Czy w stanie prawnym obowiązującym do 31.12.2006 r. powstałe różnice kursowe wynikające z wzajemnych (...)

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie występowania różnic kursowych wynikających z wzajemnych kompensat w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka dla celów podatkowych rozpoznawała różnice kursowe ujęte w księgach rachunkowych powstałe w wyniku dokonywania kompensat należności i zobowiązań realizowanych z dwoma kontrahentami zagranicznymi, przy czym z jednym kontrahentem kompensaty były ustalane telefonicznie, natomiast drugi kontrahent przesyłał pismo z informacją o dokonanej kompensacie, a następnie różnicę dopłacał na konto Spółki.

Do rozliczania ww. kompensat Spółka stosowała kurs średni NBP z daty wpływu dopłaty różnicy na rachunek bankowy Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy, w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., powstałe różnice kursowe wynikające z wzajemnych kompensat stanowią podatkowe różnice kursowe, a jeżeli nie to czy straty lub zyski powstałe przy kompensacie wzajemnych wierzytelności mogą stanowić odpowiednio koszty uzyskania przychodu lub przychody podlegające opodatkowaniu.

Zdaniem Spółki, różnice kursowe powstałe w wyniku kompensaty wzajemnych wierzytelności są różnicami kursowymi zrealizowanymi i stanowią odpowiednio przychody podatkowe lub koszty uzyskania przychodu.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Instytucja potrącenia wzajemnych wierzytelności została uregulowana w przepisach art. 498 ? 505 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Jeżeli kompensata dokonana jest na podstawie jednostronnej czynności prawnej (oświadczenia złożonego przez jednego z wierzycieli) staje się skuteczna z momentem dojścia tego oświadczenia do adresata.

Jeżeli dokonana jest na podstawie umowy zainteresowanych stron, mogą one uznać, że potrącenie ma moc wsteczną w tym znaczeniu, że skutkuje od momentu kiedy potrącenie stało się możliwe, albo działa od chwili dokonania potrącenia.

Jeżeli nic z umowy nie wynika to datą potrącenia jest data dokonania tego potrącenia (zawarcia umowy).
Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. ? w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.) za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Jeżeli przychody wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich uzyskania i dniem faktycznego otrzymania występują różne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodów, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał uzyskujący przychód, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia uzyskania przychodu.

Jednocześnie przepis art. 15 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. stanowił, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów.

Z wyżej powołanych przepisów prawa wynika, że różnice kursowe powstają jedynie w przypadku płatności dokonywanych drogą faktycznych transferów pieniężnych dokonywanych za pośrednictwem banku i nie powstają przy umowach kompensacyjnych.A zatem, w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., prawo do podwyższenia albo obniżenia przychodów lub kosztów uzyskania przychodów o różnice kursowe istniało wyłącznie przy efektywnej zapłacie dokonanej w pieniądzu. Przyjęta przy kompensacie forma wykonania świadczenia jest czym innym niż spełnienie świadczenia poprzez zapłatę.

Straty lub zyski powstałe przy kompensacie wzajemnych wierzytelności nie stanowią odpowiednio kosztów uzyskania przychodu lub przychodów podlegających opodatkowaniu. Są one obojętne podatkowo.

Stanowisko Spółki zawarte we wniosku z dnia 19 lipca 2007 r. jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.