dot. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na remont zakupionej nieruchomości

Uzasadnienie

Wniosek Spółki z dnia 3 stycznia 2008 r. o udzielnie pisemnej interpretacji prawa podatkowego dotyczył zaliczenia bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów wydatków na remont zakupionej nieruchomości, poniesionych przed oddaniem jej do używania. Przed oddaniem obiektu do używania Spółka przeprowadziła remont dachu, otworów okiennych wypełnionych pustakami szklanymi (luksfery), pomieszczeń socjalnych i instalacji elektrycznych. Dokonała wymiany okien, drzwi i bram wjazdowych. malowania obiektu oraz remontu posadzki. W ocenie wnioskodawcy wydatki te należało uznać za remont i zaliczyć w całości do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia.

W interpretacji indywidualnej stanowisko Wnioskodawcy zostało przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach uznane za prawidłowe. Odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy (art. 14c 1 Ordynacji podatkowej).

Po zapoznaniu się z aktami sprawy, Minister Finansów zważa, co następuje.

W myśl art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W przedmiotowej sprawie Minister Finansów nie kwestionuje, iż poniesione przez Spółkę koszty miały remontowy charakter. Nie można jednak uznać za prawidłowe stanowiska. iż podatnik może poniesione wydatki na remont obiektu przed jego oddaniem do używania zaliczyć bezpośrednio do kosztów podatkowych w dacie ich poniesienia, a nie poprzez amortyzację środka trwałego. W myśl art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej ustawa) istotną cechą jaką muszą się charakteryzować środki trwałe jest kompletność i zdatność do użytku w dniu przyjęcia do używania. W analizowanej sprawie warunek ten nie był spełniony, bowiem dopiero po przeprowadzeniu remontu obiekt został oddany do używania. Skoro remont obiektu został przeprowadzony przed oddaniem go do używania, to wydatki z nim związane powinny zwiększać wartość początkowa środka trwałego (art. 16g ust. 1 i 3 ustawy). W przypadku bowiem odpłatnego nabycia środka trwałego za jego wartość początkową od której dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, uważa się cenę nabycia, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego do używania. Do kosztów tych można zatem zaliczyć koszty remontu nabytego (zakupionego) obiektu, dokonanego przed jego oddaniem do używania. Oznacza to zarazem, iż wydatki te powinny być zaliczone do kosztów podatkowych poprzez odpisy amortyzacyjne od podlegającego amortyzacji środka trwałego, po jego oddaniu do używania.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 8 kwietnia 2008 r., Nr IBPB 3/423-32/08/JS, jest zatem nieprawidłowa. Zmiana tej interpretacji dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienionej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą zmianę interpretacji przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał zmianę interpretacji indywidualnej w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi; Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie. w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy).