Czy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na części i paliwo do eksploatowanego (...)

Czy można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na części i paliwo do eksploatowanego samochodu oraz amortyzować ww. samochód, będąc jego współwłaścicielem z udziałem 50% w jego prawie własności, od połowy jego wartości początkowej?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko P. W. przedstawione we wniosku z dnia 19 września 2007r. (data wpływu do tut. Biura 20 września 2007r.) uzupełnionym w dniach 10 i 17 grudnia 2007r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej między innymi podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości:

  • zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, wydatków na zakup części zamiennych oraz paliwa do eksploatowanego samochodu,
  • amortyzowania zakupionego samochodu proporcjonalnie do posiadanego udziału w jego własności
    - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2007r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej między innymi podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości:

  • zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków na zakup części zamiennych oraz paliwa do eksploatowanego samochodu,
  • amortyzowania zakupionego samochodu proporcjonalnie do posiadanego udziału w jego własności.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 16 listopada 2007r. wnioskodawcę wezwano do jego uzupełnienia.W dniu 10 grudnia 2007r. do tut. Biura wpłynęło uzupełnienia ww. wniosku, które jednak nie zostało podpisane przez wnioskodawcę. Z tej też przyczyny wezwano wnioskodawcę do uzupełnia ww. braku formalnego. W dniu 17 grudnia 2007r. do tut. Biura wpłynęło podpisane uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zakupił samochód Renault Clio VAN z przeznaczeniem do wykorzystywania w prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej.Dopuszczalna masa całkowita ww. samochodu wynosi 1420 kg.

Samochód powyższy spełnia wymogi, o których mowa w art. 86 ust. 4 pkt 1-4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), co zostało potwierdzone stosownym zaświadczeniem wydanym przez okręgową stację kontroli pojazdów oraz wpisem do dowodu rejestracyjnego pojazdu, o których to wymogach stanowi art. 86 ust. 5 ww. ustawy.

Przedmiotowy samochód jest wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanym podatkiem od towarów i usług.

Po otrzymaniu faktury VAT wnioskodawca sprzedał połowę udziału (50%) w prawie własności tego samochodu osobie ?nie będącej w firmie?, tj. osobie fizycznej (wujowi) nie prowadzącej działalności gospodarczej. Następnie na podstawie umowy użyczenia ww. osoba, udostępniła go wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano miedzy innymi następujące pytanie:

  1. Czy do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej można zaliczyć wydatki na zakup części zamiennych do eksploatowanego samochodu oraz wydatki na zakup paliwa...
  2. Czy dopuszczalna jest amortyzacja ww. samochodu od połowy jego wartości początkowej...

Zdaniem wnioskodawcy, do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wydatki na zakup części zamiennych (np.: opon, klocków hamulcowych, płynu do spryskiwaczy) i paliwa do ww. samochodu oraz amortyzować tenże samochód od połowy jego wartości początkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

  • pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  • nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  • być właściwie udokumentowany.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

W myśl natomiast art. 5a pkt 19 lit.a) ? samochód osobowy jest pojazdem samochodowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem między innymi pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanego na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van.
Mając powyższe na względzie, skoro ze złożonego wniosku wynika, iż przedmiotowy samochód:

  • jest wykorzystywany w prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej w celu uzyskania przychodów,
  • nie jest samochodem osobowym w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodo-wym od osób fizycznych,

to wszystkie ponoszone na jego eksploatację wydatki mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. W tym bowiem przy-padku nie znajdzie zastosowanie ograniczenie o którym mowa w art. 23 ust.1 pkt 46 ww. ustawy.

W myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy - kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 22g ust. 11 ww. ustawy - w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku /?./. Przy czym w myśl art. 22g ust. 1 pkt 1 - za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę ich nabycia.

Stosownie natomiast do brzmienia art. 22g ust.3 tejże ustawy - za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Jeżeli zatem, jak wynika ze złożonego wniosku wnioskodawca jest współwłaścicielem ww. składnika majątkowego ? samochodu (w #189; części), to wartość początkową tego środka trwałego stanowić będzie #189; jego ceny nabycia, ustalona zgodnie z cyt. powyżej art. 22g ust.3 ww. ustawy.

Od tak ustalonej wartości początkowej środka trwałego wnioskodawca może dokonywać odpisów amortyzacyjnych na zasadach określonych w art. 22h ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika