Czy przekazywana przez męża kwota na utrzymanie domu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od (...)

Czy przekazywana przez męża kwota na utrzymanie domu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zmiana interpretacji indywidualnej


Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Minister Finansów zmienia, z urzędu interpretację indywidualną z dnia 29 kwietnia 2008 r., Nr IBPB2/415-214/08/ASz, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w imieniu Ministra Finansów uznającą za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2008 r. o udzielenie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczeń pieniężnych przekazywanych na utrzymywanie domu, gdyż stwierdza jej nieprawidłowość.


Uzasadnienie


Dnia 29 kwietnia 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając ? na podstawie § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) - w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych. Interpretacja wydana została na wniosek z dnia 31 stycznia 2008 r., w którym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni razem z mężem spisała umowę o zniesieniu wspólnoty majątkowej wraz z umową podziału majątku wspólnego. Jednym ze składników był dom rodzinny, którego własność została przeniesiona na Wnioskodawczynię. W akcie notarialnym mąż zobowiązał się do ponoszenia wszelkich kosztów utrzymania powyższej nieruchomości i tym samym co miesiąc przekazywać pieniądze na ten cel. Wnioskodawczyni mieszka razem z mężem i córką, prowadzą wspólne gospodarstwo domowe. Z uwagi na częste służbowe wyjazdy męża wnioskodawczyni przejęła na siebie obowiązek utrzymania domu. Wnioskodawczyni jest nadal w związku małżeńskim (nie ma ustanowionej separacji ani rozwodu).


W związku z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawczyni zadała następujące pytanie:


Czy przekazywana przez męża kwota na utrzymanie domu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych...

Jednocześnie Wnioskodawczyni zajęła stanowisko, iż przekazywana kwota na utrzymanie domu nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ są to pieniądze przekazywane na utrzymanie domu, w którym mieszkają razem z mężem i córka a małżonkowie prowadzą wspólne gospodarstwo domowe. Następnym argumentem Wnioskodawczyni jest fakt, że pieniądze przekazywane są przez męża jedynie na podstawie jego zobowiązania, natomiast nie jest to obowiązek wynikający z Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy uznał za nieprawidłowe.


Podniesione zostało, iż w myśl art. 2 ust. 1 pkt 3, 5 i 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, ze zm.) przepisów ustawy nie stosuje się do:

  • przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn,
  • przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich,
  • świadczeń na zaspokojenie potrzeb rodziny, o których mowa w art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, objętych wspólnością majątkową małżeńską.


Natomiast jak wynika z art. 9 ust. 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59, ze zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami powstaje z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). W świetle art. 43 § 1 Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Natomiast zgodnie z art. 47 powołanego Kodeksu, małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa).

W przypadku zawarcia umowy o rozdzielności majątkowej już w trakcie trwania małżeństwa, rozdzielność wstępuje w miejsce ustawowej wspólności majątkowej i powoduje, że każdemu z małżonków pozostawia się pełną swobodę dysponowania swoim majątkiem (art. 511 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Jednocześnie należy zauważyć, iż w postanowieniach art. 27 i 28 ww. ustawy został uregulowany obowiązek zaspakajania potrzeb rodziny, którego celem jest zapewnienie środków materialnych umożliwiających prawidłowe funkcjonowanie rodziny, jako całości oraz zaspokojenie uzasadnionych potrzeb poszczególnych członków przy zachowaniu zasady równej stopy życiowej.

Stosownie do postanowień art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli. Zadośćuczynienie temu obowiązkowi może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o wychowanie dzieci i na pracy we wspólnym gospodarstwie domowym.

Obowiązek ten ? jako wynikający z przepisu powszechnie obowiązującego ? powstaje z chwilą zawarcia małżeństwa i gaśnie z chwilą jego ustania, orzeczenia separacji lub unieważnienia. Rodzaj i zakres potrzeb, które powinny zostać zaspokojone, zależą od uzasadnionych indywidualnych okoliczności dotyczących każdego z członków rodziny.

Przepisów ustawy nie stosuje się do świadczeń na zaspokojenie potrzeb rodziny, o których mowa w art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, objętych wspólnością majątkową małżeńską (art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W przypadku rozdzielności majątkowej środki pieniężne są przekazywane z odrębnego majątku męża do majątku żony a zatem stanowić będą przychód podlegający opodatkowaniu.

Z przedstawionego stanu faktycznego, wynika że Wnioskodawczyni otrzymuje od męża środki pieniężne na utrzymanie domu. Małżonkowie mieszkają razem, w świetle prawa nadal są małżeństwem, nie mają ustanowionej sądownie separacji, ani rozwodu, jednak spisali umowę o zniesieniu wspólnoty majątkowej wraz z umową podziału majątku wspólnego. Mąż uiszcza comiesięczne dobrowolne świadczenia pieniężne na utrzymanie nieruchomości, w której zamieszkuje, a której własność zgodnie z umową podziału majątku wspólnego została przeniesiona na Wnioskodawczynię. Skoro zatem jeden z małżonków ze swojego odrębnego majątku dokonuje wpłat na rzecz drugiego małżonka i nie jest to tytułem darmym (mąż mieszka w domu, na który łoży), to nie można również uznać tego świadczenia (nawet w przypadku gdyby było to dobrowolne) za darowiznę w rozumieniu art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. ? Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, ze zm.).

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, iż kwoty przekazywane przez męża na utrzymanie domu, w przypadku rozdzielności majątkowej, stanowić będą przychód podlegający opodatkowaniu w związku z tym stanowisko Wnioskodawczyni uznał za nieprawidłowe.


Na tle przedstawionego przez Wnioskodawczynię stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zasady opodatkowania dochodów osobistych reguluje ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, ze zm.), zwana dalej 'ustawą'.

Podstawową zasadą podatku dochodowego od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wynika z treści art. 9 ust. 1 ustawy, stanowiącym, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W nawiązaniu do tej zasady ustawodawca stanowi dalej, iż przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ww. ustawy). Kolejne przepisy normują zasady określania wartości otrzymanych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednakże trudno uznać, iż osoba otrzymująca środki na utrzymanie domu od współmałżonka - w sytuacji gdy współmałżonek ten zamieszkuje w tym domu - uzyskuje z tego tytułu dochód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Środki te zostają bowiem przeznaczone na wspólne gospodarstwo domowe, z którego korzysta także współmałżonek przy czym nie ma tu znaczenia fakt, iż dom, w którym zamieszkują oboje małżonkowie stanowi odrębną własność Wnioskodawczyni.

Należy zauważyć, iż w myśl postanowień art. 281 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, jeżeli prawo do mieszkania przysługuje jednemu małżonkowi, drugi małżonek jest uprawniony do korzystania z tego mieszkania w celu zaspokojenia potrzeb rodziny. Przepis ten stosuje się odpowiednio do przedmiotów urządzenia domowego.

Współmałżonek Wnioskodawczyni ma zatem ustawowo zagwarantowane prawo do korzystania z domu. Fakt łożenia na jego utrzymanie przez współmałżonka oznacza, iż przekazuje on środki de facto także na swoje potrzeby. Stąd nie można uznać, iż Wnioskodawczyni (właścicielka domu) otrzymuje z tego tytułu dochód.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego i obowiązującego stanu prawnego należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej Katowicach, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.


Masz inne pytanie do prawnika?

e-prawnik.pl

Legalsupport sp. z o.o.

ul. Św. Filipa 23/3

31-150 Kraków

biuro@e-prawnik.pl

Wszelkie prawa zastrzeżone

Informujemy, iż zgodnie z przepisem art. 25 ust. 1 pkt. 1 lit. b ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity: Dz. U. 2006 r. Nr 90 poz. 631), dalsze rozpowszechnianie artykułów i porad prawnych publikowanych w niniejszym serwisie jest zabronione.

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika