Czy może podczas wykonywania umowy (tej lub podobnych w przyszłym czasie ) traktować codzienne, czy (...)

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości diet z tytułu krajowych podróży służbowych osoby fizycznej prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od dnia 1 maja 2008r. wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem wg kodu PKD z 2007r. jest działalność związana z oprogramowaniem (6201Z). Adresem siedziby firmy zgodnie z wpisem do Ewidencji działalności gospodarczej jest adres zamieszkania wnioskodawcy, a miejscem działalności - teren całego kraju. W bieżącym roku wnioskodawca podpisał umowę z pewną firmą na świadczenie usług wykonywania prac projektowych i programistycznych w okresie od 1 maja 2008r. do 31 grudnia 2008r. Miejscem świadczenia usług zgodnie z zamówieniami do ww. umowy jest siedziba zlecającej firmy w G. lub K. We wniosku wskazano, iż są tygodnie w których wnioskodawca codziennie dojeżdża do miejsca pracy (gdzie spędza od kilku do kilkudziesięciu godzin na spotkaniach projektowych jak również na uzgadnianiu wytycznych dla realizowanych projektów). Podróże odbywa samochodem osobowym, który został wprowadzony do ewidencji środków trwałych, stąd co miesiąc dokonuje odpisów amortyzacyjnych, które podobnie jak wydatki na zakup paliwa zalicza do kosztów uzyskania przychodów. Zdarza się również, że wnioskodawca na cały tydzień wynajmuje pokój - płacąc za nocleg (wyjazd z domu w poniedziałek, powrót w piątek wieczorem).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy może podczas wykonywania umowy (tej lub podobnych w przyszłym czasie) traktować codzienne, czy też cotygodniowe wyjazdy jako ?wyjazdy służbowe? i zaliczać do kosztów uzyskania przychodów ?polecenie wyjazdu służbowego? z rozliczeniem wartości przysługujących diet i zapłaty za noclegi zgodnie z posiadanymi fakturami lub rachunkami...

Zdaniem wnioskodawcy, warunkiem podstawowym do uznania wyjazdu przedsiębiorcy za podróż służbowa jest istnienia związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Przepis art. 23 ust. 1 pkt 52 ww. ustawy mówi tylko o tym, iż nie można zaksięgować wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą ponad aktualnie obowiązującą kwotę 23 zł (określoną w odrębnych przepisach) tj. w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom. Wnioskodawca nie będzie rozliczać dojazdów środkami lokomocji , gdyż dojeżdża samochodem wprowadzonym do ewidencji środków trwałych, nie przysługują mu też jako osobie prowadzącej działalność gospodarczą ryczałty za nocleg. Rozliczenia wyjazdu służbowego potocznie określanego ?delegacją? będzie jedynie zawierało rozliczenie przysługującej mu diety oraz zapłaty za noclegi wg posiadanych dowodów zapłaty tj. do wysokości faktur lub rachunków. Toteż uważa, że zasadnym jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wartości diet i zapłaty za noclegi - poprzez rozliczenie wyjazdów służbowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zgodnie z zasadą ogólną wynikającą z ww. przepisu, wydatki dotyczące m.in. krajowych wyjazdów służbowych przedsiębiorcy mogą obciążać koszty uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej, jeżeli ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na osiąganie przychodu, bądź też zmierza do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów i wydatki te nie są wyszczególnione jako wydatki niestanowiące takich kosztów (art. 23 ust. 1 ww. ustawy).Jednocześnie art. 23 ust. 1 pkt 52 ww. ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Mając powyższe na względzie, jeżeli podróże krajowe, jakie wnioskodawca odbywa są podróżami służbowymi związanymi z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, to w ciężar kosztów uzyskania przychodów tejże działalności może zaliczać diety związane z tymi podróżami, jednakże wyłącznie w części nie przekraczającej wysokości diet przysługujących pracownikom, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, tj. w odniesieniu do krajowej podróży służbowej ? przepisach rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. z 2002r. nr 236, poz. 1990 ze zm.).Należy przy tym podkreślić, że pojęcie ?podróż służbowa? unormowane jest w przepisach prawa pracy - art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (t. j. Dz. U. z 1998 r. Nr 21 poz. 94 ze zm.) a w konsekwencji rozstrzygnięcie kwestii, czy podróże jakie wnioskodawca odbywa są ?podróżami służbowymi? nie leży w kompetencji organów podatkowych.Zauważyć należy, iż wydatki związane z podróżą służbową to przede wszystkim wydatki dotyczące przejazdów, dojazdów, noclegów a także inne, w zależności od uzasadnionych potrzeb. Wydatki powyższe mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej w wysokości faktycznie poniesionej.

Zwraca się jednocześnie uwagę na konieczność właściwego udokumentowania wydatków związanych z podróżą służbową uzależnionego od rodzaju prowadzonych ksiąg podatkowych. Zgromadzone dokumenty nie mogą się przy tym ograniczać wyłącznie do faktury (rachunku) wystawionej (go), bądź też innego dokumentu stwierdzającego jedynie wysokość poniesionych przez wnioskodawcę wydatków z tytułu podróży służbowej.Niezbędnym jest również posiadanie dowodów, świadczących o wykonanych usługach umożliwiających w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z uzyskanymi przychodami, a ponadto potwierdzających racjonalność poniesionych wydatków.Jeżeli więc poniesione wydatki spełniają wszystkie wymienione powyżej warunki, to mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.