Czy przedstawiony sposób obliczenia limitu jest prawidłowy oraz czy prawidłowo przyjęto do obliczenia (...)

Czy przedstawiony sposób obliczenia limitu jest prawidłowy oraz czy prawidłowo przyjęto do obliczenia wysokości limitu dochód i od tego dochodu obliczono podatek, czy też limit powinien zostać wyliczony od podatku obliczonego od podstawy opodatkowania?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani X przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2007r. (data wpływu do tut. Biura 19 października 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad obliczania limitu podatku zapłaconego zagranicą od dochodów uzyskiwanych w Islandii podlegającego odliczeniu w Polsce - jest nieprawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 19 października 2007r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad obliczania limitu podatku zapłaconego zagranicą od dochodów uzyskiwanych w Islandii podlegającego odliczeniu w Polsce.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni za 2006r.rozliczyła się wspólnie z małżonkiem, wykazując dochody własne uzyskane w Polsce oraz dochody współmałżonka uzyskane w Polsce i w Islandii. Aby ustalić limit podatku zapłaconego za granicą (w Islandii) podlegającego odliczeniu w Polsce (poz.166) wnioskodawczyni skorzystała z informacji zawartych w broszurze informacyjnej do zeznania PIT-36. Na stronie 22 owej broszury informacyjnej powołany jest art. 27 ust 9 i 9a ustawy, a w dalszej części treść jak w sposób prawidłowy należy ustalić limit podatku możliwy do odliczenia w Polsce. Do obliczenia tego limitu wnioskodawczyni przyjęła dochód łączny małżonków uzyskany w Polsce i w Islandii (poz. 80 i poz. 123 formularza PIT), a więc dochód wynikający z pomniejszenia przychodów o koszty. Od łącznego dochodu obliczyła podatek wg skali podatkowej, tak uzyskaną kwotę podatku pomnożyła przez dochód męża uzyskany zagranicą i następnie podzieliła przez sumę łącznych dochodów uzyskanych w Polsce i zagranicą. Tak wyliczona kwotę wnioskodawczyni uznała za limit podatku, do wysokości którego możliwe jest odliczenie podatku zapłaconego w Islandii. Uzyskana kwota limitu była większa od kwoty podatku zapłaconego przez męża wnioskodawczyni w Islandii. Wnioskodawczyni odliczyła zatem całą kwotę podatku zapłaconego w Islandii.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy przedstawiony sposób obliczenia limitu jest prawidłowy oraz czy prawidłowo przyjęto do obliczenia wysokości limitu dochód i od tego dochodu obliczono podatek, czy też limit powinien zostać wyliczony od podatku obliczonego od podstawy opodatkowania...

Zdaniem wnioskodawczyni do obliczenia polskiego podatku dochodowego należy przyjąć łączne dochody małżonków uzyskane w Polsce i w Islandii. Przy czym przez dochód należy rozumieć zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód ? koszty. Dlatego wnioskodawczyni przyjęła do wyliczenia kwotę dochodu przed wszystkimi odliczeniami od dochodu takimi jak internet czy też odsetki od kredytu. Podstawa opodatkowania jest już pomniejszona o wydatki, jak również składki na ubezpieczenie społeczne zapłacone w Polsce. Wnioskodawczyni nie znalazła żadnych podstaw prawnych do przyjęcia, iż do obliczenia limitu trzeba przyjąć podatek dochodowy obliczony od podstawy opodatkowania, a więc po dokonaniu przysługujących odliczeń od dochodu. Według wnioskodawczyni przepisy jasno określają, że należy liczyć podatek od dochodu a nie od podstawy opodatkowania.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 9 ust.1 tej ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 w/w ustawy).

Stosownie do treści art. 27 ust. 9 oraz ust. 9a tej ustawy jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym. Przepisy art. 11 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 23 umowy z dnia 19 czerwca 1998r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej Polską a Rządem Republiki Islandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku ( Dz. U. z 1999r. Nr 79, poz.890 ze zm.) jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie (w Polsce) osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie (w Islandii), to pierwsze Państwo (Polska) zezwoli na:

  1. odliczenie od podatku od dochodu tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w tym drugim Państwie (w Islandii),
  2. odliczenie od podatku od majątku tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w tym drugim Państwie (w Islandii).



Jednakże takie odliczenie nie może w żadnym razie przekroczyć tej części podatku od dochodu lub majątku, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia, i która przypada w zależności od przypadku na dochód lub majątek, który może być opodatkowany w tym drugim Państwie (w Islandii)(metoda odliczenia proporcjonalnego).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2006r. wnioskodawczyni uzyskała dochody w Polsce a jej mąż uzyskał dochody w Polsce i w Islandii oraz, że od dochodów uzyskanych w Islandii został zapłacony islandzki podatek.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy zatem stwierdzić, iż podatnicy osiągający również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tutaj w Islandii) podlegają obowiązkowi podatkowemu w Polsce przy czym do obliczenia podatku należnego za dany rok ma zastosowanie tzw. metoda proporcjonalnego odliczenia podatku zapłaconego za granicą. Oznacza to, że możliwe jest tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie. Przy zastosowaniu metody odliczenia proporcjonalnego obowiązek wykazania dochodu uzyskanego zagranicą istnieje zawsze, bez względu na to czy oprócz dochodów z zagranicy podatnik uzyskał w Polsce inne dochody opodatkowane według skali podatkowej.

Wobec tego mąż wnioskodawczyni jest obowiązany ustalić dochód uzyskany w 2006r. w Islandii zgodnie z art. 9 ust. 1 i 2 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Następnie do dochodów osiągniętych przez wnioskodawczynię i jej męża w 2006r. w Polsce należy dodać dochody uzyskane przez współmałżonka w Islandii i tak uzyskany łączny dochód małżonków należy opodatkować na zasadach ogólnych wg obowiązującej skali podatkowej. To oznacza, że zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych dochód małżonków należy obniżyć, u każdego z nich o kwoty opłaconych na terytorium Polski składek na ubezpieczenie społeczne (art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006r.) oraz o kwoty innych odliczeń od dochodu wymienionych w art. 26 i art. 26b w/w ustawy w przypadku skorzystania z nich przez podatników.

Jak z powyższego wynika do ustalenia polskiego podatku dochodowego należy przyjąć podstawę opodatkowania tj. dochód po obniżeniu go o przysługujące w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczenia od dochodu.

Tak obliczony polski podatek należy pomnożyć przez dochód (przychód ? koszty uzyskania przychodu) uzyskany za granicą i podzielić przez łączne dochody uzyskane w Polsce i za granicą przez oboje małżonków (przychód ? koszty uzyskania przychodu). W ten sposób zostaje uzyskany limit podatku zapłaconego za granicą (w Islandii) podlegającego odliczeniu w Polsce.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a,43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika