W którym kraju będzie opodatkowane wynagrodzenie pracowników Spółki oddelegowanych do pracy na terytorium (...)

Uzasadnienie

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, Spółka zamierza oddelegować pracowników do pracy na terytorium Zjednoczonego Królestwa w ramach umowy o pracę trwającej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. Wynagrodzenia pracowników będą przekazywane na konta w Polsce. Spółka nie posiada stałej siedziby, placówki ani zakładu w Zjednoczonym Królestwie.

W związku z powyższym, Spółka stawia następujące pytania:

1. Gdzie opodatkowane będzie wynagrodzenie oddelegowanych pracowników?
2. W jaki sposób należy obliczyć polską, miesięczną zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych w przypadku, gdy uzyskiwane wynagrodzenie podlegać będzie opodatkowaniu w Zjednoczonym Królestwie?

Zdaniem Spółki, dochody uzyskane z pracy najemnej przez pracowników oddelegowanych do pracy na terytorium Zjednoczonego Królestwa będą podlegały opodatkowaniu w Zjednoczonym Królestwie od pierwszego dnia obowiązywania umowy o pracę. Spółka, jako płatnik podatku dochodowego do osób fizycznych, zobowiązana jest do comiesięcznego właściwego naliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na ten podatek do polskiego budżetu. W opinii Wnioskodawcy, w związku z art. 27 ust. 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), od zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych Spółka powinna odliczyć kwotę równą podatkowi zapłaconemu w danym miesiącu w Zjednoczonym Królestwie.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, zważono, co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy).

Powołany przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Na podstawie art. 15 ust. 1 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych, wynagrodzenia za pracę i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, mogą być opodatkowane tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ww. umowy wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej wykonywanej na terenie drugiego Umawiającego się Państwa, mogą być opodatkowane tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

1. odbiorca przebywa w drugim Państwie łącznie nie dłużej niż 183 dni podczas danego roku podatkowego i
2. wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma w tym drugim Państwie miejsca zamieszkania lub siedziby, i
3. wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.

Zatem równoczesne spełnienie wszystkich powyższych warunków decyduje o tym, że wynagrodzenie za pracę wykonywaną na terytorium Zjednoczonego Królestwa będzie opodatkowane wyłącznie w Polsce. Niespełnienie któregokolwiek z tych trzech warunków oznacza, że zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy wynagrodzenie za pracę wykonywaną na terytorium Zjednoczonego Królestwa może podlegać opodatkowaniu zarówno w Zjednoczonym Królestwie jak i w Polsce.

Jednakże w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu należy zastosować metodę unikania podwójnego opodatkowania określoną w art. 23 ust. 2 ww. umowy w związku z art. 27 ust. 9 i ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 23 ust. 2 cytowanej umowy stanowi, że jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub zyski majątkowe, które - zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy - mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie, wtedy Polska pozwoli na potrącenie od polskiego podatku od dochodu lub zysków majątkowych (w zależności od konkretnego przypadku), należnego od tej osoby, kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Zjednoczonym Królestwie odpowiednio od tego dochodu lub zysków majątkowych. Jednakże takie potrącenie nie może przekroczyć tej części podatku polskiego, która przypada proporcjonalnie na dochód lub zyski majątkowe, które mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, Minister Finansów stwierdza, iż zgodnie z art. 15 ust. 2 umowy w okresie, w którym spełnione są warunki określone w tym przepisie, dochód pracowników podlegać będzie opodatkowaniu wyłącznie w Polsce (nie ma tu znaczenia czy zawarta umowa o pracę z góry określa czas wykonywania pracy w Zjednoczonym Królestwie powyżej 183 dni w danym roku podatkowym).

Następnie, po upływie okresu 183 dni wykonywania pracy na terytorium Zjednoczonego Królestwa, wynagrodzenie pracowników podlegać będzie opodatkowaniu zarówno w Zjednoczonym Królestwie jak i w Polsce, przy czym w Zjednoczonym Królestwie opodatkowaniu podlegać będzie dochód uzyskany od pierwszego dnia, w którym praca wykonywana była w tym państwie. Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w Polsce należy zastosować określoną w umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Spółka, jako płatnik, pobierając zaliczki na podatek dochodowy od wynagrodzenia wypłacanego w związku z pracą wykonywaną na terytorium Zjednoczonego Królestwa przez oddelegowanych tam pracowników, może również zastosować do nich określoną w umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla podatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.