Wydatki ponoszone w stałej wysokości na czynsz najmu wynajmowanych przez Spółkę samochodów osobowych (...)

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 18 grudnia 2012 r. Sp. z o.o. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług w zakresie rozliczania i serwisowania automatów w punktach gier rozlokowanych na terenie całej Polski, jak również świadczenie usług prawnych. Jako, że Spółka świadczy usługi na terenie całej Polski do sprawnego funkcjonowania musi udostępnić swoim pracownikom samochody. W tym celu została zawarta umowa z firmą zewnętrzną ?X? na wynajem samochodów osobowych, które są używane w działalności jednostki. Umowa ta zawiera miesięczną opłatę za możliwość korzystania z każdego samochodu oddzielnie, w skład której wchodzi przykładowo: opłata za najem, opłata paliwowa, opłata za akcesoria samochodowe i naprawy, itp.

Wysokość tego ryczałtu jest stała i zależy głównie od ilości przejechanych w danym miesiącu kilometrów, tzn. w umowie przedstawione są progi kilometrowe od których zależy wysokość miesięcznej opłaty za dany samochód. Każdy z progów zawiera w sobie kalkulację wszystkich części składowych związanych z eksploatacją pojazdu obliczoną na podstawie kosztów historycznych (poprzedniego roku), np. do 2000 km - 3000 złotych, powyżej 2000 km stawka za 1 km zawiera się w przedziale od 0,80 do 1,00 zł. Na koniec miesiąca wystawiana jest faktura na kwotę uzależnioną od przejechanych kilometrów. Tak więc koszty eksploatacji każdego pojazdu ponosi w całości spółka ?X? dająca na wynajem samochody. Opłata za czynsz najmu jest stała co miesiąc, reszta w zależności od kilometrów i innych kosztów użytkowania ulega zmianom, które powodują, że Spółka ?X? ponosząc mniejsze koszty od tych zawartych w przedziale kilometrowym i tak otrzyma kwotę wynikającą z tego przedziału i odwrotnie.

Kilometry faktycznie przejechane danym samochodem są kontrolowane poprzez spis licznika na początek i koniec miesiąca. W przypadku gdy dany pojazd nie będzie używany kwota z faktury odzwierciedlać będzie w całości czynsz najmu.

Spółka rozliczając całą fakturę traktuje opłatę najmu jako wydatki z tytułu kosztów używania. Tym samym wydatki z tego tytułu (czynsz najmu) podlegają ograniczeniu wynikającemu z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tzn. mogą stanowić koszt uzyskania przychodów tylko do wysokości tak zwanej kilometrówki.

W związku z wyżej opisanym stanem faktycznym Spółka zadała następujące pytanie: czy koszty czynszu wynajmu samochodów osobowych powinny być uznawane za koszty używania samochodów w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.; dalej: updop)?

Zdaniem Wnioskodawcy z przepisów podatkowych wynika, że nie są kosztem uzyskania przychodów wydatki z tytułu kosztów używania, dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych nie stanowiących składników majątku podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego biegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu (tzw. kilometrówka)? określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego Ministra. Jednak zdaniem Spółki koszty używania pojazdu nie mogą być automatycznie utożsamiane z kosztami stałymi (jego wynajmu) ponoszonymi bez względu na użytkowanie samochodów osobowych. Tylko wydatki związane z aktywną eksploatacją, tj. paliwo, okresowe naprawy, itp. mogą być zaliczane do tej kategorii.

Zgodnie z art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. W myśl postanowień § 2 tego przepisu czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju. Czynsz ten jest opłatą stałą, która musi być ponoszona bez względu, na zakres używania wynajętej rzeczy, także wtedy gdy rzecz nie jest używana. Jest on wynagrodzeniem za oddanie rzeczy do używania (możliwość korzystania), a nie za jego używanie (jak podaje ustawa).

Również WSA uznał koszt czynszu stanowiącego wynagrodzenie za prawo do korzystania z samochodów jako odrębną kategorię od kosztów ich eksploatacji.

Wnioskodawca zauważa, że takiej sytuacji trzeba się zastanowić czy wydatki z wiązane z najmem spełniają definicję kosztów uzyskania przychodów z art. 15 ust. 1 updop, która mówi iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W tym zakresie Spółka nie ma żadnych wątpliwości. Najem pojazdów służy prawidłowemu funkcjonowaniu w zakresie podstawowego celu jej działalności gospodarczej.

Zatem Spółka uważa, że koszty wynajmu pojazdów w przedstawionym stanie faktycznym powinny być uznane za koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 updop i nie mieszczą się w kategorii wydatków, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 updop.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka powołała się na wyroki sądów administracyjnych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając z upoważnienia Ministra Finansów (na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego; Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), wydał w dniu 11 marca 2013 r. interpretację indywidualną Nr IPPB3/423-1033/12-2/EŻ, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważa, co następuje.

Na podstawie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może z urzędu zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

W ocenie Ministra Finansów stanowiska wyrażonego w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 11 marca 2013 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (Nr IPPB3/423-1033/12-2/EŻ), nie można uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zatem za koszt uzyskania przychodu można uznać jedynie takie koszty, które zostały poniesione w określonym celu (osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów) i nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na mocy art. 16 ust. 1 updop.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 51 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków (?) z tytułu kosztów używania, dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiują pojęcia ?kosztów używania samochodów?. Przyjęty w najnowszej linii orzecznictwa sposób interpretacji tego pojęcia, którego istotą jest wyjaśnienie znaczenia terminu ?używanie?, wobec nieistnienia jego legalnej definicji, wskazuje na konieczność odwołania się do dyrektywy interpretacyjnej języka potocznego. Według ?Uniwersalnego słownika języka polskiego? pod redakcją S. Dubisza (Warszawa 2008, tom tom IV, s. 322-323) ?używać? to ?posługiwać się, stosować coś, korzystać, brać, przyjmować, robić z czegoś użytek, wykorzystywać?. Przytoczona definicja wskazuje zatem na aspekt czynny, skutek w postaci posługiwania się czymś lub robienia z czegoś użytku, wynikający z posiadania czegoś lub brania czegoś w posiadanie, nie odnosi się natomiast do przyczyn, podstaw uzyskania możliwości posługiwania się czymś, wykorzystywania czegoś.

Koszty związane z używaniem samochodu osobowego to koszty posługiwania się tym samochodem, wykorzystywania go. Koszty te nie obejmują kosztów związanych z uzyskaniem możliwości używania takiego samochodu. Oznacza to, że do kosztów z tytułu używania wynajętego samochodu osobowego dla potrzeb działalności gospodarczej zaliczane są wszelkiego rodzaju wydatki eksploatacyjne. Wydatkami o charakterze eksploatacyjnym nie są opłaty związane z czynszem najmu samochodu osobowego dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Są to bowiem wydatki na uzyskanie samego tytułu prawnego umożliwiającego używanie samochodu, a zatem są kategorią odrębną od kosztów eksploatacji samochodu.

Mając na uwadze powyższe oraz kierując się wykładnią językową art. 16 ust. 1 pkt 51 updop uznać należy, że wydatki ponoszone na czynsz najmu samochodu osobowego używanego dla potrzeb działalności gospodarczej nie są ograniczone limitem określonym w tym przepisie. Opłaty te nie mieszczą się bowiem w kategorii wydatków, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 updop.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w najnowszym orzecznictwie sądów administracyjnych np. w wyroku NSA z dnia 16 marca 2012 r. sygn. akt II FSK 2030/10, wyroku NSA z dnia 17 października 2012 r. sygn. akt II FSK 467/11, wyrokach NSA z dnia 20 sierpnia 2013 r. sygn. akt II FSK 2446/11 i sygn. akt II FSK 2447/11, wyroku WSA w Bydgoszczy z dnia 5 listopada 2013 r. sygn. akt I SA/Bd 655/13, wyroku WSA w Gliwicach z dnia 24 października 2013 r. sygn. akt I SA/Gl 745/13.

W konsekwencji należy uznać za prawidłowe stanowisko Spółki, zgodnie z którym wydatki ponoszone w stałej wysokości na czynsz najmu wynajmowanych przez Spółkę samochodów osobowych nie powinny być zaliczane do kosztów używania tych samochodów w rozumieniu przepisu art. 16 ust. 1 pkt 51 updop i tym samym nie są objęte limitem określonym w tymże przepisie.

Zmiana interpretacji indywidualnej dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy).