Czy można podwyższyć stawki środków trwałych służących do szkolenia kierowców, amortyzowanych (...)

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2007r. do tut. Biura wpłynął w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości podwyższenia stawki amortyzacyjnej środków trwałych. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej. Dlatego też, pismem z dnia 23 października 2007r. wnioskodawcę wezwano do jego uzupełnienia. W 07 listopada 2007r. do tut. Biura wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą ? Ośrodek Szkolenia Kierowców. Samochody szkoleniowe amortyzowane są metodą liniową przy zastosowaniu stawki wynoszącej 14%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy jest możliwość podwyższenia stawki amortyzacyjnej środków trwałych służących do szkolenia do wysokości 25%, z zachowaniem metody liniowej...

Zdaniem wnioskodawcy podwyższenie stawki amortyzacyjnej jest możliwe z uwagi na bardziej intensywne zużycie samochodów podczas szkolenia kursantów.W uzupełnieniu wniosku podatnik wskazał, iż w czasie szkolenia samochód narażony jest na zwiększone zużycie i częste awarie elementów mechanicznych, zwłaszcza skrzyni biegów, sprzęgła, częstsze uszkodzenia karoserii, zużycie opon, uszkodzenia układu jezdnego, kierowniczego. Wszystkie te awarie powodują bardzo wysokie koszty utrzymania pojazdu.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Stosownie do postanowień art. 22 ust. 8 w/w ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o, z uwzględnieniem art. 23. W myśl art. 22i ust. 1 w/w ustawy, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j - 22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Zgodnie z art. 22i ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy, podatnicy mogą podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych, stawki podwyższać: dla maszyn, urządzeń i środków transportu, z wyjątkiem morskiego taboru pływającego, używanych bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych albo wymagających szczególnej sprawności technicznej ? przy zastosowaniu w tym okresie współczynników nie wyższych niż 1,4. Przy czym zgodnie z art. 22i ust. 6 w/w ustawy w przypadku podwyższenia stawek amortyzacyjnych podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych przy zastosowaniu współczynników określonych w ust. 2, należy dla poszczególnych środków trwałych stosować jeden wybrany współczynnik, przez który mnoży się stawkę amortyzacyjną właściwą dla danego środka przyjętą z Wykazu stawek amortyzacyjnych.W razie wystąpienia bądź ustania warunków uzasadniających podwyższenie stawek, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, stawki te ulegają podwyższeniu lub obniżeniu od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające te zmiany (art. 22i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W świetle cyt. wyżej przepisów, podwyższenie stawki może zatem dotyczyć wyłącznie tych samochodów, które są używane bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych albo wymagają szczególnej sprawności technicznej i ma zastosowanie w okresie, w którym warunki te występują.

budowli, określenia szczególnej sprawności technicznej maszyn, urządzeń i środków transportu oraz maszyn i urządzeń poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, o których mowa w ust. 2, zawarte są w objaśnieniach do Wykazu stawek amortyzacyjnych. Jak wynika z pkt 3 objaśnień do Wykazu stawek amortyzacyjnych, stanowiącego załącznik Nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez maszyny, urządzenia i środki transportu wymagające szczególnej sprawności technicznej, o których mowa w art. 22i ust. 2 pkt 2 ustawy, rozumie się te obiekty, które używane są w pracy na trzy zmiany, mimo że nie działają ze swej istoty w ruchu ciągłym, używane w warunkach terenowych, w warunkach leśnych, pod ziemią lub innych wskazujących na bardziej intensywne zużycie. Kwalifikacji czy została spełniona ta przesłanka dokonuje sam podatnik. Jeśli więc zachodzą okoliczności powołane w cytowanych wyżej przepisach, to podatnik może podstawową stawkę amortyzacyjną podwyższyć przy zastosowaniu współczynnika nie wyższego niż 1,4. Zwrócić należy uwagę, iż z prowadzonej dokumentacji podatkowej winno wynikać, iż samochody używane są bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych albo wymagają szczególnej sprawności technicznej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż podatnik stosuje dotychczas 14% stawkę amortyzacyjną co oznacza, iż eksploatowane w ramach prowadzonej działalności samochody uznał za samochody specjalne ? poz. 07 w/w Wykazu.Wobec tego, przy zachowaniu w/w przepisów, maksymalna podwyższona roczna stawka amortyzacyjna dla tego rodzaju środków trwałych wynosi 19,6% (14% x 1,4).

Zatem stanowisko podatnika przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.