Czy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na części i paliwo do eksploatowanego (...)
Czy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na części i paliwo do eksploatowanego samochodu oraz amortyzować ww. samochód, będąc jego współwłaścicielem z udziałem 50% w jego prawie własności, od połowy jego wartości początkowej?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko P. W. przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2007r. (data wpływu do tut. Biura 20 września 2007r.) uzupełnionym w dniach 10 i 17 grudnia 2007r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej między innymi podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości:
- zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków na zakup części zamiennych oraz paliwa do eksploatowanego samochodu,
- amortyzowania zakupionego samochodu proporcjonalnie do posiadanego udziału w jego własności
- jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 20 września 2007r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej między innymi podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości:
- zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków na zakup części zamiennych oraz paliwa do eksploatowanego samochodu,
- amortyzowania zakupionego samochodu proporcjonalnie do posiadanego udziału w jego własności.
Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 16 listopada 2007r. wnioskodawcę wezwano do jego uzupełnienia.W dniu 10 grudnia 2007r. do tut. Biura wpłynęło uzupełnienia ww. wniosku, które jednak nie zostało podpisane przez wnioskodawcę. Z tej też przyczyny wezwano wnioskodawcę do uzupełnia ww. braku formalnego. W dniu 17 grudnia 2007r. do tut. Biura wpłynęło podpisane uzupełnienie wniosku.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca zakupił samochód Renault Clio VAN z przeznaczeniem do wykorzystywania w prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej.Dopuszczalna masa całkowita ww. samochodu wynosi 1420 kg.
Samochód powyższy spełnia wymogi, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 1-4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), co zostało potwierdzone stosownym zaświadczeniem wydanym przez okręgową stację kontroli pojazdów oraz wpisem do dowodu rejestracyjnego pojazdu, o których to wymogach stanowi art. 86 ust. 5 ww. ustawy.
Przedmiotowy samochód jest wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanym podatkiem od towarów i usług.
Po otrzymaniu faktury VAT wnioskodawca sprzedał połowę udziału (50%) w prawie własności tego samochodu osobie ?nie będącej w firmie?, tj. osobie fizycznej (wujowi) nie prowadzącej działalności gospodarczej. Następnie na podstawie umowy użyczenia ww. osoba, udostępniła go wnioskodawcy.
W związku z powyższym zadano miedzy innymi następujące pytanie:
- Czy do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej można zaliczyć wydatki na zakup części zamiennych do eksploatowanego samochodu oraz wydatki na zakup paliwa...
- Czy dopuszczalna jest amortyzacja ww. samochodu od połowy jego wartości początkowej...
Zdaniem wnioskodawcy, do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wydatki na zakup części zamiennych (np.: opon, klocków hamulcowych, płynu do spryskiwaczy) i paliwa do ww. samochodu oraz amortyzować tenże samochód od połowy jego wartości początkowej.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:
- pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
- nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
- być właściwie udokumentowany.
Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.
W myśl natomiast art. 5a pkt 19 lit.a) ? samochód osobowy jest pojazdem samochodowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem między innymi pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanego na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van.
Mając powyższe na względzie, skoro ze złożonego wniosku wynika, iż przedmiotowy samochód:
- jest wykorzystywany w prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej w celu uzyskania przychodów,
- nie jest samochodem osobowym w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodo-wym od osób fizycznych,
to wszystkie ponoszone na jego eksploatację wydatki mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. W tym bowiem przy-padku nie znajdzie zastosowanie ograniczenie o którym mowa w art. 23 ust.1 pkt 46 ww. ustawy.
W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy - kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Zgodnie z art. 22g ust. 11 ww. ustawy - w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku /?./. Przy czym w myśl art. 22g ust. 1 pkt 1 - za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia.
Stosownie natomiast do brzmienia art. 22g ust.3 tejże ustawy - za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.
Jeżeli zatem, jak wynika ze złożonego wniosku wnioskodawca jest współwłaścicielem ww. składnika majątkowego ? samochodu (w #189; części), to wartość początkową tego środka trwałego stanowić będzie #189; jego ceny nabycia, ustalona zgodnie z cyt. powyżej art. 22g ust.3 ww. ustawy.
Od tak ustalonej wartości początkowej środka trwałego wnioskodawca może dokonywać odpisów amortyzacyjnych na zasadach określonych w art. 22h ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.