Czy dokonanie zasilenia kapitału zapasowego spółki stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od czynności (...)

• art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 217 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa ( tekst jednolity Dz. U. Nr 8 poz.60 z 2005 roku, z późn. zm.),
• art. 1 i art. 6 ustawy z dnia 9 września 2000 roku o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jednolity Dz U nr 41 poz. 399 z 2005 roku z późn. zm),

uznaje za prawidłowe

stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2007 roku w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, w szczególności w kwestii opodatkowania zasilenia kapitału zapasowego i powstania obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych

Uzasadnienie

Stan faktyczny przedstawiony przez podatnika:

Z przedstawionego stanu faktycznego zawartego we wniosku z dnia 1 lutego 2007 roku (wpływ do tut. Organu 12 luty 2007 rok) wynika, że 28 stycznia 2007 roku nastąpiło podniesienie kapitału zakładowego spółki o kwotę 50.000.- zł, przy jednoczesnym wniesieniu wkładu pieniężnego w wysokości 1.259.150 zł. Różnica w kwocie 1.209.150.- zł została przekazana na kapitał zapasowy. Jednocześnie od kwoty 50.000.- zł został uiszczony podatek od czynności cywilnoprawnych według stawki 0,5% tj. w kwocie 250 zł. Zasilenie kapitału zakładowego i zapasowego nastąpiło poprzez wniesienie wpłaty tylko przez jednego wspólnika, przy czym wspólnik ten objął udziały w wysokości 50.000 zł. Według opinii Strony wkład o wartości 1.209.150 zł wniesiony przez jednego wspólnika nie może zostać uznany za dopłatę. Zgodnie bowiem z art. 177 kodeksu spółek handlowych dopłaty powinny być nakładane i uiszczane przez wspólników równomiernie do ich udziałów. W omawianym przypadku jeden wspólnik wniósł wkład pieniężny, drugi tego wkładu nie wniósł. Stąd - zdaniem Strony - zasilenie nie może być traktowane jako dopłata a w konsekwencji podstawa opodatkowania. Podstawa opodatkowania została prawidłowo określona i ustalona na kwotę 50.000.- zł.

Stanowisko tut. Organu:

Umowy spółki i ich zmiany podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych stosownie do przepisów wynikających z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k i pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Ponadto z brzmienia art. 1 ust. 3 pkt 2 wynika, że w przypadku zmiany umowy spółki kapitałowej za zmianę uważa się wniesienie lub podwyższenie wniesionego do spółki kapitału, którego wartość powoduje podwyższenie kapitału zakładowego oraz dopłaty. Opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega zatem podniesienie kapitału zakładowego, natomiast nie jest opodatkowane podniesienie kapitału zapasowego.

Jednocześnie z art. 177 i 178 § 1 Kodeksu spółek handlowych wynika, że umowa spółki może zobowiązywać wspólników do dopłat w granicach liczbowo oznaczonej wysokości w stosunku do udziału.

Stawka podatku od czynności cywilnoprawnych od umowy spółki lub jej zmiany wynosi 0,5% podstawy opodatkowania. Podstawą opodatkowania przy zmianie umowy spółki kapitałowej jest wartość o jaką podwyższono kapitał zakładowy lub kwota dopłat - stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. b i lit. c ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Przedstawiając stan faktyczny Podatnik stwierdza, że przedmiotowy wkład pieniężny nie ma charakteru dopłaty, albowiem został wniesiony wyłącznie przez jednego wspólnika i przekazany na kapitał zapasowy.

W związku z powyższym - w świetle przytoczonych wyżej przepisów - należy stwierdzić, że jeżeli wniesiony do spółki przez wspólnika spółki wkład pieniężny nie jest dopłatą, to opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych będzie podlegała jedynie kwota 50.000.- zł, która została przekazana na podwyższenie kapitału zakładowego spółki.

Z uwagi na powyższe - stanowisko przedstawione w przedmiotowym wniosku uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia opisanego zdarzenia.

Pouczenie zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przedstawiona interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do tej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.