Wątpliwości Wnioskodawcy budzi, czy zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (...)

stwierdza, że stanowisko przedstawione w tym wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Z... S.A. z siedzibą w Płocku, której następcą prawnym jest Wnioskodawca, łączyła umowa o świadczenie usług przesyłowych zawarta z firmą P... S.A. Pomiędzy stronami umowy powstał spór co do wysokości należnej od Z... S.A. na rzecz P... S.A. opłaty przesyłowej. W ocenie Z... S.A. opłata przesyłowa uwidoczniona na fakturach wystawionych przez P... S.A. za okres od 5 lipca 2001r. do 30 czerwca 2002r. była zbyt wysoka, w związku z czym odmówiono uregulowania należności zawartej w fakturach w części, która według Z... S.A. nie była zgodna z postanowieniami umowy. Wskutek powyższego P... S.A. wystąpiła przeciwko Z... S.A. z powództwem do sądu powszechnego o zapłatę spornej kwoty. Z uwagi na zakwestionowanie zasadności obciążenia opłatą przesyłową w wysokości określonej przez P... S.A. w wystawionych fakturach i odmowę jej uiszczenia, Z... S.A. nie zaliczyła tej części opłaty przesyłowej do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spór sądowy w przedmiotowej sprawie nie został do dnia dzisiejszego rozstrzygnięty (obecnie stroną sporu z P... S.A. jest Spółka akcyjna z siedzibą w Gdańsku - następca prawny Z... S.A.).

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi, czy zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych właściwym momentem zaliczenia zakwestionowanej części opłaty przesyłowej do kosztów uzyskania przychodów będzie moment jej faktycznego poniesienia, czy też prawidłowym byłoby jednak zaliczenie przedmiotowej kwoty do kosztów uzyskania przychodów w latach podatkowych 2001 i 2002.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do zaliczenia wypłaconych zgodnie z wyrokiem sądu kwot do kosztów uzyskania przychodów w roku zapłaty.

Na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Na podstawie powołanego przepisu kosztami uzyskania przychodów są poniesione wydatki, po wyłączeniu tych, których ustawodawca nie zezwala zakwalifikować jako koszty, o ile pozostają one w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą mającą na celu osiągnięcie przychodu. Przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. nie określa terminu kiedy - dla ustalenia podlegającego opodatkowaniu dochodu - można potrącić koszty od przychodu. Kwestie związane z przypisaniem kosztów do właściwego okresu podatkowego reguluje art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15.02.1992r.

Zgodnie z tym przepisem koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.

Przepis art. 15 ust. 4 ustawy ustanawia ogólną regułę, w myśl której koszty uzyskania przychodu mogą być potrącone tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą. Oznacza to, że do kosztów uzyskania przychodów w danym roku podatkowym zaliczyć należy:

1. koszty, które zostały faktycznie poniesione w danym roku i są związane z przychodami uzyskanymi w tym samym roku,
2. koszty poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego,
3. określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, których jeszcze nie poniesiono, a które odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego.

Jednocześnie jak wynika z powołanego przepisu art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15.02.1992r. od zasady potrącalności kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, którego dotyczą jest jeden wyjątek, tj. gdyby zarachowanie kosztu w danym roku było niemożliwe, wówczas koszt ten potrąca się w roku, w którym został faktycznie poniesiony.

Brak możliwości zarachowania danego kosztu w roku podatkowym, którego koszt ten dotyczy musi wynikać z okoliczności obiektywnych, niezależnych od podatnika. A zatem w sytuacji, gdy podatnik nie mógł zarachować danych kosztów, np. przez zapomnienie, zgubienie faktury itp., to nie może kosztów potrącić w innym roku niż rok, którego przychodów koszty te dotyczyły. Podatnik może natomiast dokonać korekty zeznania podatkowego za rok podatkowy, w którym powinien był te koszty potrącić.

W ocenie tut. Organu podatkowego uznać należy, iż odmowa zapłaty części należności zafakturowanej z tytułu opłaty przesyłowej nie oznacza, że zarachowanie kosztu w roku podatkowym, którego opłata ta dotyczyła (2001-2002) nie było możliwe. W ocenie tut. Organu podatkowego koszty te były znane (określone) zarówno, co do rodzaju (jest nim opłata przesyłowa), jak i kwoty (wynikała ona z faktur wystawionych przez kontrahenta). Należy, więc uznać, że zarachowanie kwoty w roku podatkowym, którego opłata dotyczyła było w pełni możliwe.

Zatem uznać należy, iż nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż dopiero faktyczne poniesienie wydatku w określonej wyrokiem wysokości może stanowić moment właściwy do zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.