Czy w przedstawionym stanie faktycznym podatnik w zeznaniu jest zobowiązany doliczyć dochody małoletniego (...)

? uznając, że zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie utrzymuje się w mocy postanowienie organu pierwszej instancji.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 30 maja 2007r. podatnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że małoletni syn podatnika i jego pełnoletnia córka są współwłaścicielami budynku, w którym znajduje się wynajmowany lokal. Przychody małoletniego dziecka z tego tytułu rozliczane są po połowie przez oboje rodziców. Między małżonkami istnieje ustrój rozdzielności majątkowej. Ponadto od 2004r. podatek z tego tytułu opłacany jest w formie ryczałtu. Od maja 2007r. podatnik uzyskuje przychody z wynajmu lokalu będącego jego wyłączną własnością. Według podatnika małoletni ma status odrębnego podatnika i ryczałt od przychodów z jego majątku powinien być wpłacany z powołaniem się na imię, nazwisko i NIP małoletniego syna.

Postanowieniem z dnia 7 sierpnia 2007r. Nr PF/415-105/EP./II/07 Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że stanowisko przedstawione w przedmiotowym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego w nim stanu faktycznego.

Podatnik, korzystając z przysługującego mu prawa, złożył zażalenie na powyższe postanowienie, twierdząc, że narusza ono przepisy prawa. Uważa, że przenoszenie do podatku zryczałtowanego określonych uprawnień zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile ustawy te nie zawierają takich delegacji, jest niedopuszczalne. Wskazuje, że jego syn jest osobą, której przysługuje prawo korzystania z opodatkowania zryczałtowanego. Skoro ustawa o zryczałtowanym podatku nie odnosi się do sposobu opodatkowania przychodów osiąganych przez małoletnie dzieci są one odrębnymi podatnikami tego podatku a ich obowiązki są wykonywane przez pełnomocników ustawowych. Ponadto wskazuje, że nie zrozumiała jest dla niego treść przedostatniego akapitu zaskarżonego postanowienia.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po rozpatrzeniu zażalenia stwierdza, co następuje:

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r., nr 14, poz. 176 ze zm.) wprowadza ogólną zasadę, opodatkowania dochodów małoletnich dzieci. Zgodnie bowiem z treścią z art. 7 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. dochody małoletnich dzieci własnych i przysposobionych, z wyjątkiem dochodów z ich pracy, stypendiów oraz dochodów z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku, dolicza się do dochodów rodziców, (...) chyba, że rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci.

Zatem, jeżeli rodzicom przysługuje prawo pobierania pożytku z najmu nieruchomości stanowiącej własność małoletnich dzieci, to przychody z tego tytułu winny być doliczone do dochodów rodziców. Przy czym w myśl art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. jeżeli małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu, dochody małoletnich dzieci dolicza się do dochodu każdego z małżonków.

Odnośnie podnoszonych w zażaleniu wątpliwości podatnika co do braku ustawowych delegacji stosowania art. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. w przypadku uzyskiwania dochodów opodatkowanych na zasadach przewidzianych w ustawie z dnia 20 listopada 1998r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. nr 144, poz. 930 ze zm. ) zauważa się, że co do zasady dochody podatników osiągane ze źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. tj. najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze (...), podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych określonych w ustawie z dnia 26 lipca 1991r. Jednakże zgodnie z postanowieniami art. 9a ust. 6 tej stawy, podatnicy mogą złożyć we właściwym urzędzie skarbowym pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Z powyższego wynika zatem, że ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w tym wypadku uszczegóławia i konkretyzuje jedynie inną formę opodatkowania dochodów uzyskanych z najmu, przy czym zasadą pozostaje doliczanie do dochodów rodziców dochodów ich małoletnich dzieci.

Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit.a) z dnia 20 listopada 1998r. ryczałt od przychodów z najmu wynosi 8,5%, do kwoty przychodu stanowiącej równowartość 4.000 euro, a od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt wynosi 20% przychodów. Natomiast w myśl art. 12 ust. 11 tej ustawy, w przypadku osiągania przez małżonków przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, kwota przychodów, określona w ust. 1 pkt 3 lit.a) dotyczy łącznie obojga małżonków.

Odnosząc się do wątpliwości Podatnika, Dyrektor tut. Izby Skarbowej wskazuje, że w świetle przytoczonych regulacji prawnych w przedstawionej sytuacji kwota przychodu obligująca do zapłaty podatku według stawki 20% w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 3 lit.a) w/cyt. ustawy będzie dotyczyła łącznej kwoty przychodu małoletniego dziecka podlegającej doliczeniu do dochodów rodziców (a nie połowy przychodu przypadającego na każdego z małżonków osobno) oraz kwoty uzyskanej przez Wnioskodawcę z tytułu indywidualnego najmu.

Podsumowując - na gruncie powołanych przepisów dochody uzyskane z tytułu najmu lokalu stanowiącego współwłasność małoletniego dziecka, winny być rozliczone w zeznaniu podatkowym ? w tym przypadku - obojga rodziców. W tej sytuacji bez wpływu na przedmiotowe rozstrzygnięcie pozostają podnoszone w zażaleniu argumenty, iż ustawa o podatku od towarów i usług dopuszcza odrębność podatkową małoletniego dziecka. Zauważa się bowiem, że interpretacje przepisów co do zakresu i sposobu zastosowania praw podatkowego są wydawane na podstawie przepisów ustawy właściwej dla danego podatku w kontekście poruszanego we wniosku problemu. Ustawa z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawa z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług są zaś dwoma różnymi aktami prawnymi.

Mając powyższe na uwadze, argumenty podatnika zawarte w zażaleniu nie zasługują na uwzględnienie, a tym samym nie mogą skutkować zmianą stanowiska zajętego przez organ I instancji. Postanawia się zatem jak w sentencji.