Czy wydatki związane z wymianą płyt drogowych na kostkę stanowią koszt remontu?

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 25 października 2006 r. Podatnik zwrócił się do tut. organu podatkowego o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Z treści niniejszego wniosku wynika, że Podatnik podjął decyzję o wymianie zużytej nawierzchni dróg i placów utwardzonych dotychczas płytami drogowymi na kostkę polbruk.

Wymiana ta polega na zdjęciu zużytych płyt, wyrównaniu terenu, wykonaniu podsypki żwirowej, wykonaniu utwardzenia z betonu, położenia kolejnej podsypki, ubiciu podłoża, ułożeniu krawężników i wyłożeniu kostki polbruk.

Zdaniem Podatnika, proces technologiczny ułożenia polbruku różni się istotnie od technologii położenia płyt drogowych lecz uznaje to za zjawisko naturalne związane z postępem technicznym.

Przeprowadzone prace nie spowodują zwiększenia powierzchni dróg wewnętrznych oraz placów utwardzonych w stosunku do stanu pierwotnego, a zatem zdaniem Podatnika nie można tu mówić o modernizacji w sensie zwiększenia powierzchni.

W związku z powyższym Podatnik prosi o udzielenie odpowiedzi, czy kwalifikacja opisanych wyżej prac jest odtworzeniem pierwotnej wartości użytkowej dróg i placów tzn. remontem i koszty z tym związane stanowią koszt uzyskania przychodów.

Uregulowania dotyczące kosztów uzyskania przychodów zawarte zostały w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych / tekst jednolity Dz. U. Nr 14 poz. 176 z 2000 r. z późn. zm. /, który wskazuje co należy rozumieć pod pojęciem ?koszty uzyskania przychodu?. Zgodnie z jego treścią wynika, że są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów .

W art. 23 ust. 1 w/cyt. ustawy ustawodawca określił katalog wydatków, które pomimo ich poniesienia w celu osiągnięcia przychodów w rozumieniu przepisów prawa podatkowego nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów. Oznacza to, że Podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów, pod warunkiem jednak, że wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie będzie maiło wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W zależności od kwalifikacji wydatków poniesionych na remont czy modernizację inny jest sposób rozliczenia podatkowego poniesionych wydatków. Oznacza to, że wydatki poniesione na remont są zaliczane bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów, natomiast wydatki na modernizację obciążają koszty prowadzonej działalności w postaci odpisów amortyzacyjnych.

Stosownie do przepisów art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c w/cyt. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.

W myśl art. 22g ust. 17 ustawy, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji czy modernizacji wartość początkową tych środków powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie.

Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500,00 zł. i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Z treści przywołanych wyżej przepisów wynika jednoznacznie, że wszelkie wydatki ponoszone przez Podatnika na remont środków trwałych stanowią koszt uzyskania przychodów, pod warunkiem jednak, że zostały one poniesione w celu uzyskania przychodów i nie spowodowały ulepszenia tych środków trwałych. Wydatki związane z ulepszeniem środków trwałych natomiast powiększają ich wartość początkową i od tak ustalonej wartości dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, które to odpisy stanowią koszt uzyskania przychodów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie podają niestety definicji remontu i modernizacji.

Pojęcie remontu zostało zdefiniowane w przepisie art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 07 lipca 1994 r. Prawo budowlane / Dz. U. Nr 106 poz. 1126 z 2000 r. z późn. zm./

W rozumieniu tej ustawy pojęcie remontu zdefiniowano jako ?... wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym?.

Powyższa ustawa nie definiuje jednak pojęcia modernizacja. Dla celów podatkowych Minister Finansów w piśmie z dnia 13 marca 1995 r. podał, że pod pojęciem modernizacji należy rozumieć unowocześnienie środka trwałego w postaci odbudowy, rozbudowy, przebudowy, wymiany jego części na inne o lepszych parametrach itp., mające na celu zwiększenie jego wartości użytkowej.

W myśl powyższego można stwierdzić, że dla celów podatkowych za remont należy uznać wszelkie zmiany trwale przywracające pierwotny poziom techniczny środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych, lecz nie powodujące zwiększenia jego wartości użytkowej w porównaniu z momentem jego oddania do użytkowania.

Remont nie zmienia charakteru i funkcji danego środka trwałego, a jego rozpoczęcie jest wynikiem zużywania się środka trwałego w trakcie jego eksploatacji.

Istotą remontu jest przywrócenie pierwotnej wartości użytkowej, nawet przy użyciu nowocześniejszych materiałów i technologii.

Wszelkie zmiany natomiast trwale ulepszające / unowocześniające / środek trwały oraz zwiększające wartość użytkową tego środka należy uznać za modernizację.

O zakwalifikowaniu określonych wydatków na do kosztów remontu lub inwestycji decyduje zakres rzeczowy wykonywanych prac.

Przy ocenie tych wydatków należy uwzględnić zmieniającą się rzeczywistość gospodarczą i postęp techniczny, mające znaczący wpływ na sposób i środki realizowania tych prac.

Wg przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego planowane prace polegać będą na zdjęciu zużytych płyt drogowych, wyrównaniu terenu, wykonaniu podsypki żwirowej, utwardzeniu terenu, położeniu krawężników i wyłożeniu kostki polbruk, a zatem będzie to jedynie odtworzenie poprzedniego stanu technicznego przy użyciu nowocześniejszych materiałów i technologii. W wyniku przeprowadzonych prac, zdaniem Podatnika, nie zwiększy się wartość techniczna i użytkowa remontowanych dróg i placów.

Mając zatem na uwadze fakt, iż przedmiotowe prace wykonane zostaną w związku ze zużyciem technicznym środka trwałego i nie zmieniają jego funkcjonalności, nie będzie miało również miejsca zjawisko ulepszenia tego środka trwałego w rozumieniu przepisów prawa podatkowego, wydatki poniesione na ten cel można zakwalifikować, w myśl przepisu art. 22 ust. 1 w/cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako remont i zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.