Czy w świetle przepisów art. 15 ust. 4 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 57 i 57a ustawy z dnia 15.02.1992 (...)

W złożonym wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego Wnioskodawca (Spółka) przedstawił do rozstrzygnięcia następującą kwestię. Czy w świetle przepisów art. 15 ust. 4 w związku z art. 16 ust. 1 pkt 57 i 57a ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych wynagrodzenie ze stosunku pracy wypłacane pracownikom z dołu, t. j. do 10 następnego miesiąca za miesiąc poprzedni, a w szczególności wynagrodzenia wypłacane w styczniu roku 2006 za grudzień roku 2005, stanowi koszt uzyskania przychodów dla celów podatkowych w miesiącu wypłaty bądź postawienia do dyspozycji wynagrodzenia, czy zgodnie z art. 15 ust. 4 ww. ustawy zalicza się je do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym (okresie), którego dotyczą? Zdaniem Spółki nie jest możliwe od 01.01.2005 r. zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów w ciągu roku podatkowego nieopłaconych przez pracodawcę: składek na ubezpieczenie społeczne, składek na Fundusz Pracy, składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Odmiennie natomiast należy rozliczyć koszty po zakończeniu roku podatkowego z uwagi na art. 15 ust. 4 ww. ustawy. W związku z tym, że zeznanie CIT-8 składa się najpóźniej do końca trzeciego miesiąca roku następnego, zatem po upływie terminów postawienia wynagrodzeń do dyspozycji pracowników i odprowadzeniu składek ZUS za grudzień 2005 r., zasadnym jest zaliczenie powyższych wynagrodzeń i składek do kosztów podatkowych roku 2005, a nie stycznia i lutego 2006 r.

W związku z powyższym stwierdza się, co następuje.
Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 57 i 57a ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, ze zm.), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, a także nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek. Z kolei, w myśl art. 15 ust. 4 cyt. wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, t. j. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

W ocenie Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego kolizję między przepisami art. 15 ust. 4 i art. 16 ust. 1 pkt 57 i 57a, wskazywaną przez podatnika w złożonym wniosku, należy rozstrzygnąć przy założeniu, że przepisy art. 16 ust. 1 pkt 57 i 57a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mają charakter przepisów szczególnych w stosunku do przepisu art. 15 ust. 1 stanowiącego jakie wydatki zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów, natomiast postanowienia art. 15 ust. 4 dotyczą zasad rozliczania kosztów uzyskania przychodów w czasie. Uregulowanie zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 57 i 57a oznacza w istocie przyznanie pierwszeństwa zasadzie kasowej zaliczania wymienionych w tym przepisie wydatków do kosztów uzyskania przychodów. W rozliczeniu podatku za okres rozliczeniowy (miesiąc, rok), w którym nastąpi określone w przepisie zdarzenie (np. wypłata wynagrodzenia, opłacenie składek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych), przedmiotowe wydatki mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie mogą być natomiast zaliczone do kosztów uzyskania przychodów za okresy wcześniejsze, ponieważ są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie ww. przepisów art. 16 ust. 1 pkt 57 i 57a. Powyższe uregulowanie odpowiada innym uregulowaniom ustawy uzależniającym zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodów od spełnienia określonych warunków, np. w zakresie przewidzianym w art. 16 ust. 1 pkt 26a ww. ustawy. A zatem dla zaliczenia wydatków, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 57 i 57a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do kosztów uzyskania przychodów decydowała będzie data zaistnienia zdarzeń, o których mowa w ww. przepisach.

Mając na uwadze powyższe postanowiono jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swą moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących;
- interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.

Na niniejsze postanowienie przysługuje prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie ul. Wadowicka 10 za pośrednictwem Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia, stosownie do art. 14a § 4 i art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciwko postanowieniu oraz określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia, stosownie do art. 222 w związku z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa. Zażalenie podlega opłacie skarbowej uiszczanej w postaci znaków opłaty skarbowej, która wynosi 5 zł od podania (50 gr za każdy załącznik).