dotyczy zaliczenia diet do kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej działalności w zakresie usług (...)
dotyczy zaliczenia diet do kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej działalności w zakresie usług transportowych.
Potrzeba wyjaśnienia sposobu stosowania tych przepisów powstała na następującego stanu faktycznego.
Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych na terenie całej Europy. W związku z wykonywaniem usług poza granicami kraju - koszty pobytu są wyższe niż koszty utrzymania w Polsce.W ocenie Pana możliwe jest zastosowanie przepisu zawartego w art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 , poz 176 ze zmianami ), który stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części nie przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. Zatem zdaniem Pana możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów diet, których wysokość nie przekracza wartości diet dla pracowników.Dokonując oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego należy oprzeć się na przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000 r , poz 176 ze zmianami ) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 52 cytowanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części nie przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. Przepis ten oznacza, że osoby prowadzące działalność gospodarczą mają prawo zaliczyć w koszty uzyskania przychodów wartość diet związanych z własnymi podróżami służbowymi oraz osób współpracujących, w wysokości nieprzekraczającej wysokość diet określonych dla pracowników. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku ustalenie, czy osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą odbywa podróż służbową. Przepisy cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jak i przepisy odrębne, o których mowa w powołanym wyżej art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy tj. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19.12.2002r w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługującej pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu pracy służbowej na obszarze kraju ( Dz. U. Nr 236, poz. 1990 ) oraz rozporządzania Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19.12.2002r w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługującej pracownikowi zatrudnionemu państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju ( Dz.U. Nr 236, poz.1991 ), nie definiują podróży służbowej.
Definicję podróży służbowej można pośrednio wynieść z treści art. 775 § 1 ustawy z 26.06.1974r - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 ze zm.).
W świetle tego przepisu za podróż służbową należy uznać wykonywanie przez pracownika na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy. W związku z powyższym należy stwierdzić, że o podróży służbowej decyduje m.in. to, że zadanie wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej realizowane jest poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy (właściciela) lub poza stałym miejscem wykonywania zadań zleconych. Działalność gospodarcza w zakresie usług transportowych ze swej istoty nie jest wykonywana w stałym miejscu.
Wyjazdy poza siedzibę przedsiębiorcy, związane ze świadczeniem tego rodzaju usług, bez wątpienia należy uznać za czynności stanowiące przedmiot prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem świadczenie usług transportowych w ramach wykonywanej przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej stanowi istotę tej działalności - czynności te nie wiążą się z odbywaniem podróży służbowej.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy Pan usługi transportowe poza granicami kraju, a zatem stanowią one przedmiot działalności gospodarczej i przemieszczanie się w celu ich realizacji nie może być traktowane jako podróż służbowa.
W związku z powyższym w przypadku prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej w zakresie wykonywania wskazanych usług , brak jest uzasadnienia dla przyjęcia, iż świadcząc te usługi odbywa Pan podróż służbową.
W konsekwencji, w przedstawionym stanie faktycznym brak jest podstaw do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności wartości diet z tytułu tych podróży.
Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panai stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszego postanowienia.
Pouczenie: Zgodnie z art. 14 b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) przedstawiona interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawców. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do interpretacji organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4 jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.
Interpretacja, o której mowa w art. 14 a § 1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy, i może zostać zmieniona albo uchylona w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.