Czy wypłacany pracownikowi socjalnemu zwrot kosztów przejazdów z miejsca pracy do miejsc wykonywania (...)

Uzasadnienie

W dniu 18 grudnia 2007 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów wydał interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych. Interpretacja wydana została na wniosek Urzędu Gminy w S. w województwie kujawsko-pomorkim z dnia 23 października 2007 r. (data wpływu 26 października 2007 r.).

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że pracownik socjalny Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w S., w ramach swoich obowiązków służbowych, świadczy również pracę w środowisku i w tym celu korzysta z własnego pojazdu. Osobie tej, stosownie do postanowień art. 121 ust. 3c ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. Nr 64, poz. 593, z późn. zm.), przysługuje zwrot kosztów przejazdu z miejsca pracy do miejsca wykonywania czynności zawodowych.

W związku z powyższym, zwrócono się z zapytaniem, czy pracownik socjalny Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w S., świadczący pracę socjalną w środowisku i otrzymujący z tego tytułu ryczałtowy zwrot kosztów za używanie do celów służbowych pojazdu stanowiącego jego własność, ma prawo do zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, zpóźn. zm.).

Zdaniem Wnioskodawcy, ryczałtowy zwrot kosztów nie podlega opodatkowaniu, gdyż przepis art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwalania od podatku zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych, jeżeli możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw. Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku pracownika socjalnego przepisem tym jest art. 121 ust. 3c ustawy o pomocy społecznej.

Stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy uznał za nieprawidłowe. W interpretacji indywidualnej z dnia 18 grudnia 2007 r. Nr ITPB1/415-442/07/AD zajął stanowisko, w myśl którego art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania do zwrotu kosztów przejazdów pracownika socjalnego, o których mowa w art. 121 ust. 3c ustawy o pomocy społecznej, argumentując, iż treść tego przepisu jest inna niż art. 46a ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. z 2005 r. Nr 45, poz. 435, z późn. zm.) oraz art. 6a ustawy z dnia 30 lipca 1997 r. o państwowym przedsiębiorstwie użyteczności publicznej ?Poczta Polska? (Dz.U. Nr 106, poz. 675, z późn. zm.).

Mając powyższe na uwadze, stwierdzam, co następuje:

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów enumeratywnie wymienionych przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych, bądź dochodów, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku, w drodze rozporządzenia. Przepis ten normuje tzw. zasadę powszechności opodatkowania.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolny od podatku jest zwrot kosztów poniesionych przez pracownika dla potrzeb pracodawcy, w jazdach lokalnych, o ile obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw - do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej przez pracownika; przepis art. 23 ust. 7 stosuje się odpowiednio.

Z omawianego zwolnienia korzystają zatem podatnicy, którym przepisy odrębnych ustaw gwarantują możliwość przyznania prawa do zwrotu poniesionych kosztów, bądź nakładają na pracodawcę obowiązek zwrotu pracownikowi tych kosztów.

Jak stanowi art. 121 ust. 3c ustawy o pomocy społecznej pracownikowi socjalnemu, do którego obowiązków należy świadczenie pracy socjalnej w środowisku, przysługuje zwrot kosztów przejazdów z miejsca pracy do miejsc wykonywania przez niego czynności zawodowych, w przypadku braku możliwości zapewnienia dojazdu środkami pozostającymi w dyspozycji zatrudniającego go pracodawcy.

Powołany powyżej przepis odnosi się zatem do zwrotu kosztów przejazdów związanych z wykonywaniem obowiązków zawodowych. Nie ma przy tym znaczenia, iż omawiana norma prawna uprawnienie do otrzymania zwrotu reguluje w inny sposób niż unormowania odnoszące się do pracowników służb leśnych, czy pocztowców. W tym przypadku należy jedynie badać czy art. 121 ust. 3c ustawy o pomocy społecznej mieści się w zakresie zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, iż zwrot kosztów, o których mowa w art. 121 ust. 3c ustawy o pomocy społecznej korzysta ze zwolnienia podatkowego w zakresie wskazanym w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdzającą, że kwota zwrotu kosztów przejazdów dla pracowników socjalnych nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należało zmienić, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.