Czy warunkiem koniecznym do zastosowania zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt (...)
Czy warunkiem koniecznym do zastosowania zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest posiadanie gospodarstwa rolnego?
Z przedstawionego w przedmiotowym wniosku stanu faktycznego wynika, że Podatnik w 2006r. wynajął dwa domki turystyczne. W świetle tak przedstawionego stanu faktycznego zwrócił się z zapytaniem: czy warunkiem koniecznym do zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji i w konsekwencji z płacenia podatku dochodowego od osób fizycznych, jest posiadanie gospodarstwa rolnego?
Przedstawiając własne stanowisko w niniejszej sprawie Podatnik wyraził pogląd, że warunkiem koniecznym do zastosowania zwolnienia z podatku nie jest niezbędne posiadanie gospodarstwa rolnego, a jedynie wystarczy fakt, iż domki położone są na terenie wiejskim.
Organ podatkowy pierwszej instancji postanowieniem z dnia 19.06.2007r. uznał stanowisko Podatnika za nieprawidłowe.Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz mające zastosowanie w przedmiotowej sprawie przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) stwierdził, iż przedmiotowe zwolnienie ma jedynie zastosowanie do gospodarstw rolnych położonych na terenie wiejskim.
Na postanowienie to Podatnik złożył zażalenie, w którym zarzuca błędną wykładnię przepisów art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez przyjęcie, iż warunkiem koniecznym do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest posiadanie gospodarstwa rolnego. W ocenie Podatnika intencją ustawodawcy jest stworzenie odpowiednich warunków w ?celu poprawienia bytu ludzi zamieszkujących tereny wiejskie?.
W konsekwencji zasadny jest wniosek o zmianę zaskarżonego postanowienia i uznanie stanowiska Podatnika w tym zakresie za prawidłowe.
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu po rozpatrzeniu zażalenia stwierdza, co następuje:
Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ordynacji zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 6 cyt. ustawy źródłem przychodu jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.
W myśl przepisu art. 21 ust. 1 pkt 43 cyt. ustawy podatkowej wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z tytułu wynajmu pokoi gościnnych, w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku oraz dochody uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5.
Treść powyższego przepisu wskazuje w sposób jednoznaczny, że przedmiotowe zwolnienie dotyczy wynajmu pokoi gościnnych, które znajdują się w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym. Powyższe wynika z literalnego brzmienia powołanego przepisu, które w sposób łączny wiąże gospodarstwo rolne z położeniem na terenie wiejskim.
Gospodarstwem rolnym, stosownie do przepisu art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest gospodarstwo w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym, którym - zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2006r. Nr 136, poz. 969 z późn. zm.) - jest obszar gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki nieposiadającej osobowości prawnej.
Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca odniósł powyższe zwolnienie jedynie do pokoi gościnnych znajdujących się w budynku mieszkalnym, nie obejmując nim domków turystycznych jako samodzielnych obiektów.
Należy również zauważyć, że zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie sądowoadministracyjnym poglądem przepisy dotyczące wszelkiego rodzaju ulg i zwolnień podatkowych, jako odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania, powinny być interpretowane ściśle, w oparciu o wykładnię gramatyczną przepisów ustawy, z wyłączeniem wykładni rozszerzającej.Mając na względzie powyższe, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie może mieć zastosowania interpretacja omawianego przepisu przyjęta przez Podatnika.
Niniejsza interpretacja prawa podatkowego została wydana w oparciu o przedstawiony przez wnioskodawcę stan faktyczny oraz obowiązujący w dniu jej wydania stan prawny.