W którym państwie, w Polsce czy w Zjednoczonym Królestwie znajduje się miejsce zamieszkania dla celów (...)

Uzasadnienie

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w styczniu 2005 r. Podatniczka wyjechała z Polski do Niemiec, gdzie w dniu 03.01.2005 r. dokonała formalności meldunkowych. W dniu 28.08.2005 r. Podatniczka wyszła za mąż za obywatela Niemiec.

Podatniczka oświadcza, iż mieszka w Niemczech z zamiarem stałego pobytu i nie planuje powrotu do Polski. Ściślejsze powiązania osobiste wiążą Podatniczkę z Niemcami, gdyż w tym państwie mieszka jej mąż oraz dzieci. Podatniczka nie posiada ścisłych powiązań gospodarczych z Polską, gdyż nie jest właścicielką żadnego majątku (w tym nieruchomości pozostającej do jej dyspozycji) położonego na terytorium Polski, jak również w latach 2005 -2006 (na dzień złożenia wniosku wraz z uzupełnieniem) Podatniczka nie uzyskiwała żadnych dochodów ze źródeł przychodów położonych w Polsce.

Podatniczka zwraca się z prośbą o wydanie interpretacji w jej indywidualnej sprawie w zakresie jej obowiązku podatkowego w Polsce w związku z przeniesieniem miejsca zamieszkania na terytorium Niemiec. W szczególności Podatniczka zwraca się z pytaniem czy spoczywa na niej obowiązek złożenia rocznego zeznania podatkowego za 2005 r. w Polsce. Zdaniem Podatniczki, przysługuje jej prawo opodatkowania jej dochodów w Niemczech, na zasadach określonych w prawie niemieckim.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa, zważono co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tzw. ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 4a ustawy, art. 3 ust. 1 i ust. 2a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 umowy z dnia 14 maja 2003 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, określenie 'osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie' oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Z powyższego wynika, iż definicja 'miejsca zamieszkania' odnosi się bezpośrednio do określenia 'miejsca zamieszkania' przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw będących Stronami umowy i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

W przepisach polskiego prawa podatkowego pojęcie 'miejsca zamieszkania' nie zostało zdefiniowane. Definicja miejsca zamieszkania znajduje się w art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz.U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa w danej miejscowości. Zamiar stałego pobytu w określonej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli danej osoby. Należy jednak zauważyć, iż istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Mając na uwadze opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, Minister Finansów stwierdza, iż od dnia wyjazdu z Polski (styczeń 2005 r.) Podatniczka posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Niemiec. W tym państwie Podatniczka mieszka wraz z rodziną, z zamiarem stałego pobytu i nie planuje powrotu do Polski. Do Niemiec Podatniczka przeniosła ośrodek swoich interesów życiowych i z tym państwem łączą Podatniczkę ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze.

W związku z powyższym, od dnia wyjazdu z Polski (styczeń 2005 r.) Podatniczka podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Podatniczka podlega w Polsce opodatkowaniu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z art. 4a ustawy, przepis ten stosuje się z uwzględnieniem zawartych przez Polskę umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Ponieważ ze stanu faktycznego sprawy wynika, iż w 2005 r. Podatniczka nie uzyskała żadnych dochodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Polski, nie spoczywa na niej obowiązek złożenia w Polsce rocznego zeznania podatkowego za 2005 r.

Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odpowiedź nie jest wiążąca dla podatnika, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.