: ?Czy według obowiązujących przepisów prawnych wydatki na finansowania zakupu oraz pomoc w zakupie (...)

: ?Czy według obowiązujących przepisów prawnych wydatki na finansowania zakupu oraz pomoc w zakupie urządzeń wyposażenia placów zabaw, urządzeń uzupełniających place zabaw oraz skuteczne wspieranie procesu edukacji dzieci poprzez rozwijanie ich zdolności np. dofinansowanie nieobowiązkowej nauki języka obcego przedszkolaków, a dodatkowo oznakowanie tych przedmiotów logo Banku można uznać za reklamę, a wydatki na ich nabycie za koszt uzyskania przychodów?
Czy wydatki na ww. cele mogłyby być potraktowane jako wydatki o niewielkiej wartości i wraz z logo firmy nie byłyby kosztami reprezentacji? Czy wydatki na ww. cel należy potraktować jako wydatki o dużej wartości podkreślające okazałość, wystawność Banku, tzn. takie, które można potraktować, jako wydatki wywołujące jak najlepszy wizerunek Banku i chęć pokazania się z jak najlepszej strony przed potencjalnym klientem, a tym samym należy zaliczyć je do kosztów reprezentacji nie będących kosztem uzyskania przychodów??

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Banku, przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2008 r. (data wpływu do tut. BKIP 29 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na sponsorowanie urządzeń innego podmiotu w zamian za umieszczenie na nich treści reklamujących działalność sponsora - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2008 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek Banku Spółdzielczego o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m. in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na sponsorowanie urządzeń innego podmiotu w zamian za umieszczenie na nich treści reklamujących działalność sponsora.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Bank Spółdzielczy od prawie 60 lat zaspokaja potrzeby finansowe ludności oraz miejscowego biznesu. Jako jedyna instytucja finansowa nie tylko prowadzi swoją działalność w oparciu o społeczność lokalną, ale i wspiera różnego rodzaju inicjatywy służące tej społeczności. Bank działając w interesie swoich członków maksymalizuje wysiłki, celem prowadzenia działalności bankowej w sposób jak najbardziej rentowny i efektywny. Władze Banku dostrzegają tym samym konieczność większej dbałości o relacje z klientami. Doskonałą formą zacieśniania tych relacji jest w ocenie zarządzających Bankiem podejmowanie różnorakich działań zorientowanych na dzieci i młodzież.

Bank ma w planie zrealizować program działalności społecznej w ramach akcji ?Bank Spółdzielczy dzieciom?, który będzie się skupiał na następujących działaniach:

  • finansowanie zakupu oraz pomoc w zakupie urządzeń wyposażenia placów zabaw, urządzeń uzupełniających place zabaw,
  • skuteczne wspieranie procesu edukacji dzieci poprzez rozwijanie ich zdolności np. dofinansowania nieobowiązkowej nauki języka obcego przedszkolaków itp.

Odbiorcami pomocy będą podlegające gminom placówki oświatowe, tj. przedszkola, szkoły podstawowe zlokalizowane na terenie działania Banku Spółdzielczego.

Bank finansując w ramach realizacji programu zakupy trwałej infrastruktury planuje przekazać je placówkom oświatowym na własność na podstawie podpisanej umowy. W zamian za sponsorowanie urządzeń wyposażenia placu zabaw, placówki oświatowe dopuszczają możliwość umieszczenia stosownych informacji o finansowaniu swojego zaplecza przez Bank (np. poprzez umieszczenie na placu zabaw tablicy informacyjnej z nazwą Banku jako sponsora oraz logo na każdym z przekazanych urządzeń). Akcja ma na celu dbałość o konkurencyjność produktów oraz o otoczenie biznesowe Banku, a tym samym rozreklamowanie Banku wśród społeczeństwa. Warunkiem realizacji programu w perspektywie długoterminowej jest osiąganie przez Bank dobrych wyników finansowych. Logo Banku umieszczone na urządzeniach ma spełniać funkcję reklamową, gdyż będzie zmierzać do zwiększenia rozpoznawalności Banku na rynku, a w efekcie na zwiększenie zainteresowania ofertami Banku i tym samym na zwiększenie przychodów.

Zarząd Banku poprzez realizację programu pragnie uzyskać następujący efekt:

  • popularyzację pozytywnego wizerunku Banku jako polskiej instytucji finansowej prowadzącej działalność w sposób odpowiedzialny i społecznie użyteczny,
  • budowanie pozytywnych relacji biznesowo-lojalnościowych,
  • w perspektywie długofalowej zwiększenie ilości klientów korzystających z produktów Banku,
  • zadowolenie rodziców (obecnych bądź przyszłych klientów Banku).

Zakłada się, że realizacja programu spotka się z bardzo przychylnym odbiorem społecznym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy według obowiązujących przepisów prawnych wydatki na finansowanie zakupu oraz pomoc w zakupie urządzeń wyposażenia placów zabaw, urządzeń uzupełniających place zabaw oraz skuteczne wspieranie procesu edukacji dzieci poprzez rozwijanie ich zdolności np. dofinansowanie nieobowiązkowej nauki języka obcego przedszkolaków, a dodatkowo oznakowanie tych przedmiotów logo Banku można uznać za reklamę, a wydatki na ich nabycie za koszt uzyskania przychodów...

Czy wydatki na ww. cele mogłyby być potraktowane jako wydatki o niewielkiej wartości i wraz z logo firmy nie byłyby kosztami reprezentacji...

Czy wydatki na ww. cel należy potraktować jako wydatki o dużej wartości podkreślające okazałość, wystawność Banku, tzn. takie, które można potraktować, jako wydatki wywołujące jak najlepszy wizerunek Banku i chęć pokazania się z jak najlepszej strony przed potencjalnym klientem, a tym samym należy zaliczyć je do kosztów reprezentacji nie będących kosztem uzyskania przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy należy zauważyć, że w chwili obecnej place zabaw dla dzieci nie posiadają żadnych urządzeń do zabaw, a realizacja programu może wpłynąć na pobudzenie dzieci do poszukiwań i twórczego działania, będzie źródłem wiedzy stymulującej rozwój dziecka. Dzięki urządzeniom maluchy będą miały szansę doskonalenia sprawności rączek, koordynacji ruchów oraz zdobywając nowe doświadczenia kształcenia spostrzegawczości.

Umieszczenie logo Banku na urządzeniach będących wyposażeniem placu zabaw będzie miało na celu rozpowszechnianie informacji o Banku w celu zwrócenia uwagi i zachęcenia do skorzystania z jego usług potencjalnych klientów.

Taka forma reklamy może być działaniem mającym na celu zachwalanie Banku i jego zalet, a tym samym może być przekazywaniem informacji o miejscach i możliwościach skorzystania z jego usług. Realizować to Bank zamierza przez prosty przekaz ?pamiętasz o nas korzystając z naszych usług, ale masz pewność, że i my pamiętamy o Tobie budując dzięki Twojej pomocy bardziej przyjazne otoczenie, w którym twoje dzieci w sposób aktywny i bezpieczny spędzają czas pod okiem swoich opiekunów?.

Według istniejących interpretacji, reklama może być realizowana za pomocą różnych środków wyrazu. Może dotyczyć nie tylko oferowanych towarów i usług, ale również samej firmy i jej znaku. Umieszczenie oprócz znaku graficznego Banku również jego danych np. adresu, numerów telefonów, adresu strony internetowej powoduje, że przedmioty, w które Bank wyposaży place zabaw przedszkoli, będą pełniły rolę informacyjną. Będą wskazywać gdzie Bank ma siedzibę i w jaki sposób można się z Bankiem skontaktować, będą również wskazywać adres strony internetowej, gdzie potencjalny klient może dowiedzieć się więcej szczegółów o Banku i jej ofercie. Pod takim warunkiem wydatki na zakup wyposażenia placu zabaw mogłyby stanowić koszt uzyskania przychodów. Opierając się na tych przesłankach wszelkie wydatki o niewielkiej wartości z logo firmy nie są kosztami reprezentacji.

Działania Banku nie wiążą się z okazałością i wystawnością i nie polegają na kontaktach oficjalnych handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi lecz mają na celu zaznaczenie obecności Banku na rynku. Bank nie zamierza wyposażać placów zabaw w bardzo drogie, wystawne urządzenia, lecz w podstawowe spełniające wymogi bezpieczeństwa dzieci.

Działania reklamowe i reprezentacyjne często nakładają się na siebie i trudno określić, czy bardziej promowany jest Bank, czy też utrwalany jest jego pozytywny obraz. Każdą sytuację należy więc ocenić indywidualnie i w związku z tym Bank prosi o wydanie interpretacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. ? określanej w dalszej części skrótem ? ustawa o pdop?), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia, źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z treści powyższego przepisu wynika, że wszystkie poniesione koszty, po wyłączeniu zastrzeżonych w art. 16 ust. 1, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, mogą być kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w realnym związku przyczynowo-skutkowym z przychodami ? nie wyłączając tych, które związane są pośrednio z uzyskiwanymi przychodami, służąc między innymi zabezpieczeniu źródła przychodów.

Do takich kosztów pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami zaliczają się koszty ponoszone na reklamę i sponsoring. Kosztów tych z reguły nie można przypisać konkretnym przychodom, jak również ocenić szczegółowo stopnia ich wpływu na uzyskanie przychodów. Niemniej przedsiębiorca ponosi je, mając na uwadze potrzebę kreowania odpowiedniej pozycji rynkowej firmy i oferowanych produktów czy usług. Za reklamę uznać należy rozpowszechnianie informacji o danym towarze w celu zwrócenia na niego uwagi i zachęcenia do zakupu; także: środki służące do tego celu, np. plakaty, ogłoszenia w prasie, radiu i telewizji (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa, 2003).

Reklama to działanie mające na celu zachęcanie potencjalnych klientów do zawarcia umowy, nabywania towarów, korzystania z oferowanych usług. Reklama polega więc na rozpowszechnianiu informacji o towarach, o ich zaletach i wartościach, miejscach nabycia, chwaleniu kogoś i zalecaniu czegoś. Wydatki reklamowe, związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, stanowią w całości koszty uzyskania przychodów (art. 15 ust. ustawy o pdop).

Za wydatki na reklamę uznaje się np.:

  • wydatki na reklamę w środkach masowego przekazu, w sieci internetowej, poprzez kolportowane ulotki,
  • prezenty dla kontrahentów ? w postaci przedmiotów powszechnie używanych o niewielkiej wartości, które mają charakter reklamowy, oznakowanie prezentu logo firmy wskazuje na to, że prezent ma charakter reklamowy (koszulka, długopis, kartka świąteczna, kubek, smycz, karteczki samoprzylepne, kalendarz itp.),
  • wydatki na organizację konkursów, imprez pod hasłami reklamowymi,
  • wydatki związane ze stałą ekspozycją tablic reklamowych, billboardów,
  • reklamę w ramach sponsoringu.

Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia sponsoringu, zatem oceniając skutki pod kątem kosztów uzyskania przychodów sponsora należy stosować przepisy dotyczące reklamy i reprezentacji.

Z uwagi na brak ustawowej definicji sponsoringu należy odwołać się do wykładni językowej, zgodnie z którą sponsoring to ?finansowanie czegoś, często w zamian za reklamowanie własnej działalności? (Słownik wyrazów obcych PWN). Sponsoring jest jedną z form promocji polegającą na skojarzeniu pozytywnego obrazu sponsorowanego ze sponsorem, którego znak towarzyszy imprezom lub działaniom sponsorowanej osoby lub instytucji. Sponsoring uznawany jest za formę reklamy, której przedmiotem jest firma i jej produkty. Sponsorowanie ma kształtować pozytywny wizerunek firmy i popularyzować jej nazwę na rynku. Zwiększenie popularności firmy może mieć wpływ na wzrost uzyskiwanych przez nią przychodów.

Aby dana umowa mogła być uznana za sponsoring właściwy, jej treść musi zawierać wzajemność zobowiązań umawiających się stron, oznaczającą zobowiązanie się sponsora do finansowego lub rzeczowego wsparcia sponsorowanego, który z kolei zobowiązany jest do reklamowania nazwy sponsora, logo i prowadzonej przez niego działalności. Ponadto, aby powyższa umowa nie była utożsamiana z umową darowizny, powinna określać rodzaj i wartość wzajemnych świadczeń. Akcje sponsoringowe mają na celu kształtowanie obrazu firmy w szerokich kręgach potencjalnych klientów. Reklamowanie nazwy sponsora ma wpływać na zwiększenie jego popularności i renomy, a co za tym idzie zwiększenie przychodów z działalności. Ponadto zaznaczyć należy, że wydatki poniesione na sponsoring mogą stanowić koszt podatkowy tylko w przypadku sponsoringu właściwego, do wysokości równowartości ceny za reklamę sponsora, tj. wartość usług reklamowych wyświadczonych przez sponsorowanego.

W przypadku, gdy świadczenia (sponsoringu i reklamy) nie są równej wartości, nadwyżki świadczeń ze strony sponsora stanowią darowiznę na rzecz sponsorowanego. Zgodnie z art. 16 ust 1 pkt 14 ustawy o pdop wydatków których celem jest darowizna nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Również w przypadku przekazania przez sponsora na rzecz sponsorowanego towarów (np. koszulek, butów, napoi itp.) za koszt uzyskania przychodów można uznać jedynie tę wartość przekazanych towarów, która stanowi równowartość ceny za reklamę sponsora, pod warunkiem, że są one udokumentowane fakturą (rachunkiem) sprzedaży usług reklamowych, wystawionym przez sponsorowanego. W sytuacji, gdy sponsorowany nie jest podmiotem uprawnionym do wystawiania faktur VAT (rachunków), podstawą zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów może być cywilnoprawna umowa sponsoringu.

W razie braku faktury (rachunku), czy też innego dowodu dokumentującego wykonanie wskazanych usług reklamowych - wydatki związane ze ?sponsoringiem? określanym jako sponsoring niewłaściwy są traktowane w całości jako darowizna, co jest równoznaczne z brakiem możliwości zaliczenia jej wartości do kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika