Czy wypłata ekwiwalentów pieniężnych w ramach ulg w płatnościach za energię elektryczną dla byłych (...)

Decyzja

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z póź. zm.), po rozpatrzeniu zażalenia na postanowienie Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z dnia 26 czerwca 2006r. Nr DP/423-0065/06/AK dotyczące udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

• uznając, że zażalenie zasługuje na uwzględnienie zmienia się postanowienie organu pierwszej instancji.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 21 kwietnia 2006r. Spółka zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ekwiwalentów pieniężnych za zużycie energii elektrycznej wypłaconych emerytom, rencistom, osobom pobierającym zasiłki i świadczenia przedemerytalne oraz wdowom (wdowcom) i sierotom pobierającym rentę po zmarłych pracownikach, emerytach i rencistach.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka, będąc stroną Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników Przemysłu Energetycznego z dnia 13 maja 1993 roku, zobowiązana jest do realizacji postanowień zawartych w tym układzie. Protokołem dodatkowym nr 14 z dnia 03.10.2005r. wprowadzono zmiany w Załączniku Nr 6 do Układu, zgodnie z którym emeryci i renciści oraz osoby pobierające zasiłki i świadczenia przedemerytalne, którzy z dniem przejścia na emeryturę lub rentę korzystali z ulgowej odpłatności za energię elektryczną oraz wdowy (wdowcy) i sieroty, które pobierają rentę po uprawnionych zmarłych pracownikach, emerytach lub rencistach, od dnia 01.01.2006r. nabywają prawo do ekwiwalentu pieniężnego w zamian za przysługujące im wcześniej prawo do ulgowej odpłatności za energię eklektyczną.

Zdaniem Wnioskodawcy kwoty wypłaconych ekwiwalentów pieniężnych dla byłych pracowników i osób uprawnionych po byłych pracownikach stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki.

Postanowieniem z dnia 26 czerwca 2006r. Nr DP/423-0065/06/AK Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że przedstawione w przedmiotowym wniosku stanowisko Spółki jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego. W uzasadnieniu postanowienia organ podatkowy stwierdził, że jakkolwiek Układ Zbiorowy został zawarty na podstawie przepisów prawa pracy i pracodawca z mocy prawa jest zobowiązany do jego przestrzegania, to realizacja obowiązku wypłaty przez Spółkę od dnia 01.01.2006r., zgodnie z tym Układem, ekwiwalentów pieniężnych w ramach ulg w płatnościach za energię elektryczną dla byłych pracowników i osób uprawnionych po byłych pracownikach, nie jest jednoznaczna z tym, iż wydatki związane z wypłatą tych ekwiwalentów będą stanowiły koszt uzyskania przychodu dla Spółki.

Nie zgadzając się ze stanowiskiem zawartym w powyższym postanowieniu Spółka złożyła zażalenie, w którym wniosła o zmianę lub uchylenie przedmiotowego postanowienia. W uzasadnieniu Spółka stwierdza, że wydatki ponoszone na wypłatę przedmiotowego ekwiwalentu wynikają z postanowień zawartych w Ponadzakładowym Układzie Zbiorowym Pracy uznawanym za źródło prawa pracy.

Skoro więc w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ponosi się wydatki wynikające z mocy prawa, to zachodzi związek przyczynowo-skutkowy między poniesionym kosztem a osiągniętym przychodem. Zatem w świetle art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wystąpienie związku przyczynowo-skutkowego między poniesionymi wydatkami, a zasadnie oczekiwanym przychodem, z zastrzeżeniem wyłączeń zawartych w art. 16 ust. 1 tej ustawy, stanowi podstawowy warunek uznania, iż właściwie udokumentowany wydatek stanowi koszt uzyskania przychodów. Bezsprzecznie dla Spółki, której głównym przedmiotem działalności jest dystrybucja i obrót energią elektryczną, wypłata ekwiwalentów pieniężnych w ramach ulg w płatnościach za energię elektryczną dla byłych pracowników i osób uprawnionych po byłych pracownikach jest wydatkiem ściśle związanym z działalnością podmiotu. Wszelkie wydatki, których konieczność ponoszenia wynika z faktu zatrudniania pracowników, mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów z tej działalności, pod warunkiem, że ustawodawca w sposób wyraźny nie wyłączył takiego prawa w drodze zapisu ustawy. Katalog zawarty w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. takiego wyłączenia nie zawiera, co oznacza, że mogą one być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów z tej działalności. Ponadto Spółka zauważa, że emeryci, renciści i osoby pobierające świadczenie przedemerytalne są byłymi pracownikami, a wdowy (wdowcy) i sieroty pobierające rentę po zmarłych osobach są osobami najbliższymi byłych pracowników w związku z czym nie da się zaprzeczyć, że źródło wypłaty przedmiotowego świadczenia tkwi w stosunku pracy.

Na potwierdzenie własnego stanowiska w sprawie Spółka załączyła do zażalenia kserokopię pisma Ministerstwa Finansów z dnia 03.08.2006r. Nr DD 6-8213-234/DZ/06/353 skierowanego do Prezesa Federacji Związków Pracodawców Energetyki Polskiej.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po rozpatrzeniu zarzutów zażalenia stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powyższego wynika, że podatnik ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich prawidłowo udokumentowanych wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r., oraz wykaże, iż ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Między wydatkiem a przychodem musi więc zachodzić związek przyczynowo - skutkowy bezpośredni lub pośredni, tzn. kosztem uzyskania przychodu będą racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki, które mogą przyczynić się do powstania przychodu oraz wydatki związane z funkcjonowaniem działalności podatnika i wywiązywaniem się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa.

Zgodnie z art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998r. Nr 21 poz. 94 ze zm.) - ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

W świetle powyższego postanowienia układu zbiorowego stanowią źródło prawa pracy, do którego przestrzegania przedsiębiorcy są zobowiązani.

W przedstawionym stanie faktycznym postanowienia Ponadzakładowego Układu Zbiorowego Pracy dla Pracowników Przemysłu Energetycznego zobowiązują Spółkę do wypłaty emerytom i rencistom oraz osobom pobierającym zasiłki i świadczenia przedemerytalne, którzy z dniem przejścia na emeryturę lub rentę korzystali z ulgowej odpłatności za energię elektryczną oraz wdowom (wdowcom) i sierotom, które pobierają rentę po uprawnionych zmarłych pracownikach, ekwiwalentu pieniężnego w zamian za przysługujące im wcześniej prawo do ulgowej odpłatności za energię eklektyczną.

Tak więc realizacja obowiązku wypłaty przez Spółkę od dnia 1 stycznia 2006r. ekwiwalentów pieniężnych wynika z zawartego Ponadzakładowego Układu Zbiorowego stanowiącego - jak wykazano powyżej - prawo pracy. W konsekwencji skoro Spółka została zobowiązana postanowieniami Układu do dostarczania energii po cenach ulgowych, a jednocześnie dostarczanie energii jest przedmiotem jej działalności, to koszty związane z tego typu usługami, w tym także wydatki na wypłaty ekwiwalentu z tytułu ulgowej odpłatności za energię elektryczną, stanowią koszty podatkowe Spółki. Należy przy tym zauważyć, że w katalogu wydatków nie zaliczanych do kosztów podatkowych, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. ustawodawca nie wymienił wydatków wynikających z realizacji postanowień układów zbiorowych pracy.

Zatem mając powyższe na uwadze należy uznać, że wypłacone na podstawie postanowień zawartych w Ponadzakładowym Układzie Zbiorowym Pracy ekwiwalenty pieniężne dla byłych pracowników i członków rodzin zmarłych pracowników stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Analogiczne stanowisko zajęło Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 03.08.2006r. Nr DD 6-8213-234/DZ/06/353.

Wobec powyższego stanu faktycznego i prawnego postanowiono jak w sentencji.