art. 15 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu (...)

Uzasadnienie

We wniosku z dnia 18 października 2007 r. o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, przedstawiając stan faktyczny Wspólnota opisała następujące zdarzenie, które wystąpi w przyszłości.

Wspólnota na podstawie art. 22 ust. 3 pkt 5 i pkt 5a ustawy o własności lokali zamierza dokonać sprzedaży strychu w budynku mieszkalnym z przeznaczeniem uzyskanych środków na remonty zasobów mieszkaniowych.

Wspólnota ma wątpliwości, czy będzie zobowiązana do zapłacenia podatku dochodowego od osób prawnych od dochodu ze sprzedaży, wchodzącego w skład powierzchni wspólnej, strychu budynku mieszkalnego, jeżeli środki ze sprzedaży zostaną przekazane na fundusz remontowy.

Zdaniem Wspólnoty, dochody uzyskane ze sprzedaży służącemu ogółowi jej członków strychu, stanowiącego powierzchnię wspólną w budynku mieszkalnym podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając z upoważnienia Ministra Finansów (na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego; Dz. U. Nr 112, poz. 770), wydał w dniu 17 stycznia 2008 r. interpretację indywidualną (Nr IP-PB3/423-379/07-4/ER), w której stanowisko Wspólnoty w całości uznał za nieprawidłowe.

Przy dokonywaniu interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wziął pod uwagą, iż zasady funkcjonowania wspólnot mieszkaniowych określa ustawa o własności lokali. Zgodnie z art. 6 tej ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Wspólnota nie posiada osobowości prawnej. Wspólnotę mieszkaniową tworzą zarówno właściciele odrębnych lokali mieszkalnych, jak i właściciele odrębnych lokali użytkowych.

Każdy członek wspólnoty mieszkaniowej jest właścicielem lokalu oraz udziału w nieruchomości wspólnej. Udział w nieruchomości wspólnej jest prawem związanym z własnością lokalu.

W myśl art. 3 ustawy o własności lokali, grunt oraz wszelkie części budynku i inne urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali lub dotychczasowego właściciela nieruchomości ze względu na należące do niego niewyodrębnione lokale (nieruchomość wspólna), stanowią ich współwłasność w częściach ułamkowych, odpowiadających stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu do powierzchni użytkowej budynku. Współwłasność nieruchomości wspólnej jest przymusowa.

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wprowadzonego z dniem 1 stycznia 2007r., na mocy art. 1 pkt 18 lit. a ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 127, poz. 1589), wolne od podatku są dochody, m.in. wspólnot mieszkaniowych w zakresie gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sprzedaż nieruchomości wspólnej na cele mieszkaniowe nie jest podstawową działalnością Wspólnoty i nie zawiera się w pojęciu gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Uzyskane z tego tytułu dochody, jako nie pochodzące z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, nie będą spełniały warunków określonych w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stosownie do art. 7 ust. 1 tej ustawy, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważa, co następuje.

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sadów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość, wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić ją w dowolnym czasie.

W ocenie Ministra Finansów nieprawidłowe jest stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 17 stycznia 2008 r. (Nr IP-PB3/423-379/07-4/ER) dotyczące nieuznania za przychody związane z gospodarką zasobami mieszkaniowymi środków pieniężnych uzyskanych przez Wspólnotę ze sprzedaży strychu w budynku mieszkalnym, przeznaczonych na cele mieszkaniowe.

Przez ?zasoby mieszkaniowe?, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, rozumie się nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego, lub znajdującego się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie. Do zasobów tych należą zatem, oprócz lokali mieszkalnych, także tego rodzaju pomieszczenia, jak np. strychy, klatki schodowe, pomieszczenia administracji osiedlowej oraz osiedlowe warsztaty konserwacyjno - remontowe.

Związane z tego rodzaju lokalami, pomieszczeniami i urządzeniami przychody (np. opłaty, czynsze, odsetki za zwłokę od nieterminowych ich wpłat) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Stanowisko takie zaprezentowane zostało w interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 5 marca 2008 r. Nr DD6/8213/11/KWW/07/MB7/82, zawierającej wyjaśnienia dotyczące stosowania art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na zasoby mieszkaniowe składają się, co zostało powiedziane wyżej, nie tylko lokale mieszkalne, ale także znajdujące się w budynku mieszkalnym tego rodzaju pomieszczenia, jak piwnice, sutereny, strychy. Źródłem powstania dochodu z przeznaczeniem na zasilenie funduszu na remonty zasobów mieszkaniowych, utworzonego zgodnie ze statutem Wspólnoty, są środki pieniężne pochodzące ze sprzedaży strychu (przeznaczonego na cele mieszkaniowe), zaliczanego do zasobów mieszkaniowych.

Właściwy jest więc pogląd Wspólnoty, przedstawiony we wniosku z dnia 18 października 2007 r., że dochód uzyskany ze sprzedaży strychu (z przeznaczeniem na cele mieszkaniowe), jest dochodem uzyskanym z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Niewłaściwe jest natomiast stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie zawarte w interpretacji indywidualnej z dnia 17 stycznia 2008 r. Nr IP-PB3-423-379/07-4/ER, nieuznające dochodu uzyskanego przez Wspólnotę z tego tytułu, za dochód uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Dochód osiągnięty z powyższego tytułu, jako uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem zasobów (np. na ich remont), podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych (art. 17 ust. 1 pkt 44 updop).

Zmiana interpretacji indywidualnej dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienionej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy).

Referencje

DD6/8213/11/KWW/07/MB7/82, interpretacja ogólna