Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zwrotu podatku podróżnym, którzy nabyli (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2007 r. (data wpływu do tut. Biura 18 września 2007 r.) uzupełnionym w dniu 27 listopada 2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m. in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zwrotu podatku od towarów i usług podróżnym, którzy nabyli towary w przedsiębiorstwie wniesionym aportem do nowo utworzonej Spółki - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zwrotu podatku od towarów i usług podróżnym, którzy nabyli towary w przedsiębiorstwie wniesionym aportem do nowo utworzonej Spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka rozpoczęła działalność w miesiącu grudniu 2006 r. i jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Obroty Spółki z o.o. za poprzedni rok podatkowy nie przekroczyły kwoty 400.000 zł i nie prowadziła ona ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.W miesiącu listopadzie 2007 r. jest planowane wniesienie do niej aportu w postaci całego przedsiębiorstwa należącego do osoby fizycznej i kierowanego przez tę osobę w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej. Wnoszone aportem przedsiębiorstwo jest sprzedawcą w rozumieniu art. 127 i 128 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) i jest uprawnione do dokonywania zwrotu podatku podróżnym. Do dnia wniesienia aportu z pewnością nie wszyscy podróżni odbiorą w przedsiębiorstwie wnoszonym aportem należny im podatek i część z nich zgłosi się po jego odbiór już do nowego podmiotu, tj. do Spółki występującej z wniosku o interpretację. Po otrzymaniu aportu Spółka rozpocznie prowadzenie ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz planowane jest, że już w pierwszym miesiącu działalności jej obroty przekroczą 400.000 zł.

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytanie:

Czy nowa Spółka, jeżeli dla dobra dalszej współpracy i aby nie utracić klientów zdecyduje się na wypłatę podatku podróżnym, którzy nabyli towary w przedsiębiorstwie wniesionym aportem, będzie mogła ten wydatek potraktować jako koszt działalności i czy będzie on kosztem uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem wnioskodawcy Spółka będzie mogła dokonać zwrotu podatku podróżnym, którzy nabyli towary w przedsiębiorstwie wniesionym do Spółki aportem, a nie zdążyli do dnia wniesienia aportu uzyskać zwrotu podatku. Zwrot ten Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów działalności, a z punktu widzenia podatku dochodowego, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako koszt zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów będzie on w Spółce kosztem uzyskania przychodu.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie regulują przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Zgodnie z art. 93 § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1. osób prawnych,
2. osobowych spółek handlowych,
3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych
   wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.
   
   

Zgodnie z art. 93 § 2 w/w ustawy przepis art. 93 § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

1. innej osoby prawnej (osób prawnych),
2. osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).
   
   

Stosownie natomiast do art. 93a § 1 w/w ustawy osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,
2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej
   wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształconej osoby lub spółki.
   
   

Zgodnie z art. 93a § 2 Ordynacji podatkowej przepis art. 93a § 1 stosuje się odpowiednio do:

1. osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:
   a) innej spółki niemającej osobowości prawnej,
   b) spółki kapitałowej,
2. spółki niemającej osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa.
   
   

Z powyższego wynika, iż następstwo podatkowe związane jest przede wszystkim ze zdarzeniami prawnymi określonymi jako: przekształcenie, połączenie, podział osób prawnych oraz osobowych i kapitałowych spółek handlowych.A taka sytuacja w przedmiotowej sprawie nie zaistniała.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W myśl powyższego przepisu, zasadniczo każdy wydatek celowo poniesiony z zamiarem uzyskania przychodu powinien być uznany za koszt uzyskania tego przychodu, chyba że został wymieniony w katalogu kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodu, zawartym w art. 16 tej ustawy. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona jest od spełnienia następujących warunków:

• istnienia bezpośredniego lub nawet tylko potencjalnego związku przyczynowego między wydatkiem, a uzyskanym przychodem,
• nie ujęcia tego wydatku w tzw. negatywnym katalogu kosztów ujętym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
• właściwego udokumentowania tego wydatku;
  przy czym przesłanki te musza być spełnione łącznie.
  
  

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż do Spółki planowane jest wniesienie aportu w postaci całego przedsiębiorstwa należącego do osoby fizycznej. Uregulowania zawarte w w/w przepisach ustawy Ordynacja podatkowa dotyczące praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych nie przewidują sytuacji opisanej przez wnioskodawcę. Zatem należy stwierdzić, iż w przypadku gdy nie występuje sukcesja, podróżni którzy nie zdążyli do dnia wniesienia aportu odebrać należnego podatku VAT nie będą mogli uzyskać tego zwrotu w Spółce.Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie nie występuje tzw. sukcesja podatkowa, zatem Spółka zamierzając wypłacić podatek od towarów i usług podróżnym, którzy nabyli towary w przedsiębiorstwie wniesionym do nowej Spółki aportem, nie będzie mogła tego wydatku zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, z uwagi na brak jego związku z uzyskanym przychodem. Warto także zwrócić uwagę iż, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych co do zasady nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług. Wprawdzie przepis ten zawiera wyjątki od tej zasady, które jednakże w przedmiotowej sprawie nie mają zastosowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.