Czy sugerowane przez organ podatkowy podwyższenie kwoty deklarowanej do naliczenia podatku od czynności (...)

Czy sugerowane przez organ podatkowy podwyższenie kwoty deklarowanej do naliczenia podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych, było zasadne?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2007r. i uzupełnione pismem z dnia 15 grudnia 2007r. (data wpływu do tut. BKIP- 19 grudnia 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie możliwości podwyższenia podstawy opodatkowania tym podatkiem - jest nieprawidłowe.

Porady prawne

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2007r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie możliwości podwyższenia podstawy opodatkowania tym podatkiem. Z powodu braków formalnych pismem z dnia 07 grudnia 2007r. Znak: IBPB2/436-48/07/MZ IBPP1/443-402/07/PK, wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. W odpowiedzi na powyższe, pismem z dnia 15 grudnia 2007r. wnioskodawca uzupełnił przedmiotowy wniosek zgodnie z wezwaniem.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. We wrześniu 2007r. nabył samochód ciężarowy od osoby fizycznej w drodze umowy kupna-sprzedaży. Z tytułu ww. umowy wnioskodawca zapłacił podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2%, obliczony jednak nie od kwoty stanowiącej cenę zakupu pojazdu, lecz od wyższej kwoty, będącej ceną rynkową pojazdu sugerowaną przez pracownika organu podatkowego. Wnioskodawca zamierza sprzedaż ww. pojazd.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sugerowane przez pracownika organu podatkowego podwyższenie kwoty deklarowanej do naliczenia podatku od czynności cywilnoprawnych było zasadne...

Zdaniem wnioskodawcy, podwyższenie kwoty deklarowanej do naliczenia podatku od czynności cywilnoprawnych jest bezpodstawne. W ocenie wnioskodawcy aby zarobić na samochodzie musi go kupić taniej, a przy sprzedaży nie może wystawić ceny przewyższającej wartość rynkową.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2007r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) podatkowi podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych. Przez pojęcie rzeczy należy rozumieć zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) tylko przedmioty materialne. Zatem podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy sprzedaży pojazdów, w tym samochodów bez względu na ich stan techniczny, jeżeli tylko ich wartość rynkowa przekracza kwotę 1000 zł. Zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. c) i ust. 2 ustawy podstawę opodatkowania stanowi - przy umowie sprzedaży - wartość rynkowa rzeczy, którą określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów. Natomiast jeżeli podatnik nie określił wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej lub wartość określona przez niego nie odpowiada, według oceny organu podatkowego, wartości rynkowej, organ ten wezwie podatnika do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny (art. 6 ust. 3 ustawy). W sytuacji, gdy podatnik, pomimo wezwania, o którym mowa wyżej nie określił wartości lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez podatnika wyceny rzeczoznawcy. Jeżeli organ podatkowy powoła biegłego, a wartość określona z uwzględnieniem jego opinii różni się o więcej niż 33 % od wartości podanej przez podatnika, koszty opinii ponosi podatnik ( art. 6 ust. 4 ustawy).

Podatnik nie jest zobligowany do określenia wartości rynkowej zakupionych rzeczy w oparciu o opinię rzeczoznawcy. Ustawodawca w przytoczonym wyżej art. 6 ust. 4 ustawy nałożył jedynie na organ podatkowy obowiązek uwzględnienia przedłożonej przez stronę w toku postępowania podatkowego w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych wyceny rzeczoznawcy, gdy wartość rynkowa przedmiotu umowy, według oceny organu podatkowego nie odpowiada wartości rynkowej zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym podstawę opodatkowania stanowi cena zapłacona klientowi jeżeli stanowi ona wartość rynkową zbytej rzeczy w rozumieniu art. 6 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Stawka podatku, przy sprzedaży rzeczy ruchomych, wynosi 2% (art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy). Podatnicy obowiązani są bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego (art. 10 ust. 1 ustawy). Jeżeli zatem kwota deklarowana przez wnioskodawcę jako podstawa opodatkowania nie była ceną rynkową zakupionego samochodu, organ podatkowy miał prawo zwrócić wnioskodawcy uwagę na konieczność jej podwyższenia.

W świetle powyższego własne stanowisko wnioskodawcy, że podwyższenie kwoty deklarowanej do naliczenia podatku od czynności cywilnoprawnych jest bezpodstawne należy uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie organ podatkowy nadmienia, iż zapytania wnioskodawcy dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku od towarów i usług zostaną rozstrzygnięte odrębnymi interpretacjami.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika