Spółka występuje z zapytaniem w sprawie potrącalności kosztów uzyskania przychodów do przychodów.

Środki otrzymane przez Spółkę z tytułu wykonywanych świadczeń na rzecz Instytucji Wdrażającej stanowią dla Spółki przychód w dacie otrzymania. Natomiast wydatki są zaliczane do kosztów uzyskania przychodu wg reguł obowiązujących w art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. O ile przychody i koszty pojawiają się w jednym roku podatkowym, taki sposób zaliczenia nie stanowi problemu. Wątpliwości pojawiają się w sytuacji, która zaistniała w Spółce w 2006 r. Spółka poniosła w 2006 roku koszty zrealizowanych projektów (koszty zorganizowanych w 2006 r. szkoleń), natomiast dotacje, które miały być formą sfinansowania wydatków otrzymała częściowo w 2006 r, a pozostałą część w 2007 r.
Wątpliwości dotyczą następujących zagadnień:
1.Kiedy zaliczyć w koszty wynagrodzenie wypłacone pracownikowi, w sytuacji gdy dyspozycje w banku złożone zostały 31 grudnia 2006 r., dotyczy przychodów uzyskanych w 2006 r. a księgowanie w banku nastąpiło już pod datą 02 stycznia 2007 r.
2.Do którego roku podatkowego zaliczyć wydatki poniesione na zorganizowanie szkolenia w 2006 r., gdy dotacja stanowiąca przychód Spółki faktycznie wpłynęła w 2007 r.
3.Czy podzielić poniesione w 2006 r. koszty przyporządkowując je w części do przychodów 2006 r. (do wysokości otrzymanej w tym roku dotacji) i w 2007 r. (zarachowanie kosztów poniesionych w 2006 r. a sfinansowanych w 2007 r.), co by oznaczało brak dochodu do opodatkowania z tytułu realizowanych projektów.

W ocenie Spółki poniesione wydatki stanowią koszt uzyskania przychodu (dotacji). Tak więc powinny być zarachowane w dacie uzyskania przychodu, a więc w części odpowiadającej uzyskanej dotacji w 2006 r., natomiast w części sfinansowanej dotacją uzyskaną w 2007 r. koszty powinny być zarachowane do tego roku podatkowego.
Taki sposób zaksięgowania pozostaje w zgodzie z zapisami art. 15 ust. 4 w/w ustawy, ponadto uwzględnia fakt, iż podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym stanowi dochód, czyli różnica pomiędzy przychodami a kosztami uzyskania przychodów. Pozostawienie wszystkich kosztów poniesionych w 2006 r.

jako koszty 2006 r. narusza zasadę współmierności przychodów wyrażoną w powołanym wyżej przepisie. Spółka wyraża stanowisko, że wynagrodzenia, które faktycznie wypłynęły w styczniu 2007 r. powinny być ujęte jako koszty uzyskania przychodów 2006 r., w części, która została pokryta dotacją otrzymaną w 2006 r., w pozostałej części powinny być przyporządkowane do 2007 r. Rozdzielanie kosztów od przychodów spowoduje powstanie dochodu do opodatkowania, którego Spółka nigdy nie osiągnęła. Dotacja przyznawana jest na poziomie kosztów poniesionych w związku z realizowanymi projektami.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z powyższego wynika, iż podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że wiążą się one z prowadzoną działalnością gospodarczą lub inną działalnością zarobkową, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Jednocześnie, aby dany wydatek mógł być zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodów, musi być właściwie udokumentowany, do czego obliguje podatnika art. 9 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Koszty podatkowe ponoszone przez podmiot gospodarczy podlegają podziałowi na koszty bezpośrednie i pośrednie. Koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z danymi przychodami jakie osiąga podmiot gospodarczy, np. wydatki na nabycie towarów. Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie, np. koszty ogólnoadministracyjne.
Zasady potrącalności kosztów uzyskania przychodu w danym roku podatkowym reguluje zaś art. 15 ust. 4, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania przychodów, które zostały zarachowane, chyba, że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.
Z w/w przepisu wynika podstawowa zasada, że koszty poniesione w celu uzyskania przychodów można potrącić w roku podatkowym, w którym wystąpił albo racjonalnie oceniając, powinien wystąpić przychód. W przypadku jednak, gdy pewne koszty nie mogą zostać bezpośrednio powiązane z konkretnym przychodem, wykazuje się je w kosztach uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia.
Dla ustalenia momentu potrącenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów podatnik powinien rozpoznać sposób powiązania kosztów z przychodami. W przypadku kosztów pośrednich ma uzasadnienie odnoszenie ich w koszty uzyskania przychodów w momencie poniesienia, bowiem doszukiwanie się ich bezpośredniej relacji z przychodami nie wchodzi w rachubę. Takie koszty, chociaż niewątpliwie są związane z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami, tym samym nie jest możliwe ustalenie, w którym roku (okresie) podatkowym wystąpi przychód uzasadniający potrącenie takich kosztów.
Natomiast poniesione wydatki, które pozostają w bezpośrednim związku z przychodami, podlegają zaliczeniu w ciężar kosztów uzyskania przychodów w momencie uzyskania przychodów.
W związku z powyższym wydatki (koszty pośrednie) poniesione na realizację szkoleń podlegają zaliczeniu w ciężar kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, natomiast wydatki (koszty bezpośrednie) poniesione na realizację szkoleń podlegają zaliczeniu w ciężar kosztów uzyskania przychodów w momencie uzyskania przychodów, stosownie do art. 15 ust. 4 w/w ustawy.
Przepis art. 15 ust. 4 nie ma zastosowania do wynagrodzeń oraz składek na ubezpieczenie społeczne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, należnych za miesiące po zakończeniu 2004 r., gdyż od dnia 1 stycznia 2005 r. obowiązują nowe regulacje dotyczące momentu potrącania kosztów z wymienionych tytułów. Stosownie bowiem do treści art. 16 ust. 1 pkt 57 w brzmieniu obowiązującym w 2005 r., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub nie postawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy.
Z brzmienia powołanego wyżej przepisu jasno wynika, że aby móc zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wymienione wyżej należności, w tym i wynagrodzenia, musi nastąpić ich faktyczne wypłacenie poprzez dokonanie przelewu (obciążenie rachunku bankowego podatnika), wypłacenie gotówki lub postawienie do dyspozycji pracownika poprzez postawienie do odbioru w kasie.
Udzielona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.