Czy Wspólnota Mieszkaniowa musi zapłacić podatek dochodowy od osób prawnych od lokali użytkowych (...)

Czy Wspólnota Mieszkaniowa musi zapłacić podatek dochodowy od osób prawnych od lokali użytkowych samodzielnie kupionych na odrębną własność osób fizycznych skoro wspólnota nie czerpie korzyści w postaci płaconych czynszów i nie ma prawa wynajmu czy dzierżawy?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2007 r. (data wpływu 3 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2007 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia wynikającego z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wspólnota Mieszkaniowa posiada 7-mio rodzinny budynek mieszkalny w parterze którego usytuowane są 2 własnościowe lokale handlowo-usługowe.Są to lokale samodzielnie kupione na odrębną własność wraz z udziałami w nieruchomości gruntowej i we wspólnych częściach budynku.Właściciele lokali użytkowych są jednocześnie członkami wspólnoty mieszkaniowej zgodnie z aktami notarialnymi i założoną księgą wieczystą. Udziały ich wynoszą 24,45%. Ponoszą oni wydatki związane z utrzymaniem tych lokali i ponoszą koszty związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej (w tym remonty).

Na koszty nieruchomości wspólnej składają się w szczególności:

  • wydatki na remonty i bieżącą konserwację,
  • opłaty na dostawę energii elektrycznej, opłaty kominiarskie, wody w części dotyczącej nieruchomości wspólnej,
  • ubezpieczenie budynku,
  • wydatki na utrzymanie porządku i czystości,
  • wynagrodzenie zarządcy.

Na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat oraz współdziałają w zarządzie nieruchomością wspólną.Za zobowiązania dotyczące nieruchomości wspólnej odpowiadają proporcjonalnie do posiadanych udziałów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wspólnota musi zapłacić podatek dochodowy od osób prawnych od wyżej opisanych lokali użytkowych samodzielnie kupionych na odrębną własność osób fizycznych skoro Wspólnota nie czerpie korzyści w postaci płaconych czynszów i nie ma prawa wynajmu czy dzierżawy...

Zdaniem wnioskodawcy podatek dochodowy od osób prawnych nie powinien być płacony od lokali użytkowo-handlowych, które stanowią prywatną własność osób fizycznych, a powinien być tak traktowany jak każdy lokal mieszkalny wchodzący w skład budynku mieszkalnego wspólnoty.

Ponieważ lokale usługowo-handlowe nie stanowią przedmiotu najmu, dzierżawy ani Wspólnota nie ma prawa dysponowania nimi.Zgodnie z ustawą o własności lokali Wspólnota jest zobowiązana do rozliczania kosztów zarządu nieruchomością wspólną oraz zaliczek uiszczanych na pokrycie tych kosztów, a także rozliczeń z innych tytułów na rzecz nieruchomości wspólnej, w przeciwnym wypadku właściciele lokali mieszkalnych ponosiliby koszty podatku dochodowego od osób prawnych za lokale użytkowe.Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wszystkie dochody Wspólnota przeznacza i wydaje na cele związane z utrzymaniem zasobów gospodarki mieszkaniowej. Nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zasady powstawania i funkcjono?wania wspólnot mieszkaniowych reguluje ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własno?ści lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.), która w art. 13 ust. 1 przewiduje, że właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem lokalu, a także uczestniczy w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płat?nych z góry do dnia 10 każdego miesiąca, co wynika z art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Wspólnota mieszkaniowa, jako jednostka organi?zacyjna nieposiadająca osobowości prawnej podlega ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), co wynika z art. 1 ust. 2. W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 tej ustawy przychodami są w szczegól?ności otrzymane pieniądze i wartości pieniężne. Bez znaczenia jest źródło pochodze?nia tych środków, tzn. czy zostały one wypracowane wskutek prowadzenia działalno?ści gospodarczej, uzyskane jako pożytki zrealizowane przez Wspólnotę z nieruchomo?ści wspólnej czy też otrzymane w inny przewidziany tą ustawą sposób. Oznacza to, że wszystkie środki pieniężne jakie wpływają na rachunek Wspólnoty stanowią, w rozumieniu ustawy podatkowej, przychód. Dotyczy to zarówno uiszczonych przez człon?ków wspólnoty zaliczek na pokrycie kosztów zarządu związanych z utrzymaniem nie?ruchomości wspólnej, jak i opłat za dostarczone do poszczególnych lokali media. Do wpłat tych nie ma zastosowania art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w myśl którego do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykona?ne w następnych okresach sprawozdawczych. Istotą wspólnoty mieszkaniowej nie jest bowiem świadczenie usług na rzecz członków wspólnoty, a jedynie gromadzenie środków i dokonywanie z nich opłat niezbędnych dla utrzymania lokali w należytym stanie. Z kolei kosztem uzyskania przychodów, w myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródeł przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W przypadku wspólnoty mieszkaniowej będą to wszelkie wydatki ponoszone przez wspólnotę na uregulowanie kosztów zarządu, związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej oraz związanych z utrzymaniem poszczególnych lokali, w tym opłat za dostarczone media.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi ? w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Jak wynika z treści wyżej powołanego przepisu, aby dochód podmiotów, o których mowa w tym przepisie korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

  • dochód ten winien być uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi,
  • dochód ten musi być przeznaczony na utrzymanie zasobów mieszkaniowych,

Podkreślenia wymaga, że oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Z powołanego przepisu wynika więc, że istotny dla zwolnienia z podatku jest nie tylko cel, na jaki ma być przeznaczony dochód (to jest cel związany z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych), ale również źródło pochodzenia tego dochodu. A zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie dochód osiągnięty z innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkalnymi, bez względu na cel, na jaki zostanie przekazany.

W określeniu ?zasoby mieszkaniowe? mieszczą się zarówno lokale mieszkalne, jak i pozostałe pomieszczenia i urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie.

Mając na względzie powyższe do ?zasobów mieszkaniowych? zaliczyć można:

  • budynki mieszkalne wraz z wyposażeniem technicznym oraz przynależnymi do nich pomieszczeniami, jak w szczególności:
    o dźwigi osobowe i towarowe,
    o aparaty do wymiany ciepła,
    o kotłownie i hydrofornie wbudowane,
    o klatki schodowe,
    o strychy, piwnice,
    o komórki,
    o garaże,
  • pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.:
    o budynki (pomieszczenia) administracji ,
    o kotłownie i hydrofornie wolnostojące,
    o warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,
  • urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione jak:
    o zbiorniki-doły gnilne; szamba,
    o rurociągi i przewody sieci wodociągowo - kanalizacyjnej, gazowej o i ciepłowniczej,
    o sieci elektroenergetyczne i telefoniczne,
    o budowle inżynieryjne (studnie itp.),
    o budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki,
    o inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia.

Wyliczone wyżej obiekty służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych mieszkańców Wspólnoty oraz mają istotne znaczenie dla sprawnego jej funkcjonowania. Zatem związane z tymi obiektami opłaty (czynsze) oraz sfinansowane z nich koszty stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Opłaty te (czynsze) kalkulowane są w takiej wysokości, aby pokrywały zarówno utrzymanie (koszty) lokali mieszkalnych, jak i pozostałych pomieszczeń przynależnych do nich oraz koszty ich zarządzania (administracji).

Wynika to z ustaw w oparciu, o które funkcjonują podmioty zajmujące się gospodarką zasobami mieszkaniowymi. W przypadku wspólnot mieszkaniowych jest nią powołana wyżej ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali.Odnosząc przedstawiony wyżej stan prawny do stanu faktycznego ujętego we wniosku podatnika należy stwierdzić, że lokale użytkowe nie należą do żadnej ze wskazanych wyżej grup pomieszczeń pozostałych i urządzeń wchodzących w skład budynku mieszkalnego lub znajdujących się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań przez mieszkańców, a także ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne jego funkcjonowanie oraz administrowanie. W związku z powyższym dochody uzyskane z lokali użytkowych (bez znaczenia jest fakt, że nie są one własnością Wspólnoty) należy zaliczyć do dochodów, które bez względu na cel, na jaki zostaną przekazane, podlegać będą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Podkreślić także wypada, że norma wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy stanowi formę ulg podatkowych, które naruszają zasadę równości i powszechności opodatkowania. Tym samym powinna być interpretowana w sposób niezwykle precyzyjny i ścisły. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej.

Z powołanego przepisu wynika, że zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych podlega dochód a także to, że istotnym dla zwolnienia z podatku, jest nie tylko cel, na jaki ma być przeznaczony dochód (tj. cel związany z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych), ale również źródło pochodzenia tego dochodu; zwolnione mogą być wyłącznie dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

W przedmiotowej sprawie dochody uzyskane przez Wspólnotę z lokali użytkowych nie są dochodami objętymi zwolnieniem o którym mowa w powołanym wyżej przepisie.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że stanowisko podatnika zawarte we wniosku, jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

e-prawnik.pl

Legalsupport sp. z o.o.

ul. Św. Filipa 23/3

31-150 Kraków

biuro@e-prawnik.pl

Wszelkie prawa zastrzeżone

Informujemy, iż zgodnie z przepisem art. 25 ust. 1 pkt. 1 lit. b ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity: Dz. U. 2006 r. Nr 90 poz. 631), dalsze rozpowszechnianie artykułów i porad prawnych publikowanych w niniejszym serwisie jest zabronione.

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika