1. Czy dokonanie przez Spółkę częściowych płatności na rzecz innych podmiotów z ?Grupy V? (...)

1. Czy dokonanie przez Spółkę częściowych płatności na rzecz innych podmiotów z ?Grupy V? niż ?V?- Singapur za nabycie praw do Produktu nie należy klasyfikować jako należności licencyjnych w rozumieniu Konwencji Modelowej i opartych na niej umów o unikaniu podwójnego opodatkowania?
2. Czy dokonanie przez Spółkę częściowych płatności na podstawie porozumienia na rzecz innych podmiotów z ?Grupy V? nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku u źródła, a co za tym idzie Spółka nie będzie zobowiązana do poboru podatku u źródła w Polsce?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 07 sierpnia 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 18 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie częściowych płatności za nabycie praw do Produktu na rzecz innych podmiotów z ?Grupy V? należy kwalifikować jako należności licencyjne oraz czy powstaje obowiązek poboru podatku u źródła - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 sierpnia 2008 r. wpłynął do tut. BKIP ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie częściowych płatności za nabycie praw do Produktu na rzecz innych podmiotów z ?Grupy V? należy kwalifikować jako należności licencyjne oraz czy powstaje obowiązek poboru podatku u źródła.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest częścią międzynarodowego koncernu (?Grupy V?) działającego w branży farmaceutycznej. Spółka jest producentem wysokiej jakości produktów leczniczych.W ramach prowadzonej działalności gospodarczej:

  • Spółka zawarła z podmiotem z ?Grupy- V - Singapur umowę, na podstawie której wyłącznie i nieodwołalnie nabyła na własność wszystkie prawa do produktu leczniczego (dalej: 'Produkt'),
  • na mocy porozumienia, Spółka została zobowiązana do dokonania płatności z tytułu nabycia praw do Produktu na rzecz innych podmiotów z ?Grupy V?. Z posiadanych przez Spółkę informacji wynika, iż zapłata wierzytelności na rzecz innych podmiotów z Grupy spowoduje zaspokojenie ?V?- Singapur jako wierzyciela,
  • nabyte prawa do Produktu przysługują Spółce na terenie całego świata (za wyjątkiem USA i Kanady) i obejmują w szczególności:
    a) prawo własności intelektualnej (m.in. patenty, prawa autorskie),
    b) prawo do wytwarzania Produktu na potrzeby jego dystrybucji i używania, jak również prowadzenia dalszych prac badawczo - rozwojowych nad Produktem,
    c) prawo do prowadzenia marketingu / reklamy Produktu,
    d) prawo do rejestracji Produktu (certyfikaty, decyzje, potwierdzenia),
    e) dokumentację powiązaną z powyższymi prawami;
  • ?V? - Singapur nie posiada w Polsce zakładu w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania,
  • wszystkie podmioty /strony porozumienia z ?Grupy V? są rezydentami podatkowymi państw, z którymi Polska zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy dokonanie przez Spółkę częściowych płatności na rzecz innych podmiotów z ?Grupy V? niż ?V?- Singapur za nabycie praw do Produktu nie należy klasyfikować jako należności licencyjnych w rozumieniu Konwencji Modelowej i opartych na niej umów o unikaniu podwójnego opodatkowania...
  2. Czy dokonanie przez Spółkę częściowych płatności na podstawie porozumienia na rzecz innych podmiotów z ?Grupy V? nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku u źródła, a co za tym idzie Spółka nie będzie zobowiązana do poboru podatku u źródła w Polsce...

Zdaniem Spółki:

  1. dokonanie przez Spółkę częściowych płatności na rzecz innych podmiotów z ?Grupy V? niż ?V?- Singapur za nabycie praw do Produktu nie należy klasyfikować jako należności licencyjnych w rozumieniu Konwencji Modelowej i opartych na niej umów o unikaniu podwójnego opodatkowania,

  2. dokonanie przez Spółkę częściowych płatności na podstawie porozumienia na rzecz innych podmiotów z ?Grupy V? nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku u źródła, a co za tym idzie Spółka nie będzie zobowiązana do poboru podatku u źródła w Polsce.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), w art. 21 ust. 1 pkt 1, wskazuje, iż - zasadniczo - przychody z tytułu, między innymi praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), uzyskiwane w Polsce przez podmioty zagraniczne są opodatkowane wg stawki 20%.
Jednocześnie, w ust. 2 wskazanego art. stwierdza się, iż przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Odpowiednie postanowienia takich umów zazwyczaj przewidują stawkę podatku u źródła niższą niż 20% lub całkowicie wyłączają opodatkowanie pewnych kategorii dochodów w kraju źródła.
Mając na uwadze powyższe, należy zwrócić uwagę na art. 12 ust. 3 polsko-singapurskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, która oparta jest na Modelowej Konwencji OECD w zakresie dochodu i majątku. Zgodnie z tymi przepisami, pojęcie 'należności licencyjnych' oznacza wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane za użytkowanie lub prawo do użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin i taśmami dla transmisji telewizyjnych lub radiowych, każdego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego, albo za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, albo za udostępnienie informacji związanej ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.
Jak wynika z powyższego, pojęcie należności licencyjnych nie dotyczy wszelkich opłat dokonywanych w związku z transakcjami, których przedmiotem są prawa na dobrach niematerialnych, lecz wyłącznie tych, w których mamy do czynienia z ustanowieniem prawa do ich użytkowania. Tym samym, zapłata za przeniesienie własności danego prawa (np. prawa do Produktu) nie może być uważana za należność licencyjną w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.


Podobny sposób wykładni prezentowany jest w Komentarzu do Modelowej Konwencji OECD w zakresie dochodu i majątku, który stanowi ogólnie akceptowane źródło interpretacji zapisów umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (jest akceptowany także przez polskie władze podatkowe oraz sądy administracyjne).
W Komentarzu wskazuje się, iż jeżeli wynagrodzenie przekazywane jest z tytułu przeniesienia całości praw wynikających z praw autorskich, płatność nie może stanowić należności licencyjnej i przepisy artykułu dotyczącego podatkowego traktowania licencji nie mają zastosowania. Wynika to z faktu, iż w przypadku przeniesienia całości lub części praw wynagrodzenie nie może być przekazywane z tytułu 'korzystania' z praw. Istotna cecha transakcji jako transakcji zbycia nie ulega zmianie w zależności od formy wynagrodzenia, płatności wynagrodzenia w ratach itp.
W tym kontekście, płatność wynikająca z umowy zawartej przez Spółkę z ?V ?-Singapur, a dotycząca nabycia praw do Produktu nie powinna być zaliczana do katalogu należności licencyjnych.
Co więcej, dokonanie przez Spółkę płatności w częściach na rzecz innych podmiotów z ?Grupy V? (na podstawie zawartego odrębnego porozumienia) nie zmienia ani pierwotnego charakteru tej płatności (tj. płatność dotyczy przekazania całości praw do Produktu na rzecz Spółki) ani jej podatkowego traktowania w Polsce. Podmioty z ?Grupy V? upoważnione są bowiem tylko do przyjęcia płatności i nie zbywają żadnych praw do Produktu (ani w całości ani w części).
W związku z tym, w myśl Komentarza, płatność taka powinna być potraktowana jako zyski z działalności gospodarczej (business profits) bądź zbycia majątku (capital gains) i tym samym, zgodnie z odpowiednio art. 7 bądź art. 13 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie podlega opodatkowaniu w Polsce.
W konsekwencji, obowiązek podatkowy w podatku u źródła z tytułu dokonania tej płatności przez Spółkę na rzecz innych podmiotów z ?Grupy V? nie powstanie, a tym samym Spółka nie jest zobowiązana do potrącenia i poboru podatku u źródła w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika