Czy należności wypłacane za świadczone usługi doradcze oraz świadczenia o podobnym charakterze (...)

Czy należności wypłacane za świadczone usługi doradcze oraz świadczenia o podobnym charakterze w świetle umowy polsko-francuskiej podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce?

Działając na podstawie art. 14e oraz art. 14a § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), udzielając interpretacji w zakresie postanowień umowy z dnia 20 czerwca 1975 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5; dalej: umowa polsko-francuska),



Minister Finansów uznaje stanowisko przedstawione przez Spółkę we wniosku za prawidłowe w sprawie braku obowiązku opodatkowania w Polsce należności, wypłaconych rezydentowi Francji, za usługi doradcze.


U z a s a d n i e n i e


Jak wynika ze stanu faktycznego, Spółka zamierza kupować usługi doradcze w zakresie zarządzania od firmy mającej siedzibę we Francji. Zakupione usługi wykonywane będą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.


Spółka zawarła umowę z E., spółką z siedzibą we Francji (dalej: E.). Zgodnie z powyższą umową E. świadczy na rzecz Spółki następujące usługi:


  • usługi zarządcze,


  • doradztwo techniczne,


  • doradztwo w zakresie marketingu oraz wsparcia sprzedaży,


  • doradztwo w zakresie IT.


Powyższe usługi są świadczone w Polsce bezpośrednio przez E. albo przez spółki od niej zależne w następujący sposób:


  • drogą telefoniczną lub faksową,


  • poprzez tymczasowe oddelegowanie do Spółki pracowników E. lub jej spółek zależnych,


  • poprzez szkolenia organizowane dla pracowników Spółki.


Powyższe usługi nie są świadczone przez położone w Polsce biuro, przedstawicielstwo lub oddział ? E. i jej spółek zależnych, jak również przez inną tego typu jednostkę. Według informacji posiadanych przez Spółkę, E. i jej spółki zależne nie posiadają w Polsce żadnego biura, przedstawicielstwa, oddziału lub innej placówki o podobnym charakterze.


W opinii Spółki, należności wypłacane za świadczone usługi w świetle umowy polsko-francuskiej nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce.


Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny Minister Finansów zważył, co następuje.


Spółka w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, jak również w odpowiedzi na wezwanie nie udzieliła jednoznacznej odpowiedzi, czy działalność zagranicznego kontrahenta stanowi na terytorium Polski zakład w rozumieniu art. 5 umowy polsko-francuskiej.


Dlatego też Minister Finansów rozpatrując wniosek Spółki przyjął założenie co do faktu nie istnienia zakładu w Polsce.

Z wyjaśnień Spółki wynika bowiem, iż kontrahent zagraniczny nie posiada w Polsce żadnego biura, przedstawicielstwa, oddziału lub innej placówki o podobnym charakterze. Fakt ten nie stanowi jednak wystarczającej przesłanki pozwalającej stwierdzić, iż na terenie Polski nie powstał zakład w rozumieniu umowy polsko-francuskiej. Obecność przedstawicieli zagranicznych usługodawców w Spółce może bowiem również prowadzić do powstania zakładu. Uwzględniając zakres przedstawionego stanu faktycznego, Minister Finansów dla celów interpretacji przepisów przyjął założenie nie istnienia zakładu w Polsce.


Ponadto przyjęto założenie, iż wyłącznym sprzedawcą usług jest rezydent podatkowy Francji i wyłącznie na jego rzecz wypłacane są należności z tytułu usług świadczonych na rzecz Spółki.


Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej: updop), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają w Polsce.


Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a updop podatnicy ci są zobowiązani do zapłacenia podatku dochodowego z tytułu uzyskanych na terytorium Polski przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze. Zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu tych przychodów ustala się w wysokości 20% przychodów.


Strona nie podważa faktu, że usługi, z których korzysta, tj. usługi doradcze, usługi zarządcze oraz świadczenia o podobnym charakterze mieszczą się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 2a updop.


W opinii Ministra Finansów istotne znaczenie dla sprawy, w świetle art. 21 ust. 1 updop, ma fakt uzyskiwania na terytorium Polski przychodów objętych postanowieniami tego artykułu. Ustawodawca nie uzależnił opodatkowania tych świadczeń od faktu, czy są one wykonywane na terytorium Polski, ale wskazał, że opodatkowaniu podlegają przychody uzyskane na terytorium Polski.


Z treści tego przepisu wynika, że przychody osób zagranicznych, nieposiadających w Polsce siedziby lub zarządu, osiągane z tytułów wymienionych w tym przepisie są opodatkowane podatkiem dochodowym według stawki zryczałtowanej w wysokości 20% od każdorazowo wypłacanej osobie zagranicznej kwoty należności, chyba że postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania stanowią inaczej (art. 22a updop).


W konsekwencji, w celu rozstrzygnięcia, czy wystąpi obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osiąganych przez kontrahenta zagranicznego należy przeanalizować postanowienia umowy polsko-francuskiej.


Zgodnie z art. 7 ust. 1 umowy polsko-francuskiej, zyski z przedsiębiorstwa z siedzibą we Francji podlegają opodatkowaniu tylko we Francji, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w Polsce przez zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa podlegają opodatkowaniu w Polsce jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.


Jeżeli więc usługodawca lub spółki od niego zależne, nie prowadzą działalności na terytorium Polski poprzez zakład, to zyski osiągane przez tego usługodawcę (rezydenta podatkowego Francji) nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce.


Podkreślić należy, iż zgodnie z art. 26 ust. 1 updop, niepobranie podatku jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym od usługodawcy zaświadczeniem (certyfikat rezydencji), wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej.


Należy zauważyć, że inna byłaby ocena skutków podatkowych, w przypadkach, kiedy usługi doradcze służyłyby jako instrument do odpłatnego przekazania posiadanych przez podmiot zagraniczny ?informacji w dziedzinie przemysłowej handlowej lub naukowej (know-how)?. W takich przypadkach, kiedy przekazywane podmiotowi zagranicznemu należności obejmowałyby opłatę za korzystanie z takich informacji, należności te podlegałyby w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 updop w związku z art. 12 umowy polsko-francuskiej.


Ponadto, brak obowiązku potrącenia przez Spółkę podatku od wypłacanej rezydentowi francuskiemu należności nie oznacza, że Spółka nie będzie miał obowiązku złożenia formularza IFT-2R, czyli informacji o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jak bowiem wynika z treści art. 26 ust. 3d updop, taką informację o wypłatach na rzecz osób zagranicznych należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 updop sporządzają i przekazują do urzędu skarbowego podmioty polskie, które dokonują takiej wypłaty, nawet jeżeli na podstawie czy to ustawy czy umowy, nie są obowiązane do potrącania podatku.


Mając na uwadze powyższe, postanowiono jak w sentencji.


Minister Finansów informuje, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.


Minister Finansów pragnie również wyjaśnić, iż prowadzone postępowanie o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie podatnika nie jest postępowaniem dowodowym.


Odpowiedź nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, jest natomiast wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.


Na niniejsze postanowienie, na podstawie art. 14e § 2, art. 14a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Stronie przysługuje zażalenie do Ministra Finansów w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika