Czy spółka może wydatki poniesione na organizację wystawy odnieść w ciężar kosztów podatkowych (...)

stanowisko przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że Spółka w ramach działań marketingowych i w celu zwiększenia sprzedaży zorganizowała targi / wystawę, na której prezentowała sprzedawane przez nią towary oraz oferowane usługi. W związku z organizacją targów spółka poniosła wydatki na wynajem powierzchni wystawienniczej, zabudowanie tej powierzchni oraz jej urządzenie i wystrój, wydrukowanie folderów i katalogów reklamowych, nabycie gadżetów reklamowych z logo firmy oraz zakup takich towarów jak kwiaty, słodycze, napoje i inne artykuły spożywcze ogólnie dostępne dla uczestników targów. W takcie imprezy dla ogółu uczestników zorganizowany został program artystyczny. Zorganizowano również konkurs wiedzy z zakresu stosowania prezentowanego oprogramowania a jego uczestnikom wręczono nagrody. W celu poczęstunku uczestników targów nabyto także usługi gastronomiczne. Dla pracowników Spółki zakupiono koszulki oznakowane logo firmy w celu wykorzystania podczas wystawy.

Podatnik stawia pytanie: czy wydatki poniesione na organizację wystawy można odnieść w ciężar kosztów uzyskania przychodów jako koszty reklamy?

Zdaniem Spółki wszystkie wydatki poniesione w związku z organizacją ogólnie dostępnej wystawy/ targów stanowią koszty reklamy spółki a więc stanowią koszty uzyskania przychodów. Targi służą zaprezentowaniu oferowanych usług oraz sprzedawanych przez firmę towarów. W związku z ich organizacją trzeba było ponieść koszty wynajmu powierzchni wystawienniczej, powierzchni reklamowej, materiałów i gadżetów reklamowych, które wręczane są następnie uczestnikom targów. W celu reklamy Spółki i wyróżnienia pracowników zaopatrzono ich w odzież z logo firmy. Zwyczajowo uczestnikom wystawy podawane były napoje oraz rozdano słodycze reklamowe. Napoje, artykuły spożywcze i słodycze były ogólnodostępne dla wszystkich uczestników targów. Podano również poczęstunek w postaci cateringu. W celu lepszego odbioru wystawy oraz zachęcenia potencjalnych klientów do jej odwiedzenia, a przez to do zapoznania się z prezentowaną ofertą Spółki, zrealizowany został program artystyczny. Cel reklamowy miało także zorganizowanie dla uczestników targów konkursu z zakresu stosowania prezentowanego oprogramowania, w którym rozdano nagrody rzeczowe. Wszystkie podjęte działania miały na celu zareklamowanie sprzedawanych przez spółkę towarów i oferowanych usług, a zatem poniesione w związku z nimi wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów.

Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza co następuje:

Kosztami uzyskania przychodów w świetle art.15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity z 2000r. Dz. U. Nr 54, poz. 654 ze zm.) są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Od 1 stycznia 2007r. ustawą z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 217, poz. 1589) zmieniono art.16 ust.1 pkt 28 ustawy , w ten sposób , że ?nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych?.

Od 01.01.2007r. konsekwencje podatkowe powiązano z rozróżnieniem pomiędzy reklamą a reprezentacją, przyjmując, iż pierwsza z nich w całości będzie kosztem podatkowym, natomiast wydatki z drugiej grupy nie będą uwzględniane jako koszt podatkowy.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji pojęcia reprezentacji, nie określają też rodzaju wydatków, które mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów związanych z reprezentacją. Reprezentacja w znaczeniu języka potocznego to:grupa osób, instytucja występująca w czyimś imieniu, reprezentująca czyjeś interesy, przedstawicielstwo okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Przenosząc tę definicję na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy przyjąć, że reprezentacja to przedstawienie, wyobrażenie, wizerunek firmy, występowanie wiążące się z okazałością, w celu wywołania dobrego wrażenia. W określeniu reprezentacja mieści się takie działanie podatnika, które ma na celu stworzenie i utrwalenie właściwego wizerunku firmy. Właściwy wizerunek to taki, który może sprawić, że kształtowany dzięki reprezentacji ?obraz przedsiębiorcy? przełoży się na nabywanie jego towaru, produktów lub usług. Czyli reprezentacja ma za zadanie promocję gospodarczą danego podmiotu poprzez stworzenie dobrego wizerunku firmy oraz ułatwienie zawarcia umowy lub kontraktu.

Mimo braku ustawowej definicji pojęcia ?reprezentacja? orzecznictwo wypracowało dość jednolite granice możliwego znaczenia tego pojęcia. W praktyce podatkowej opartej na interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe za typowe koszty reprezentacji uznaje się:

- koszty związane z przyjmowaniem i utrzymaniem delegacji lub kontrahentów krajowych i zagranicznych oraz koszty uczestnictwa podatnika w przyjęciach i imprezach organizowanych na rzecz tych delegacji lub kontrahentów, w tym np. koszty hoteli, zakwaterowania, przejazdów, przyjęć, a także kieszonkowe dla gości,

- wydatki na usługi gastronomiczne związane z poczęstunkiem uczestników konferencji, przyjęć i posiedzeń organizowanych z okazji świąt branżowych, państwowych i firmowych,

- wydatki na kawę, herbatę, napoje, alkohol służące podjęciu kontrahentów,

- wydatki na upominki dla kontrahentów, nagrody rzeczowe służące reprezentacji,

- koszty firmowego wystroju pomieszczeń (m.in. zawierające logo i inne znaki firmowe).

Czyli wydatki na reprezentację to wydatki, jakie podatnik ponosi w celu wywołania jak najkorzystniejszego wrażenia. Wydatki na reprezentację pośrednio promują podmiot gospodarczy poprzez stworzenie pozytywnego wizerunku firmy. Reprezentacja ma charakter działań polegających na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, które są związane z przyjmowaniem i utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów.

W odniesieniu do całokształtu działalności podatnika, do reprezentacji można zaliczyć te działania, które mają na celu utrwalenie dobrego wizerunku firmy np. związane z przyjmowaniem kontrahentów.

Zatem pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

Z kolei reklama jest definiowana jako: rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach,wartości, miejscach i możliwości nabycia, w celu zwrócenia na niego uwagi i zachęcenia do zakupu.

Z powyższego wynika więc, że reklamę charakteryzują dwie podstawowe cechy :

- przedstawienie informacji o danym towarze, jego zaletach, wartościach, oraz

- zachęcanie kontrahenta do kupna tego towaru.

Podatnik ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poniesione w danym okresie rozliczeniowym wydatki z tytułu reklam, nawet jeśli nie przyniosą one spodziewanych rezultatów. Jednocześnie nie w każdej sytuacji da się wyróżnić wyraźny związek przyczynowy między wydatkiem a przychodem, a także nie w każdej sytuacji spodziewany rezultat (np. zwiększenie sprzedaży reklamowanych towarów, usług) wystąpi.

Charakter wydatków na reklamę winien być na tyle związany z prowadzoną działalnością, by możliwa była ocena oparta na zasadzie logiki i zasad doświadczenia życiowego, że mogą mieć one wpływ na uzyskanie przychodu. Podatnik decydując się ponieść wydatek na reklamę powinien działać w przekonaniu (ocenianym w sensie obiektywnym, a nie subiektywnym), że poniesienie kosztu po uwzględnieniu związków przyczynowo ? skutkowych doprowadzi do osiągnięcia przychodu. W/w wymienione przesłanki spełniają wydatki poniesione na zakup odzieży z logo firmy, gdyż mają na celu zaznaczenie obecności firmy na rynku, zatem wiążą się z reklamą. Poniesiony wydatek powinien być związany z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą w ten sposób, że może przyczynić się do wygenerowania przychodu, czy to poprzez poszerzenie rynków zbytu, czy też umocnienie pozycji na rynkach , na których występuje.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, że wydatki ponoszone bezpośrednio na organizację ogólnodostępnych targów/ wystawy, takich jak wynajem powierzchni wystawienniczej, zabudowanie tej powierzchni oraz jej urządzenie i wystrój, wydrukowanie folderów i katalogów reklamowych, nabycie gadżetów reklamowych z logo firmy, oraz zakup towarów takich jak kwiaty, słodycze, napoje i inne artykuły ogólnie dostępne dla uczestników targów, występowanie pracowników spółki w odzieży z logo firmy, organizacja programu artystycznego i konkursu z zakresu stosowania prezentowanego oprogramowania zmierzają do przedstawienia towaru czy usługi oraz do nakłonienia uczestników targów do ich nabycia. Działania te spełniają wyżej opisane znamiona reklamy, bowiem głównym celem uczestnictwa przedsiębiorców w tego rodzaju przedsięwzięciach jest informowanie potencjalnych klientów o zaletach produkowanych przez siebie wyrobów, świadczonych usługach, a w konsekwencji doprowadzenie do zawarcia stosownych umów kupna - sprzedaży.

Zatem poniesione przez Spółkę wydatki w postaci wynajmu powierzchni wystawienniczej, powierzchni reklamowej, zakup materiałów i gadżetów reklamowych, zakup towarów, takich jak kwiaty, napoje, słodycze, artykuły spożywcze (nie mających charakteru wytworności lub okazałości), organizacji programu artystycznego i konkursu z zakresu stosowania prezentowanego oprogramowania, ogólnie dostępne dla uczestników targów a także zakup koszulek z logo firmy stanowią jej koszty uzyskania przychodów, jako wydatki związane z reklamą.

Natomiast koszty poniesione w związku z zakupem usług gastronomicznych czy cateringu z przeznaczeniem dla potencjalnych klientów biorących udział w targach, należy zakwalifikować do kosztów reprezentacji, nie stanowiących podatkowych kosztów uzyskania przychodów.

Mając powyższe na uwadze Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, że stanowisko Spółki jest nieprawidłowe w odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku.