Wątpliwości Podatnika budzi, czy koszty związane z zakupem artykułów spożywczych oraz usług cateringowych (...)

Wątpliwości Podatnika budzi, czy koszty związane z zakupem artykułów spożywczych oraz usług cateringowych i gastronomicznych przeznaczonych na obsługę narad, posiedzeń i zebrań zespołów roboczych organizowanych wewnątrz firmy można uznać w całości za koszty uzyskania przychodów.

W ramach struktury organizacyjnej Spółki z o.o. poza Oddziałem w Gdańsku, funkcjonują również oddziały terenowe w Bydgoszczy i Olsztynie. W celu realizacji zadań związanych z bieżącą działalnością Spółki organizowane są narady, posiedzenia i zebrania zespołów roboczych, w których uczestniczą pracownicy różnych Oddziałów Spółki. W ramach tych spotkań pracownicy otrzymują napoje, słodycze, a w przypadku dłuższych spotkań korzystają z usług cateringowych lub gastronomicznych świadczonych przez firmy zewnętrzne. Posiłki serwowane są w formie bufetu szwedzkiego (z reguły w postaci kanapek i sałatek), a stawka za usługę ustalana jest ryczałtowo i nie da się przyporządkować wartości posiłku do poszczególnych pracowników.

Porady prawne

Wątpliwości Podatnika budzi, czy koszty związane z zakupem artykułów spożywczych oraz usług cateringowych i gastronomicznych przeznaczonych na obsługę narad, posiedzeń i zebrań zespołów roboczych organizowanych wewnątrz firmy można uznać w całości za koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem Spółki, koszty związane z zakupem artykułów spożywczych, jak również usług cateringowych i gastronomicznych na potrzeby narad i zakładowych spotkań z pracownikami są wydatkami związanymi z bieżącą działalnością firmy i można je w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Narady pracownicze odbywają się w celu usprawnienia działania firmy, co w konsekwencji prowadzi do zachowania albo zwiększenia wartości osiąganych przychodów. Jednocześnie koszty narad, posiedzeń i zebrań zespołów roboczych organizowanych wewnątrz firmy nie wypełniają definicji reprezentacji, przez co w całości mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Na tle zaprezentowanego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust.1 ustawy z dnia 15.02.1992r., w brzmieniu obowiązującym w 2007r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15.02.1992r., w brzmieniu obowiązującym przed 2007r., nie uważało się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodów, chyba że reklama prowadzona była w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób.

Obecnie zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15.02.1992r. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Zmiana przepisów polega na uznaniu za koszty podatkowe w pełnej wysokości kosztów reklamy, niezależnie od tego, czy reklama ma charakter publiczny czy niepubliczny. Zlikwidowana jednocześnie została możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Przepisy podatkowe nie definiują pojęć reklama i reprezentacja. Zgodnie z definicją przyjętą w Słowniku języka polskiego (pod redakcją prof. M. Szymczaka, Wydawnictwo PWN, Warszawa 1992) ?reprezentacja? to okazałość, wystawność, wytworność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Natomiast ?reklama? oznacza rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję, środki służące temu celowi (np. plakaty, napisy, ogłoszenia itp.).

Wydatki ponoszone przez osobę prawną na rzecz jej pracowników, z nielicznymi wyjątkami określonymi w art. 16 ust. 1 pkt 30, pkt 45, pkt 59, pkt 57 i 57a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowią koszt uzyskania przychodów. Można bowiem w przypadku tych wydatków wskazać na istnienie związku pomiędzy ich poniesieniem, a działalnością osoby prawnej. Pracownicy w sposób bezpośredni bądź pośredni przyczyniają się do uzyskiwania przychodów w firmie, w której są zatrudnieni. Tym samym wydatki te można uznać za ?poniesione w celu osiągnięcia przychodów?, a więc podlegające uznaniu za koszt uzyskania przychodów.

Jednocześnie jak wyżej stwierdzono reprezentacja to skierowane na zewnątrz firmy działania, które polegają na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi. Zatem wydatki na rzecz pracowników nie kwalifikują się do kosztów reprezentacji. Stanowisko takie zaprezentowane zostało również na stronie Krajowej Informacji Podatkowej (www.kip.mofnet.gov.pl), gdzie zawarto wyszczególnienie wydatków na reprezentację oraz wydatków nie zaliczanych do kosztów reprezentacji.

Reasumując w ocenie tut. Organu podatkowego prawidłowe jest stanowisko Podatnika, iż koszty związane z zakupem artykułów spożywczych, jak również usług cateringowych i gastronomicznych na potrzeby narad i zakładowych spotkań z pracownikami są wydatkami związanymi z bieżącą działalnością firmy i można je w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika