Czy na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, dla celów ewidencyjnych podatnik powinien prowadzić (...)

Czy na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, dla celów ewidencyjnych podatnik powinien prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów czy też powinien prowadzić księgi rachunkowe zgodnie z ustawą z 29 września 1994r. o rachunkowości?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana W. przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2007r. (data wpływu do tut. Biura ? 17 października 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rodzaju ksiąg podatkowych do których prowadzenia jest obowiązany w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą ? jest nieprawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2007r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rodzaju ksiąg podatkowych do których prowadzenia jest obowiązany w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podatnik prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie produkcji i handlu wyrobami dziewiarskimi i pończoszniczymi oraz działalność kantoru wymiany walut na podstawie indywidualnego zezwolenia wydanego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego. Działalność polegająca na produkcji i handlu artykułami pończoszniczymi generuje roczne przychody mniejsze niż równowartość 800.000 EURO, natomiast działalność polegająca na prowadzeniu kantoru wymiany walut, generuje przychody roczne dużo wyższe niż 800.000 EURO ponieważ całą wartość sprzedanych walut podatnik zalicza do przychodów, a całą wartość zakupionych walut zalicza do kosztów, opodatkowując podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskiwaną różnicę, która jest prowizją wynikająca ze świadczenia usług finansowych jakim jest skup i sprzedaż walut obcych. Łączny, roczny przychód z prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej w zakresie produkcji i handlu artykułami pończoszniczymi oraz prowadzenia kantoru wymiany walut przewyższa wartość 800.000 EURO.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, dla celów ewidencyjnych podatnik powinien prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, czy też powinien prowadzić księgi rachunkowe zgodnie z ustawą z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości...

Zdaniem podatnika analizując przedstawiony problem należy dokładnie przyjrzeć się istocie działalności prowadzonej przez kantor wymiany walut. Działalność ta polega na skupie i sprzedaży walut obcych, gdzie dochodem osoby prowadzącej kantor wymiany walut jest różnica uzyskiwana pomiędzy ceną sprzedaży a ceną kupna danej waluty. Różnica ta ma charakter prowizji, a jej wysokość liczona jest w dziesiętnych częściach procenta od każdej dokonywanej transakcji. Ze swej specyfiki wartość dokonywanych transakcji przez kantor (obrót) jest znaczna, ponieważ aby osiągnąć dochód pozwalający na opłacalność całej działalności trzeba generować znaczne przychody ze sprzedaży walut. Zdaniem wnioskodawcy na potrzeby ustawy o rachunkowości za przychód, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości należy przyjąć kwotę uzyskiwanej prowizji ze sprzedaży walut tzn. różnicy pomiędzy wartością kupna a wartością sprzedaży walut obcych w danym roku obrotowym, świadczy o tym brzmienie art. 42 ust. 1 i 2 ustawy o rachunkowości, oraz klasyfikacja PKWiU, wg której przychody z prowadzenia kantorów wymiany walut zalicza się do usług pośrednictwa finansowego (PKWiU 67.13.10-00.30). W przypadku gdyby przyjąć, że przychodem o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości jest cała wartość sprzedaży walut dokonanych przez kantor w roku obrotowym, każdy podatnik prowadzący najmniejszy nawet kantor wymiany walut powinien prowadzić ewidencję dla celów podatkowych, zgodnie z postanowieniami ustawy o rachunkowości, czyli powinien zaprowadzić księgi rachunkowe, tym samym zapis, art. 24a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o możliwości prowadzenia ewidencji dla celów podatkowych na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów lub przepisów ustawy o rachunkowości byłby przepisem martwym, ponieważ ze względu na specyfikę działalności (wysokie obroty przy bardzo niskiej prowizji) prowadzący kantor zawsze musiałby zaprowadzić księgi rachunkowe w celu ustalenia prawidłowego dochodu do opodatkowania (przynajmniej od drugiego roku prowadzenia działalności). Taki obowiązek przy jednoosobowej firmie i niewielkich dochodach uzyskiwanych z działalności prowadzi do zbyt wielkiego obciążenia kosztami prowadzenia skomplikowanych urządzeń księgowych jakimi są księgi rachunkowe, a tym samym w niektórych wypadkach do likwidacji takiej działalności.

Biorąc pod uwagę powyższe wnioskodawca uważa, że na potrzeby określenia progu przychodów skutkującego obowiązkiem zaprowadzenia ksiąg rachunkowych, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z 29 września 1994r. o rachunkowości, należy przyjąć, iż w działalności kantorowej (kantor wymiany walut) przychód stanowi różnica pomiędzy wartością sprzedanych walut i kupionych walut obcych czyli uzyskana w danym roku prowizja ze sprzedaży walut.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) u podatników, którzy zgodnie z obowiązującymi ich zasadami rachunkowości sporządzają sprawozdanie finansowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

W myśl art. 24a ust. 4 tej ustawy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14 tej ustawy, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w EURO w przepisach o rachunkowości.

Kwotę tę określa przepis art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994r.o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2000r. nr 76, poz. 694 ze zm.) stanowiąc, że przepisy tej ustawy stosuje się do osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 800.000 EURO.

Przy czym zgodnie z art. 24a ust. 6 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwotę wyrażoną w EURO przelicza się na walutę polską według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu 30 września roku poprzedzającego rok podatkowy.

Jak z powyższego wynika obowiązek zaprowadzenia ksiąg rachunkowych powstaje, jeżeli przychody (w rozumieniu art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) wyniosły co najmniej równowartość 800.000 EURO.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej są kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychodami z działalności gospodarczej są również przychody wymienione w art. 14 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na które składają się m.in.: przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących środkami trwałymi oraz wartościami niematerialnymi i prawnymi, otrzymane kary umowne oraz otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej.

Z wyżej wskazanych przepisów należy wywieść, iż podstawą do ustalenia kwoty limitu stanowiącego o konieczności zaprowadzenia ksiąg rachunkowych przez osobę ewidencjonująca przychody w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, jest przychód a nie dochód z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Brak także w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnienia podstawy ustalenia kwoty ww. limitu od rodzaju prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Należy również zauważyć, iż zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. nr 152, poz. 1475 ze zm.) podatnicy wykonujący działalność kantorową ? prowadzą również według zasad określonych w przepisach prawa dewizowego ewidencję wszystkich operacji powodujących zmianę stanu wartości dewizowych i waluty polskiej, zwaną dalej ?ewidencją kupna i sprzedaży wartości dewizowych?.

Stosownie do pkt 7 objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów stanowiących załącznik Nr 1 do ww. rozporządzenia podatnicy prowadzący działalność kantorową w kol. 7 ?Przychód ? wartość sprzedanych towarów i usług? wpisują miesięczną kwotę przychodu (sprzedaży wartości dewizowych) wynikającą z ewidencji kupna i sprzedaży wartości dewizowych.

A zatem wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą i ewidencjonująca przychody w podatkowej księdze przychodów i rozchodów winien ustalić przychody stanowiące podstawę do ustalenia limitu o którym mowa w art. 24a ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wg zasad określonych w art. 14 tej ustawy, tj. sumując przychód z działalności produkcyjno ? usługowej oraz ze sprzedaży wartości dewizowych.

Wobec powyższego przedstawione we wniosku stanowisko wnioskodawcy uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika