?czy pierwsza rata leasingowa w wysokości 76.736,12 zł stanowiąca koszt uzyskania przychodu dotyczy (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Cywilnej przedstawione we wniosku z dnia 21 lipca 2007r. (data wpływu do tut. Biura ? 22 sierpnia 2007r.) uzupełnionym w dniu 15 października 2007r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej kaucji gwarancyjnej przekształconej w dniu odbioru przedmiotu leasingu w pierwszą ratę leasingową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 sierpnia 2007r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej kaucji gwarancyjnej przekształconej w dniu odbioru przedmiotu leasingu w pierwszą ratę leasingową.

W złożonym wniosku w części B.1. poz. 8 i 9 wskazano, iż wnioskodawcą jest 4 osobowa Spółka Cywilna podczas gdy w jego części I, wniosek podpisał wyłącznie jeden ze wspólników tejże spółki, bez jednoczesnego dołączenia jakiegokolwiek dokumentu potwierdzającego posiadanie upoważnienia do występowania w imieniu Spółki. Dlatego też, pismem z dnia 3 października 2007r. wnioskodawcę wezwano do usunięcia ww. braków formalnych.
W dniu 15 października do tut. Biura wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Firma zawarła umowę leasingu 4 samochodów osobowych.Warunki finansowe umowy przedstawiają się następująco:

1. cena zakupu przedmiotu leasingu netto wynosi ? 194.072,12 PLN,
2. wynagrodzenie finansującego składa się z:
   a) opłaty wstępnej netto w wysokości 0,00 PLN,
   b) rat leasingowych netto w wysokości po 3.800,40 PLN,
   
3. pierwsza rata w kwocie netto 76.736,12 PLN (wpłacona pierwotnie jako kaucja gwarancyjna w kwocie 93.618,07 PLN, w tym VAT 16.881,95 PLN),
4. wartość resztowa ? 1.940,72 PLN,
5. cena sprzedaży przedmiotu leasingu netto - 1940,72 PLN,
6. podstawowy okres umowy wynosi 35 miesięcy.
   
   

W czasie trwania umowy odpisów amortyzacyjnych z tytułu używania przedmiotu leasingu, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dokonuje finansujący. Strony umowy leasingu uzgodniły, że korzystający wpłaci tytułem kaucji gwarancyjnej kwotę 93.618,07 zł celem zabezpieczenia prawidłowego przebiegu odbioru przedmiotu leasingu oraz podpisania protokołu jego odbioru. Firma wpłaciła kaucję w kwocie 93.618,07 PLN. Po wydaniu przedmiotu leasingu, tj. czterech samochodów osobowych, finansujący zgodnie z zawartą umową przyjął i rozliczył wpłaconą kaucję jako pierwszą ratę w wysokości netto 76.736,12 PLN oraz podatek VAT 16.881,95 PLN. Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pierwsza rata leasingowa w wysokości 76.736,12 zł stanowiąca koszt uzyskania przychodu dotyczy bieżącego roku podatkowego, czy raczej należy rozliczyć ją proporcjonalnie do całego okresu trwania umowy leasingowej.

Zdaniem wnioskodawcy wpłacona kaucja gwarancyjna, która po spełnieniu warunków odbioru przedmiotu leasingu została zaliczona jako pierwsza rata leasingowa nie jest opłatą wstępną lub innym kosztem pośrednim mającym związek z przychodami. Dotyczy bieżącego roku podatkowego zatem nie należy jej rozliczać proporcjonalnie do całego okresu podstawowego trwania umowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl ogólnej zasady wyrażonej w art. 22 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz.U.z 2000 r Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do art.23b ust.1 ww. ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust.2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome,
2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych.
   
   

Zgodnie z art. 23b ust 2 ww. ustawy ? jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1. art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. N 54, poz. 654 ze zm.),
2. przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
3. art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997r. Nr 26, poz. 143 ze zm.)
   
   

- do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f-23h.Jeżeli zatem będąca przedmiotem wniosku umowa leasingu spełnia warunki określone w art. 23b ww. ustawy to poniesione przez korzystającego, tj. Spółkę Cywilną opłaty ustalone w umowie leasingu w podstawowym okresie umowy, z tytułu używania ww. samochodu mogą stanowić koszt uzyskania przychodów prowadzonej przez wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która weszła w życie w dniu 01 stycznia 2007 r. wprowadziła podział kosztów na bezpośrednio i pośrednio związane z przychodem.

Zgodnie z art. 22 ust. 5 ww. ustawy, u podatników prowadzących księgi rachunkowe, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b. W myśl natomiast art. 22 ust. 5c ww. ustawy koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Z wniosku podatnika wynika, iż ?kaucja gwarancyjna? uiszczona w związku z zawarciem umowy leasingu, rozliczona następnie jako pierwsza rata leasingowa wpłacona została ?(?) celem zabezpieczenia prawidłowego przebiegu odbioru przedmiotu leasingu oraz podpisania protokołu?. W istocie nie jest więc ona kaucją gwarancyjną, zabezpieczającą realizację przebiegu całej umowy leasingu, zwracaną korzystającemu po jej zakończeniu. Dlatego też nie stosuje się do niej ograniczeń wynikających z art. 23j ust. 2 pkt 3 i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów stosownie do art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Raty leasingowe niewątpliwie są kosztami pośrednio związanymi z przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej, zatem rozstrzygając kwestię potrącalności tych kosztów u podatników prowadzących księgi rachunkowe należy, stosować powołany przepis art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Co do zasady raty leasingowe opłacane przez leasingobiorcę w okresie trwania umowy dotyczą ściśle określonego czasu, nie przekraczającego roku podatkowego. Dlatego są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w dacie ich poniesienia. Jednakże podkreślić należy, że ? bez względu na nazewnictwo (czynsz inicjalny, opłata wstępna, pierwsza rata) ? jeżeli uiszczenie wynikającej z umowy leasingu określonej kwoty jest warunkiem skuteczności zawarcia tej umowy, to ? z uwagi na tę właśnie rolę ?jest to koszt dotyczący całej umowy i ściśle określonego czasu jej trwania, z reguły przekraczającego rok podatkowy. Z tego względu opłaty o charakterze wstępnym należy zaliczać do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do czasu trwania umowy.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że o ile:

• przedmiot leasingu wykorzystywany jest przez Spółkę na potrzeby prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej,
• umowa leasingu spełnia warunki wskazane w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz
• pierwsza rata jest ratą ustaloną przez strony w umowie leasingu, (tj. należnością, której uiszczenie nie rodzi tożsamych skutków prawnych, co uiszczenie wstępnej opłaty leasingowej).
  
  

Spółka ma prawo zaliczenia jej do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia, tj. w dacie jej ujęcia w księgach rachunkowych, zgodnie z art. 22 ust. 5d ww. ustawy.

Wobec powyższego przedstawione we wniosku stanowisko wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Jednakże w przypadku, gdy pierwsza rata jest odpłatnością warunkującą skuteczne zawarcie umowy leasingu co oznacza, iż dotyczy całego okresu trwania umowy, to zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega rozliczeniu proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczy, tj. okresu trwania umowy leasingu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zważywszy na fakt, iż jak wynika z wniosku wnioskodawcą jest podmiot gospodarczy, tj. Spółka Cywilna, niniejsza interpretacja stosownie do postanowień m. in. art. 14k Ordynacji podatkowej jest wiążąca tylko dla tego podmiotu co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla wspólników tej Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.