Czy opłatę wstępną płatną przed zawarciem umowy leasingu i najmu Spółka może zaliczyć w koszty (...)

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2007 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu opłaty wstępnej warunkującej zawarcie umowy leasingu i umowy najmu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedmiotem podstawowej działalności Spółki jest handel artykułami przemysłowymi (farby, lakiery) i materiałami budowlanymi. W maju 2007r. Spółka zawarła umowę leasingu operacyjnego na samochód osobowy na okres 3 lat, która spełnia wymogi art. 17b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu nie korzystał ze zwolnień w podatku dochodowym na podstawie art. 6, przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych i art. 23 i 37 ustawy o spółkach z udziałem zagranicznym. Spółka poniosła wymaganą opłatę wstępną w wysokości 1% wartości przedmiotu leasingu oraz spłaca kolejne raty przypadające raz w miesiącu.W maju 2007r. Spółka zawarła umowę najmu samochodu ciężarowego, w której stronami są wynajmujący i najemca. Warunkiem przystąpienia do umowy była wpłata opłaty wstępnej w wysokości 10%. Okres najmu wynosi 36 miesięcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opłatę wstępną płatną przed zawarciem umowy leasingu i najmu Spółka może zaliczyć w koszty uzyskania przychodu w dacie poniesienia...

Zdaniem Spółki opłata wstępna w przypadku umowy leasingu i w przypadku umowy najmu powinna być zaliczona do kosztów uzyskania przychodu jednorazowo w dacie poniesienia. Leasingodawca uzależnił nabycie i dostawę pojazdu od tej opłaty. Jednocześnie mieści się ona jednak w harmonogramie spłat stanowiąc 1% wartości pojazdu. Jest kosztem pośrednim, takim samym jak kolejne raty leasingu. Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącane w dacie poniesienia. Opłata wstępna nie dotyczy okresu przekraczającego rok podatkowy a jej wysokość jest częścią spłaty wartości przedmiotu leasingu tak jak kolejne raty leasingu. Brak jest podstaw do stosowania innej miary do opłaty wstępnej, która nie różni się swym charakterem od wszelkich innych opłat wynikających z umowy leasingu. Opłata wstępna jest elementem sumy opłat leasingowych. Nie stanowi wyodrębnionej z opłat leasingowych płatności za jakiekolwiek świadczenia dodatkowe inne niż usługa leasingu.

Powinna być rozliczana analogicznie jak pozostałe płatności z tyt. umowy leasingu, które staja się kosztem podatkowym w całości w momencie poniesienia. Bez znaczenia jest też to, że jest pierwszą w kolejności opłatą. Ten fakt nie powinien wpływać na jej kwalifikację podatkową. W przypadku umowy najmu opłata wstępna jest również pierwszą z zapłaconych rat. Od leasingu różni się tylko tym, że nie stanowi spłaty wartości przedmiotu.

Na tle przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje rozdział 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.). Na podstawie art. 17b ust. 1 w/w ustawy opłaty ustalone w umowie leasingu (operacyjnego), ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz
2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
   
   

W myśl art. 17b ust. 2 w/w ustawy jeżeli jednak finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1. art. 6,
2. przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
3. art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143 ze zm.).
   - do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 17f-17h.
   
   

Biorąc pod uwagę powyższe, jeżeli przedmiotowa umowa zawarta przez Spółkę spełnia warunki określone w art. 17b w/w ustawy wówczas opłata wstępna może stanowić koszt uzyskania przychodu. Zgodnie z art. 15 ust. 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Gramatyczna wykładnia tego przepisu prowadzi do wniosku, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Skoro umowa leasingu daje możliwość oddania (przyjęcia) do używania rzeczy lub prawa, to wszystkie opłaty wynikające z umowy leasingowej są opłatami za używanie przedmiotu leasingu, które mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu po spełnieniu przesłanki wynikającej z art. 15 ust. 1 w/w ustawy.

Z dniem 01 stycznia 2007 r.

ustawodawca wprowadził podział kosztów uzyskania przychodów na koszty bezpośrednie i pośrednie. Podział ten jest istotny z punktu widzenia momentu obciążenia kosztów uzyskania przychodów.Nie ulega wątpliwości, iż opłata wstępna nie ma bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, lecz jej poniesienie warunkuje możliwość korzystania z danej rzeczy, a więc warunkuje uzyskanie przychodu. Zatem uznać należy ją za koszt pośredni, co zresztą jest zgodne ze stanowiskiem Spółki.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W świetle obowiązującego od 01 stycznia 2007 r. stanu prawnego zawierając umowę spełniającą warunki określone w art. 17 b w/w ustawy Spółka powinna podzielić koszt opłaty wstępnej proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczy, który w przedmiotowym przypadku wynosi 36 miesięcy i wg tej proporcji zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poszczególnych okresów. Podobne zasady będą obowiązywać gdy chodzi o umowę najmu. Jeżeli najem samochodu ciężarowego spełnia przesłankę o której stanowi art. 15 ust. 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych to poniesione w związku z tą umową wydatki mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Podobnie jak przy umowie leasingu poniesioną opłatę wstępną uznać należy za koszt pośredni. Oznacza to, iż także w tym przypadku będzie miał zastosowanie art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Opłatę tę można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.