Czy ponoszone nakłady na docieplenie ścian budynków w wyniku, których uzyskuje się oszczędności (...)
Czy ponoszone nakłady na docieplenie ścian budynków w wyniku, których uzyskuje się oszczędności energetyczne winne być kosztem uzyskania przychodów, czy ulepszeniem środka trwałego?
NaczelnikUrzędu Skarbowegow Chojnicach
stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.
UZASADNIENIE
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka dokonuje etapowego docieplenia ścian budynków. Prace realizowane są zgodnie z opracowanymi dokumentacjami technicznymi oraz na podstawie przedmiotowych pozwoleń budowlanych. Podstawą wykonywanych prac jest uzyskanie oszczędności energetycznych oraz odnowienie zniszczonych elewacji poprzez nałożenie tynków zabezpieczających.
Zapytanie prawne dotyczy następującej kwestii:
Czy poniesione wydatki na docieplenie budynku należy zakwalifikować jako remont czy jako ulepszenie środka trwałego?
Zdaniem podatnika nakłady na docieplenie ścian budynku w wyniku, których uzyskuje się oszczędności energetyczne winne być kosztem uzyskania przychodów, a nie ulepszeniem środka trwałego.
Ocena prawna stanu faktycznego:
Generalną zasadą jest, iż za koszty uzyskania przychodów uważa się wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem przypadków enumeratywnie wymienionych w art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późniejszymi zmianami).
Aktualnie obowiązujące przepisy nie określają kryteriów finansowych pozwalających na zakwalifikowanie poniesionych kosztów związanych ze środkami trwałymi odpowiednio do kosztów remontu czy do kosztów inwestycji. Kwalifikowanie kosztów do określonej kategorii opiera się na kryteriach technicznych (zależy od rodzaju wykonywanych robót). Remont polega na wymianie dotychczasowych zużytych składników wyposażenia technicznego środka trwałego (instalacje kanalizacyjne, wodne, centralnego ogrzewania, gazowe), jak również na odnowieniu tego co uległo zniszczeniu (pomalowanie ścian, okien, drzwi, położenie nowych tapet, posadzek). Remont to roboty mające na celu odtworzenie (przywrócenie) pierwotnego stanu technicznego i użytkowego obiektu, utraconą wskutek upływu czasu i eksploatacji, nie powodujące zmiany charakteru działania czy też dotychczasowego systemu pracy lub użyteczności remontowanego środka trwałego.
Koszty wszelkich remontów i konserwacji użytkowanych środków trwałych są kosztami działalności eksploatacyjnej, niezależnie od wielkości tych kosztów i od wartości remontowanych środków trwałych. Koszty remontu nie zwiększają więc wartości początkowej środków trwałych w jakiej figurują one w ewidencji księgowej.
Przepisy podatkowe jako ulepszenie traktują przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację, jednakże nie precyzują znaczenia tych pojęć (art. 16 g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).
Koszty rozbudowy, przebudowy i modernizacji użytkowanych środków trwałych są kosztami inwestycji zwiększającymi wartość początkową w jakiej figurują te środki w ewidencji majątku trwałego. Oznacza to, iż wydatków takich nie można zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów. Będzie je można wliczyć w koszty stopniowo, poprzez odpisy amortyzacyjne.
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiują pojęcia remontu i modernizacji. W związku z brakiem definicji pojęć 'remont' i 'modernizacja' zachodzi konieczność odwołania się przy ich interpretacji zarówno do orzecznictwa, jak też do praktyki stosowania prawa podatkowego. Przyjmują one konieczność posiłkowania się przy ocenie rozumienia tych pojęć potocznym rozumieniem, definicjami encyklopedycznymi, pomocniczo również rozwiązaniami przewidzianymi w odrębnych przepisach, czy wyjaśnieniami o charakterze statystycznym.
Z art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 07 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016, z późniejszymi zmianami) wynika, że remont to wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych, polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Tak więc wszystkie działania przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych można uznać za remont, natomiast ulepszenie czy też modernizacja, to trwałe unowocześnienie środka trwałego, które podnosi jego wartość techniczną, użytkową jak i przystosowanie składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż pierwotne jego przeznaczenie albo nadanie temu składnikowi nowych cech użytkowych, wyrażających się w poprawie standardu użytkowego, technicznego lub obniżce kosztów eksploatacji.
Po dokonaniu analizy zawartych we wniosku informacji o stanie faktycznym stwierdza się, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b i c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych, a także na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16 g ust. 13 ustawy powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych. W myśl przepisu art. 16 g ust. 13 cyt. Ustawy, jeśli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500,- zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500,- zł. i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.
Treść przepisu art. 16 g ust. 13 ustawy wskazuje na istnienie trzech normatywnych warunków zaliczenia wydatków na ulepszenie do takich, które zwiększają wartość początkową środka trwałego. Warunek pierwszy to ulepszenie środka trwałego, którym jest: przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja lub modernizacja. Ulepszenie konkretnego środka trwałego może obejmować prace dające się zakwalifikować do jednej bądź kilku wymienionych tu kategorii. Do uznania prac za ulepszenie w rozumieniu art. 16 g ust. 13 ustawy, wystarczy stwierdzenie wykonania jednego spośród wykazanych wyżej rodzajów prac. Warunek drugi to wzrost wartości użytkowej środka trwałego w stosunku do takiej wartości z dnia jego przyjęcia do używania. Trzecim warunkiem jest mierzalność ulepszenia, która wyraża się wydłużeniem okresu używania albo zwiększeniem zdolności wytwórczej lub poprawą jakości produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych, albo zmniejszonymi kosztami ich eksploatacji.
W sytuacji przedstawionej przez Spółkę zostały spełnione wszystkie w/w. warunki, a więc: nastąpiła modernizacja środka trwałego powodującą wzrost wartości użytkowej środka trwałego w stosunku do wartości z dnia jego przyjęcia do używania oraz zostały zmniejszone koszty eksploatacji poprzez zmniejszenie kosztów ogrzewania.
Reasumując zdaniem Naczelnika tut. Urzędu koszty poniesione przez Spółkę na docieplenie ścian budynków oraz odnowienie zniszczonych elewacji poprzez nałożenie tynków zabezpieczających przeznaczone zostały na ulepszenie środka trwałego i powinny podnieść wartość początkową środka trwałego. Tym samym wydatki te nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w danym roku podatkowym, natomiast w ciężar kosztów zaliczyć można odpisy amortyzacyjne od tych środków.
Uwzględniając w/w. przepisy oraz stan faktyczny przedstawiony we wniosku, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Chojnicach informuje, iż stanowisko wnioskodawcy w przedmiocie zapytania jest nieprawidłowe.