Czy otrzymany od ubezpieczyciela zwrot równowartości poniesionych kosztów napraw uszkodzonego mienia (...)

Czy otrzymany od ubezpieczyciela zwrot równowartości poniesionych kosztów napraw uszkodzonego mienia osób trzecich jest przychodem podatkowym

Na podstawie art.14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. ? Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) ? w brzmieniu obowiązującym do 30.06.2007r. w związku z art. 4 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590), po rozpatrzeniu zażalenia Spółki Akcyjnej na postanowienie Naczelnika Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z dnia 05 grudnia 2006r. nr DP/423-0136/06/AK w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

  • uznając, że zażalenie zasługuje na uwzględnienie zmienia się postanowienie organu pierwszej instancji.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 01 września 2006r. Podatnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w prowadzonej przez Podatnika działalności gospodarczej w zakresie dystrybucji energii zdarzają się przypadki, że na skutek awarii lub uszkodzeń w sieci elektroenergetycznej dochodzi do powstania szkody na osobie lub w mieniu osób trzecich. Zgodnie z art. 435 Kodeksu cywilnego Podatnik ponosi odpowiedzialność za wyrządzone szkody, pokrywając m.in. koszty naprawy sprzętu AGD i RTV lub wypłaca równowartość utraconego mienia. Podatnik jest ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej. Poniesionych wydatków nie zalicza do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym powstała wątpliwość, czy otrzymany od ubezpieczyciela zwrot równowartości poniesionych przez Podatnika kosztów napraw uszkodzonego mienia osób trzecich , które to szkody powstały w związku z używaniem energii elektrycznej, której jest producentem lub dystrybutorem, jest przychodem podatkowym w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Podatnika ,w przedstawionym stanie faktycznym otrzymany od ubezpieczyciela zwrot równowartości poniesionych przez niego kosztów napraw uszkodzonego mienia osób trzecich nie jest przychodem podatkowym.

Postanowieniem z dnia 05 grudnia 2006r. nr DP/423-0136/06/AK Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że stanowisko przedstawione we wniosku nie jest prawidłowe. W uzasadnieniu przedmiotowego postanowienia wskazał, że odszkodowanie nie stanowi zwrotu innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy z dnia 15.02.1992r. Wartość odszkodowania otrzymanego od instytucji ubezpieczeniowych stanowi przychód podatkowy na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Podatnik korzystając z przysługującego prawa wniósł zażalenie, w którym wskazał, że nie podziela stanowiska organu podatkowego, bowiem przepis art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy z dnia 15.02.1992r. stanowi normę o charakterze szczególnym i ma zastosowanie przed normą o charakterze ogólnym zawartą w art. 12 ust. 1 pkt 1. Podkreślił, że instytucja ubezpieczeniowa w rzeczywistości nie wypłaca mu odszkodowania, ale zgodnie z postanowieniami umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej zwraca wydatki (nie zaliczone do kosztów), które Podatnik poniósł na zaspokojenie roszczeń osób pokrzywdzonych. Końcowo podniósł, że organ podatkowy nie odniósł się w zaskarżonym postanowieniu do przywołanego przez Podatnika orzecznictwa innych organów podatkowych uzasadniającego jego twierdzenie, że przychód stanowi nadwyżka otrzymanego odszkodowania nad poniesionymi kosztami napraw uszkodzonego mienia.

Decyzją z dnia 26 stycznia 2007r. nr BI/4218-0024/06 Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy postanowienie organu pierwszej instancji.

Nie zgadzając się ze stanowiskiem wyrażonym w tej decyzji Podatnik wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Wyrokiem z dnia 12 czerwca 2007r. sygn. akt I SA/Gd 357/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uchylił zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, że kwota odszkodowania wypłacona podatnikowi, który uprzednio poniósł wydatki związane ze zdarzeniem wywołującym szkodę, a które zgodnie z art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie mogły zostać zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów, w wysokości odpowiadającej poniesionym wydatkom, na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 6a powołanej ustawy nie stanowi przychodu podatnika.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po rozpatrzeniu zażalenia stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art.153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do postanowień ust. 4 pkt 6a przywołanego przepisu do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy z dnia 15.02.1992r. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

W myśl art. 821 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) ubezpieczenie majątkowe może dotyczyć mienia albo odpowiedzialności cywilnej. Na podstawie art. 822 Kodeksu cywilnego przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia.

W przypadku ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej nie określa się wartości ubezpieczenia ani nie ustala się sumy ubezpieczenia a jedynie sumę gwarancyjną. Obowiązek świadczenia ubezpieczyciela z umowy ubezpieczenia OC powstaje z chwilą powstania stanu odpowiedzialności cywilnej kontrahenta (Podatnika). Nie ma przy tym znaczenia czy dokonał on już naprawy wyrządzonej osobie trzeciej szkody , a nawet czy w ogóle zamierza ją naprawić. Świadczenie należne od ubezpieczyciela z tytułu umowy ubezpieczenia OC ma wyrównać uszczerbek majątkowy (Podatnika) powstały już w wyniku wystąpienia zdarzenia wyrządzającego szkodę osobie trzeciej.

W wyroku z dnia 16 maja 2002r. sygn. akt V CKN 1273/00 ? Sąd Najwyższy stwierdził, że podstawową funkcją odszkodowania jest kompensacja, co oznacza, iż odszkodowanie powinno przywrócić w majątku poszkodowanego stan rzeczy naruszony zdarzeniem wyrządzającym szkodę.

Kompensacyjny charakter odszkodowania powoduje objęcie pojęciem szkody kosztów i wydatków poniesionych w następstwie zdarzenia objętego szkodą. W przypadku poniesienia wydatków związanych ze zdarzeniem wywołującym szkodę odszkodowanie przysługujące od ubezpieczyciela obejmuje także zwrot wydatków.

W związku z powyższym Dyrektor Izby Skarbowej podziela stanowisko Podatnika, że otrzymane odszkodowanie stanowi zwrot innych wydatków ( np. koszt naprawy sprzętu AGD i RTV) nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy z dnia 15.02.1992r.

Stąd ? zgodnie z art. 14b § 5 pkt 1 Ordynacji podatkowej w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2007r. - organ odwoławczy uznając, iż zażalenie Podatnika zasługuje na uwzględnienie, postanowił jak w sentencji.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika