Ważność certyfikatu rezydencji sygn: DD4/033/091/MMQ/JQP/10/1039

Ważność certyfikatu rezydencji


Zmiana interpretacji indywidualnej


Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 15 kwietnia 2009 r., Nr IPPB5/423-44/09-3/MŚ, wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację, stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2009 r. (data wpływu 29 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ważności certyfikatu rezydencji, jest nieprawidłowe.

Porady prawne


Uzasadnienie


Dnia 15 kwietnia 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób prawnych. Interpretacja wydana została na ww. wniosek złożony w dniu 29 stycznia 2009 r., w którym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej: Bank) jest płatnikiem podatku od odsetek, należności licencyjnych oraz innych należności wypłacanych na rzecz osób prawnych oraz osób fizycznych mających rezydencję podatkową poza terytorium Polski dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych dla wymienionych podmiotów zagranicznych.

W powyższych przypadkach Bank, jako płatnik zobowiązany jest do obliczenia podatku od dokonywanych wypłat, pobrania go oraz wpłacenia na konto właściwego urzędu skarbowego we wskazanym terminie. Ponadto, Bank zobowiązany jest również do przygotowania i złożenia odpowiednich informacji oraz deklaracji podatkowych.

Zgodnie z regulacjami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Bank dokonując wypłat na rzecz podmiotów zagranicznych zobowiązany jest do poboru podatku według stawek określonych w obu ustawach dla poszczególnych kategorii płatności, bądź do stosowania wyłączeń przewidzianych w tych ustawach.

Niemniej jednak, po spełnieniu określonych warunków możliwe jest zastosowanie niższych stawek podatkowych niż wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub zwolnień wymienionych w odpowiedniej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 26 ust. 1, 1c i 1d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 29 ust. 2, art. 30a ust. 2 i art. 30b ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w celu skorzystania z obniżonej stawki podatku określonej w odpowiedniej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej z krajem rezydencji odbiorcy płatności, Bank powinien posiadać certyfikaty rezydencji podatkowej beneficjentów tych należności. Certyfikat rezydencji powinien poświadczać siedzibę/miejsce zamieszkania odbiorcy płatności przyjęte dla celów podatkowych oraz powinien zostać wydany przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby tego podatnika.

Odbiorcy omawianych płatności dokonywanych przez Bank przedstawiają certyfikaty rezydencji podatkowej wydane przez władze podatkowe państwa ich rezydencji podatkowej. W związku z faktem, iż nie obowiązuje określony wzór certyfikatu rezydencji, są one wydawane na określony rok kalendarzowy bądź bez wskazania, którego roku dotyczą.

Ponadto, zdarzają się przypadki, gdy Bank nie otrzymuje papierowej wersji oryginału certyfikatu rezydencji od podatnika ze względu na fakt, iż niektóre zagraniczne urzędy skarbowe wydają certyfikaty w wersji elektronicznej na oficjalnej stronie urzędu. Po podaniu numerów identyfikacyjnych dla danego podatnika oraz certyfikat rezydencji dla niego wydany Bank może pobrać certyfikat i/lub go wydrukować. W takich przypadkach jest to jedyna możliwość uzyskania certyfikatu rezydencji podatników, gdyż władze podatkowe nie wydają certyfikatów w innych formach niż elektroniczna.

Certyfikaty takie zawierają dane wymagane przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. są wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa rezydencji odbiorcy należności i zaświadczają o miejscu siedziby/zamieszkania podatnika dla celów podatkowych.


W związku z powyższym zadano następujące pytania:


  1. Czy certyfikaty rezydencji zaświadczające o miejscu siedziby/zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa rezydencji odbiorcy należności wypłacanych przez Bank oraz w treści których nie wskazano okresu obowiązywania dokumentu, pozostają aktualne do momentu zmiany stanu faktycznego wskazanego w certyfikacie rezydencji?
  2. Czy certyfikaty rezydencji dostarczane do Banku w opisanej formie elektronicznej mogą być uznane za spełniające przesłanki zawarte w art. 4a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 5a pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym umożliwiające zastosowanie niższych stawek podatku lub wyłączeń z opodatkowania na podstawie odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, bądź do stosowania wyłączeń przewidzianych w wymienionych wyżej ustawach?

Przedmiotem interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie była odpowiedź na pytania dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wniosek został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną z dnia 27 kwietnia 2009 r., Nr IPPB2/415-53/09-4/AZ.

Zdaniem Banku certyfikaty rezydencji, które nie wskazują okresu ich obowiązywania pozostają aktualne do momentu, gdy nie zmieni się stan faktyczny, jaki dany certyfikat potwierdza (np. zmianie ulegnie rezydencja podatkowa podmiotu).

Podobnie, zdaniem Banku, certyfikaty rezydencji dostarczone do Banku w formie elektronicznej na oficjalnej stronie zagranicznego urzędu skarbowego wraz z wymaganymi numerami identyfikacyjnymi powinny zostać uznane za spełniające wymogi formalne przewidziane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Bank opiera swoją argumentację na art. 4a pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który definiuje pojęcie certyfikatu rezydencji. Zgodnie z tym przepisem, poprzez certyfikat rezydencji należy rozumieć zaświadczenie o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby podatnika.

Powyższa definicja nie wskazuje, że certyfikat rezydencji powinien określać datę, do której obowiązuje, jak również nie określa formy, w jakiej zaświadczenie to powinno być wydawane. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, nie nakłada również na płatników podatku od należności wypłacanych podmiotom zagranicznym obowiązku pozyskiwania certyfikatów rezydencji od odbiorców płatności corocznie. Omawiane wyżej regulacje podatkowe wskazują jedynie, jakie niezbędne informacje powinno zawierać zaświadczenie wydane przez zagraniczne władze podatkowe, aby mogło zostać uznane za certyfikat rezydencji, nie określając czy dokument ten powinien być przedstawiony w formie papierowej.

W ocenie Banku, Bank jako płatnik jest uprawniony na podstawie wyżej opisanych certyfikatów rezydencji do stosowania stawek podatku wynikających z odpowiednich umów o unikaniu podwójnego opodatkowania do momentu, w którym otrzyma od podatników nowy certyfikat rezydencji lub informację o zmianie danych zawartych w posiadanych certyfikatach.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznał za prawidłowe i na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), dalej: ustawa, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym od niego zaświadczeniem (certyfikat rezydencji), wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej.

W myśl art. 4a pkt 12 ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby podatnika.

Zastosowanie przepisów właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania jest możliwe pod warunkiem uzyskania przez płatnika, certyfikatu rezydencji podatnika, potwierdzającego miejsce jego siedziby na dzień dokonania wypłaty.

Certyfikat rezydencji stanowi środek dowodowy posiadania rezydencji podatkowej w określonym kraju, czego stwierdzenie umożliwia płatnikowi, zastosowanie postanowień stosownej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Istotne jest zatem, aby certyfikat, wystawiony przez władze podatkowe drugiego państwa, potwierdzał uprawnienie dotyczące obniżenia lub niepobrania podatku z tytułu wypłat należności dokonywanych przez płatnika.

Oznacza to, że realizacja uprawnień przewidzianych odpowiednią umową o unikaniu podwójnego opodatkowania może nastąpić jedynie pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby certyfikatem rezydencji obejmującym dzień dokonania wypłaty.

Udokumentowanie rezydencji podatkowej podmiotu zagranicznego uzyskującego przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy może nastąpić zarówno przed, jak i po dokonaniu płatności. Jednakże w razie uzyskania certyfikatu po dokonaniu płatności, taki certyfikat powinien potwierdzać rezydencję podatkową podmiotu za okres, w którym została dokonana płatność (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 kwietnia 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 94/09, opubl. LEX nr 532653; wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 października 2006 r., sygn. akt III SA/Wa 1448/06, niepubl.).

Wobec powyższego za nieprawidłowe Minister Finansów uznaje stanowisko Banku, potwierdzone zmienianą interpretacją, iż ??certyfikaty rezydencji, które nie wskazują okresu ich obowiązywania pozostają aktualne do momentu, gdy nie zmieni się stan faktyczny, jaki dany certyfikat potwierdza (?).?.

Prawidłowe jest natomiast stanowisko Banku odnośnie do uznania, że certyfikat rezydencji w formie elektronicznej spełnia wymogi formalne przewidziane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.


Zmiana interpretacji indywidualnej dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika