Czy wydatki z tytułu premii pieniężnej powinny być odniesione w koszty podatkowe w momencie ich zapłaty?

Czy wydatki z tytułu premii pieniężnej powinny być odniesione w koszty podatkowe w momencie ich zapłaty?

W złożonym wniosku z dnia 16 maja 2006r. Spółka, powołując się na art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej, zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji w kwestii stosowania przepisów art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że Spółka podpisała umowy handlowe z odbiorcami, w których zawarła postanowienia dotyczące systemu premiowania odbiorców w związku z wykonaniem określonego obrotu. Z wyjaśnień Spółki wynika, że rozliczenie premii następuje na podstawie sporządzonego przez sprzedawcę zestawienia obrotów za okres objęty umową. Na tej podstawie odbiorca wystawia fakturę dokumentującą uzyskaną premię pieniężną. Stosownie do postanowień umowy rozliczenie następuje na ostatni dzień okresu rozliczeniowego i ten dzień Spółka przyjmuje jako moment rozpoznania kosztu podatkowego z tytułu premii, niezależnie od tego z jaką datą zostanie wystawiona przez odbiorcę faktura z tytułu premii.

Porady prawne

Zdaniem Podatnika, z unormowań art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika generalna zasada, stosownie do której koszty potrąca się od przychodów tego roku, którego dotyczą.

Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, w postanowieniu z dnia 10 sierpnia 2006r. Nr ZD/406-106/CIT/06 uznał za nieprawidłowy pogląd Podatnika wyrażony we wniosku. W opinii organu pierwszej instancji wydatki z tytułu premii pieniężnej są pośrednio związane z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami, a zatem powinny być odniesione w koszty podatkowe w momencie ich zapłaty. Przyjmując powyższe stanowisko, Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego wskazał na przepisy art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na powyższe postanowienie Spółka wniosła w dniu 21 sierpnia 2006r. zażalenie, nie zgadzając się z interpretacją przepisów art. 15 ust. 4 ww. ustawy. W opinii Strony postanowienie organu pierwszej instancji zawiera błędną wykładnię ww. przepisów. Zdaniem Podatnika, nieprawidłowe byłoby zaliczenie do kosztów podatkowych np. 2007r. kosztów premii pieniężnych dotyczących np. czwartego kwartału 2006r., udokumentowanych fakturami wystawionymi w styczniu 2007r. i zapłaconych również w styczniu 2007r.

Po dokonaniu wnikliwej analizy przedstawionych przez Podatnika okoliczności faktycznych sprawy, a także treści zaskarżonego postanowienia oraz obowiązujących unormowań prawnych stwierdzam:

Drugim obok przychodów elementem konstrukcji obliczenia dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania stanowią koszty uzyskania przychodu. Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zdaniem organu odwoławczego art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej rozpatrywany w oderwaniu od przepisu art. 15 ust. 4 stanowi wyłącznie podstawę prawną kwalifikacji kosztów podatkowych. Natomiast stosownie do przepisu art. 15 ust. 4 koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj.

są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione. Zatem dla określenia momentu, w którym wydatek należy odnieść w koszty podatkowe właściwy jest przepis art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dokonując analizy powyższej regulacji należy mieć na uwadze fakt, iż koszty, które ponosi podmiot gospodarczy podlegają podziałowi na koszty bezpośrednie i koszty pośrednie. Podział ten wynika z istoty kosztu i mimo, iż ustawodawca nie posługuje się w ustawie podatkowej pojęciem kosztu bezpośredniego i pośredniego, to jak wynika z treści przepisu art.15 ust. 4 ustawy podatkowej konstrukcja podatku na takim właśnie podziale została oparta. Koszty bezpośrednie obejmują takie wydatki, które ściśle wiążą się z przychodami jakie osiąga dany podmiot. Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ponoszenie tych kosztów warunkuje osiąganie przychodów. Do takich kosztów zaliczyć należy koszty wskazane przez Stronę w zapytaniu. W opinii organu odwoławczego, odnoszenie wydatków w koszty podatkowe w momencie ich poniesienia znajduje uzasadnienie przy kosztach pośrednich. W stosunku do nich bowiem doszukiwanie się bezpośrednich relacji z przychodami nie byłoby możliwe, dotyczy to np. kosztów ogólnoadministracyjnych związanych z funkcjonowaniem podmiotu.

Z zasady zawartej w analizowanym przepisie wynika, że moment dokonania wydatku oznaczającego zmniejszenie stanu środków przedsiębiorstwa nie musi być jednocześnie momentem potrącenia kosztu uzyskania przychodu. Koszt uzyskania przychodu jest bowiem potrącalny w roku podatkowym, którego ten koszt dotyczy, natomiast wydatek może być poniesiony w latach poprzedzających ten rok lub w latach po nim następujących.

Zatem w przedmiotowej sprawie z uwagi na fakt, iż koszty takie jak koszty premii pieniężnych są kosztami pośrednio związanymi z prowadzoną przez Odwołującą działalnością, powinny być odniesione w koszty podatkowe w momencie ich poniesienia.

Podkreślić również należy, iż ustawodawca używając formuły 'koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów' rozgranicza tym samym koszt podatkowy od innych możliwych kosztów. Te inne koszty to m.in. koszty w rozumieniu prawa bilansowego. Dla celów podatkowych pojęcie kosztu musi być rozpatrywane na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Należy bowiem mieć na uwadze, że tylko ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych tworzy obowiązki i uprawnienia podatnika w zakresie prawa podatkowego. Ze względu na to w przypadku rozbieżności co do oceny wydatków podatnika jako kosztów poniesionych w celu osiągnięcia przychodu - pomiędzy przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a przepisami z zakresu prawa bilansowego - wydatki podatnika należy kwalifikować na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika