje handlowe, przemysłowe dotyczące ruchomości oraz finansowe, we Francji i za granicą, związane pośrednio lub bezpośrednio z przedmiotem określonym powyżej.

Podatnik wyjaśnił, iż zgodnie z zamiarem jaki przyświecał idei utworzenia oddziału w Polsce, celem i faktycznie wykonywanym przedmiotem działalności jest część przedostatniego punktu przedmiotu działalności.

Na potrzeby działalności wykonywanej w Polsce Oddział ww. firmy francuskiej został zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Spółka francuska jest dostawcą do spółki z siedzibą w Częstochowie części samochodowych. Od maja 2005r. dostarcza swoje wyroby do składu konsygnacynego, prowadzonego przez tą firmę.

Dostawy są dokumentowane dowodami innymi niż faktury (np. W-z, nota dostawy).Towar znajdujący się w składzie konsygnacyjnym pozostaje własnością dostawcy francuskiego.

Firma z Częstochowy w miarę potrzeb związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą pobiera towary ze składu konsygnacyjnego, informując jednocześnie o tym fakcie dostawcę oraz jej polski Oddział w Poznaniu.

Na podstawie uzyskanych od polskiej spółki informacji:

    - Spółka francuska wystawia fakturę sprzedaży ze stawką 0% VAT, jednocześnie wartość sprzedanych wyrobów jest dla francuskiej firmy przychodem oraz
    - Oddział wystawia fakturę ze stawką krajową podstawową VAT. Na fakturze jako sprzedawca figuruje firma francuska, umieszczony zaś NIP dotyczy Oddziału.
    Faktura ta powołuje się na fakturę wystawioną przez podmiot z Francji i zawiera informację, że wystawiono ją wyłącznie na potrzeby polskiego VAT.

Wystawiane przez Oddział faktury są wyrażone w EURO z podaniem kursu tej waluty (średni NBP). Kwota netto określona na fakturze odpowiada kwocie wynikającej z faktury wystawionej we Francji.

Spółka z Częstochowy płaci Oddziałowi wyłącznie podatek VAT obliczony wg stawki krajowej podstawowej.

Na potrzeby podatku od towarów i usług Oddział prowadzi oddzielny rejestr sprzedaży (obejmujący sprzedaż spółki francuskiej na rzecz firmy polskiej), z którego dane ?doliczone? są do rejestru sprzedaży prowadzonego przez Oddział w zakresie wykonywanej działalności w Polsce. Podatnik wyjaśnia także, iż nie uczestniczy w żadnej części w produkcji towarów, ani, co się z tym wiąże, nie ponosi żadnych kosztów związanych z tą produkcją. Oddział nie świadczy także na rzecz podmiotu z Francji usług takich jak: składowanie, ulepszanie, montowanie itp.

Jedyną rzeczą wykonywaną dla francuskiej firmy przez Oddział (dop. Izby Skarbowej: Oddział nie może świadczyć na rzecz tego podmiotu) jest: rozliczanie podatku VAT od przemieszczenia towarów do Polski i wystawianie faktury dla spółki z Częstochowy ? do celów podatku od towarów i usług oraz zapłata tego podatku do urzędu skarbowego.

Jednocześnie wnioskujący wskazał, że Spółka francuska poprzez Oddział w Polsce zakupiła nieruchomości ? hale produkcyjno magazynowe i pomieszczenia biurowe, które są wynajmowane innym podmiotom gospodarczym. Wszystkie umowy najmu zostały podpisane przez Oddział.

Zdaniem Oddziału, w świetle umowy między Polską a Francją w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków i majątku, nie stanowi on zakładu, ponieważ:

    - zarządzanie przedsiębiorstwem nie jest wykonywane przez Oddział, Oddział nie jest też filią Spółki francuskiej;
    - Oddział nie jest biurem prowadzącym działalność handlową, nie jest też zakładem fabrycznym ani warsztatem;
    - nie dotyczy Wnioskującej również długoterminowa budowa/montaż, ani tym bardziej miejsce wydobywania bogactw naturalnych.

A ponadto, nie stanowi zakładu stała placówka utrzymywana przez przedsiębiorstwo wyłącznie dla dostarczenia informacji lub wykonywania podobnej działalności o przygotowawczym lub pomocniczym charakterze. Mimo, iż przedmiot działalności Oddziału wpisany w KRS (identyczny z przedmiotem jednostki macierzystej) sugeruje, iż Oddział stanowi zakład w rozumieniu wspomnianej umowy, to w rzeczywistości działalność Podatnika ma wyłącznie pomocniczy lub przygotowawczy charakter.

Wnioskująca podkreśla, iż przedmiot działalności jest w rzeczywistości dużo węższy, niż ten ujawniony w KRS, w szczególności nie obejmuje w ogóle działalności produkcyjno-handlowej prowadzonej wyłącznie przez Spółkę macierzystą i ogranicza się jedynie do pieczy nad rozliczeniami spółki zagranicznej z tytułu podatku VAT z polskimi urzędami skarbowymi. Przy takim zakresie faktycznej działalności Oddziału, uznać należy, że źródło dochodów przedsiębiorstwa zagranicznego nie jest trwale związane z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ani też źródłem tych dochodów nie jest działalność Oddziału. Działalność Oddziału nie pozostaje zatem w związku z zyskami uzyskiwanymi przez przedsiębiorcę zagranicznego i nie można przypisać Oddziałowi jakiejkolwiek ich części.

Zdaniem Wnioskującej, działalność Oddziału jest ograniczona tylko do działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym w stosunku do działalności podstawowej, co oznacza, że nie stanowi zakładu w rozumieniu polsko-francuskiej umowy o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu. Tym samym w przedstawionym stanie faktycznym, zyski przedsiębiorstwa zagranicznego z tytułu dostaw towarów na rzecz polskich kontrahentów będą podlegały opodatkowaniu wyłącznie w państwie jego siedziby.

Na tle przedstawionego wyżej stanu faktycznego, pojawiły się w Oddziale wątpliwości, dotyczące ujęcia w deklaracji VAT kwoty netto od sprzedaży do spółki z Częstochowy, mimo, iż spółka ta cenę sprzedaży (netto) będzie zobowiązana zapłacić faktycznemu dostawcy, będącemu jednocześnie producentem tego towaru. Powstaje w ten sposób sytuacja, gdy sprzedaż według deklaracji VAT (dotyczącej podatku od towarów i usług) jest różna od przychodów.

W związku z powyższym, Oddział zwrócił się z zapytaniem, czy prawidłowe będzie nie zaliczenie do przychodów Oddziału kwot netto wykazywanych na wystawionych fakturach dla spółki polskiej...

Zdaniem Wnioskującej, prawidłowe będzie nie uwzględnianie w przychodach do opodatkowania kwot netto wynikających z faktur wystawionych na rzecz spółki z Polski. Przychody ze sprzedaży stanowią przychód firmy francuskiej. Umowa zawarta pomiędzy Polską a Francją nie przewiduje podwójnego opodatkowania tej samej rzeczy/usługi.

W związku z tym, iż Spółka z Francji i Jej Oddział w Polsce to ta sama firma, nie jest możliwym, logicznie rzecz biorąc, aby Spółka sprzedawała Oddziałowi towary, których Oddział stałby się właścicielem i jako taki odsprzedawała je dalej. Byłaby to sprzedaż samemu sobie.

Postanowieniem z dnia 8 sierpnia 2005r. Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego uznał za nieprawidłowy pogląd Podatnika wyrażony we wniosku z dnia 9 maja 2005r.

Organ podatkowy, powołując przepisy art. 3 ust. 2 oraz art. 12 ust. 3a ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) w związku z przepisem art. 7 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977r. Nr 1, poz. 5), stwierdził, iż Wnioskująca, jako oddział zagranicznej osoby prawnej, jest podatnikiem mającym na terytorium Polski ograniczony obowiązek podatkowy i wbrew twierdzeniom Strony, przychodem podatkowym są kwoty netto, wynikające z wystawionych przez tenże Oddział faktur dla spółki polskiej.

Na postanowienie Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego Spółka złożyła zażalenie zarzucając:

    1. Dokonanie niepełnej i wybiórczej analizy stanu faktycznego, ograniczającej się głównie do treści wpisu do KRS i do faktu wystawiania faktur VAT przez Oddział, które to okoliczności organ podatkowy uznał za wystarczające do uznania Oddziału za zakład w rozumieniu umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku zawartej pomiędzy Polską i Francją oraz do przypisania Oddziałowi przychodów w postaci kwot netto wskazanych w treści faktur.
    2. Bezzasadne pominięcie w rozważaniach, okoliczności dotyczących ubocznego i pomocniczego charakteru działalności Oddziału względem działalności przedsiębiorcy zagranicznego, które to okoliczności powodują, że Oddziałowi nie można przypisać nawet części zysków przedsiębiorcy zagranicznego.
    3. Niepodjęcie przez organ podatkowy w oparciu o stan faktyczny, jakiejkolwiek próby określenia udziału Oddziału w wypracowaniu zysku przedsiębiorcy zagranicznego, co pozwoliłoby na ustalenie, czy Oddziałowi można przypisać jakiekolwiek zyski podlegające ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
    4. Dokonanie wadliwej oceny prawnej stanu faktycznego i stanowiska przedstawionego we wniosku o udzielenie interpretacji prawa podatkowego oraz błędne zastosowanie art. 7 umowy, polegające na odgórnym przyjęciu, że kwoty netto wskazane w treści przedmiotowych faktur stanowią przychody Oddziału opodatkowane w Polsce, bez względu na rzeczywisty zakres, w jakim przychody te można przypisać działalności prowadzonej bezpośrednio przez Oddział.

    5. Wadliwe zastosowanie art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do Oddziału, wobec braku uprzedniego ustalenia jurysdykcji podatkowej, której podlegają przychody udokumentowane w treści faktur wystawionych przez Oddział.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Oddziału, postanowienia Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego oraz zażalenia Podatnika, należy zauważyć, iż:

W opisanym stanie faktycznym spór dotyczy uznania Oddziału Spółki w Polsce jako zakładu w rozumieniu umowy zawartej pomiędzy Polską a Francją w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku oraz przypisania temu Oddziałowi przychodów, o których mowa w przepisie art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wypowiadając się w tej kwestii uznać należy, iż zarówno argumentacja jak i zarzuty Strony podniesione w zażaleniu na postanowienie Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego, nie znajdują oparcia w przepisach powoływanej wyżej umowy o zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu oraz przepisach prawa podatkowego w zakresie powstawania ograniczonego obowiązku podatkowego w odniesieniu do podatników nie będących rezydentami RP.

Organ drugiej instancji podziela zatem stanowisko przedstawione w zaskarżonym postanowieniu.

Odnosząc się natomiast do zarzutów podniesionych w zażaleniu, stwierdzono co następuje:

Status cywilno-prawny oddziału zagranicznej osoby prawnej w Polsce określają przepisy art. 85 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. nr 173, poz. 1807 ze zm.). Zgodnie z ww. przepisem dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni mogą, na zasadzie wzajemności, o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium RP.

Oddział może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego. Stąd oddział podmiotu zagranicznego nie jest podmiotem w rozumieniu prawa cywilnego, lecz stanowi wyodrębnioną organizacyjnie część innego podmiotu ? przedsiębiorcy zagranicznego. Oddział przedsiębiorcy zagranicznego jest zatem nie posiadającą osobowości prawnej strukturą organizacyjną przedsiębiorcy zagranicznego poza jego głównym miejscem działalności, samodzielną pod względem techniczno-organizacyjnym i wyodrębnioną ekonomicznie. Brak podmiotowości cywilnoprawnej oddziału przekłada się na brak podmiotowości w stosunkach gospodarczych, a więc niemożność zawierania umów w obrocie gospodarczym we własnym imieniu i na własny rachunek, w związku z czym podmiotem wszystkich praw i obowiązków pozostaje przedsiębiorca zagraniczny (m.in. odpowiada za zobowiązania oddziału), nawet wtedy gdy wyodrębni i przekaże środki finansowe na działalność oddziału.

Polskie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania wzorowane są na Modelowej Konwencji Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju w sprawie podatku od dochodu i majątku.

Zgodnie z normą wynikającą z art. 7 Konwencji oraz komentarzami do niej, zyski przedsiębiorstwa podlegają opodatkowaniu w państwie jego siedziby, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim umawiającym się państwie poprzez położony tam zakład. Ponieważ stroną międzynarodowej umowy są państwa, to ich wola ? zgodnie z zasadą suwerenności podatkowej ? wyrażona w krajowym ustawodawstwie ? decyduje o opodatkowaniu dochodów takiego zakładu.

Stosownie do przepisu art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium RP siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium RP, przy czym w przypadku podmiotów mających siedzibę lub zarząd w kraju, z którym została zawarta umowa o zapobieganiu podwójnemu opodatkowaniu dochodów, jej postanowienia stosuje się w pierwszej kolejności przed przepisami wewnętrznymi. Oddziały zagranicznych przedsiębiorców, które prowadzą w Polsce działalność gospodarczą w formie zakładu w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, traktowane są dla celów podatkowych jak podmioty polskie i podlegają opodatkowaniu w Polsce ? jednak tylko od dochodów, jakie można przypisać temu zakładowi, bez względu na miejsce osiągania.

W większości umów dotyczących unikania podwójnego opodatkowania, podobnie jak w art. 5 modelowej konwencji, przyjmuje się, że pojęcie ?zakład? obejmuje w szczególności ? miejsce zarządu, oddział (filię), biuro, fabrykę, warsztat (...) ? i oznacza stałą placówkę, w której całkowicie lub częściowo wykonuje się działalność przedsiębiorstwa.

Przepis ust. 2 ww. art. 5 konwencji wymienia przykładowy zakres pojęcia ?zakład? a mianowicie:

    - istnieje określone miejsce, w którym działalność jest prowadzona, za miejsce uważa się tutaj również każde urządzenie, maszynę lub pomieszczenie, powierzchnię wykorzystywaną do prowadzenia działalności, do którego lub której przedsiębiorstwo posiada tytuł prawny, np. własność, współwłasność, dzierżawa, najem;
    - placówka nie ma charakteru tymczasowego, zaś o stopniu jej trwałości przesądza zamiar wielokrotnego jej wykorzystywania;
    - całość lub część działalności przedsiębiorstwa prowadzona jest poprzez tę placówkę, tak by można było mówić o uzyskiwaniu dzięki niej dochodów przez przedsiębiorstwo, przy czym działalność placówki może być ograniczona w stosunku do działalności przedsiębiorstwa.

Używane w umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania pojęcie zakładu, a także tego, co swoim zakresem obejmuje, jest zatem tożsame z pojęciem ?oddział przedsiębiorcy zagranicznego? w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Oddział zatem jest uważany za zakład jeżeli placówka przedsiębiorcy zagranicznego w Polsce spełnia wymienione wyżej warunki.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Spółka posiada rezydencję podatkową we Francji, w Polsce zaś posiada zarejestrowany w KRS oddział.

Wobec tego dla oceny prawnej zaistniałych faktów, a mianowicie czy Oddział osiąga przychody, które można Mu przypisać, w związku ze sprzedażą przez przedsiębiorstwo towarów na rzecz polskiej firmy, zastosowanie znajdują w pierwszej kolejności przepisy umowy z dnia 19 stycznia 1977r. między rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. Nr 1, poz. 5).

Stosownie do przepisu art. 5 ust. 1 ww. umowy (wzorowanej na omówionej wcześniej Modelowej Konwencji), ?zakład? oznacza stałą placówkę, w której całkowicie albo częściowo wykonuje się działalność przedsiębiorstwa. W ust. 4 tego artykułu stanowi się, że jeżeli osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela w rozumieniu ustępu 5, działa w Umawiającym się Państwie dla przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa, uważa się, iż w tym pierwszym Państwie istnieje zakład, jeżeli ta osoba posiada pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa i pełnomocnictwo w tym Państwie zwykłe wykonuje, chyba że jej działalność ogranicza się tylko do zakupu dla przedsiębiorstwa dóbr lub towarów.

Odnosząc powyższe regulacje do opisanego przez Podatnika stanu faktycznego stwierdzić należy, iż Oddział, który w Polsce posiada francuska spółka, wbrew twierdzeniom Strony, jest zakładem.

Zgodnie natomiast z przepisem art. 7 ust. 1 umowy, zyski z przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa podlegają opodatkowaniu w drugim umawiającym się Państwie jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Postanowienie to określa zasadę rozgraniczenia zysków pomiędzy poszczególne części przedsiębiorstwa osoby zagranicznej to jest centralę i zakład oraz formułuje normę, że w państwie źródła (położenia zakładu) opodatkowaniu podlegają wyłącznie zyski powstałe w związku z działalnością wykonywaną poprzez zakład. Podział ten opiera się na zasadach stosowanych przez podmioty niezależne, w warunkach wolnego rynku.

Z przyjęcia tej zasady wynika, że zakładowi należy przypisać czynności (świadczenia), które mógłby wykonywać i wykonywałby podmiot niezależny, oraz część zysków, którą w porównywalnych warunkach osiągnąłby podmiot niezależny. Rozdział jest niezbędny z uwagi na odrębne jurysdykcje podatkowe państwa źródła (w Polsce) i państwa rezydencji przedsiębiorstwa (Francji).

Kolejną zatem kwestią jest ustalenie w jakim zakresie należy przypisać Oddziałowi zyski związane z prowadzoną przez francuską spółkę na terenie RP działalnością gospodarczą, w tym celu, aby stosownie z polskim prawodawstwem podatkowym, to jest regulacjami zawartymi w przepisach art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, określić przychód osiągnięty przez ten Oddział w celu opodatkowania Jego dochodu.

Oddział wystawia fakturę dla celów rozliczenia podatku VAT według stawki krajowej, ze wskazaniem, że sprzedawcą jest przedsiębiorstwo, prowadzi oddzielny rejestr sprzedaży oraz dokonuje rozliczenia i zapłaty podatku VAT od tego ?importu? do urzędu skarbowego.

Analiza opisanego przez Podatnika funkcjonowania Oddziału i podejmowanych czynności prowadzi do wniosku, że Oddziałowi temu należy przypisać ? odpowiedni do wykonywanych funkcji i ponoszonych ryzyk (ponieważ wykonywał funkcje ekonomicznie ważne w tych transakcjach) - udział w uzyskanym przez przedsiębiorcę zysku. Zysk ten odpowiada kwocie netto z wystawianych przez Oddział faktur.

Moment i sposób opodatkowania tego przychodu podlega już wyłącznie wewnętrznym przepisom podatkowym obowiązującym w Polsce.

Stosownie do przepisów art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów związanych z działalnością gospodarczą osiągniętych w roku podatkowym zalicza należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane.

Stosownie do przepisu art. 12 ust. 3a ww. ustawy, za datę powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą uważa (z pewnymi wyjątkami) dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym:

    1. wydano rzecz, zbyto prawo majątkowe lub
    2. wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę (...) lub
    3. otrzymano zapłatę za wykonane świadczenie (...).

Zgodnie z ww. przepisami przychód należny, który wynika m.in. z dostaw towarów, należy wiązać z momentem wykonania świadczenia. W omawianym stanie faktycznym świadczenie, wykonane przez przedsiębiorstwo na rzecz spółki w Częstochowie, z którego przychód należy przypisać oddziałowi, wiąże się z datą wystawienia przez Oddział faktury dla celów rozliczania podatku VAT.

Wbrew twierdzeniom Podatnika nie wystąpi podwójne opodatkowanie tej transakcji, ani sprzedaż ?samemu sobie?, sprzedającym bowiem jest przedsiębiorstwo z Francji, jedynie zysk z tej transakcji winien być przypisany oddziałowi. Tak bowiem stanowią postanowienia art. 7 umowy (szeroko omówionego wyżej), zgodnie, z którymi dla celów podatkowych, Oddział należy traktować jako samodzielne i niezależne przedsiębiorstwo, w tym celu, aby możliwe było dokonanie odpowiednio podziału zysków przedsiębiorstwa pomiędzy dwie odrębne jurysdykcje podatkowe: państwa źródła i państwa rezydencji podatkowej.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika