Czy w przypadku likwidacji półproduktów pozostających w magazynie spółki w wyniku niewykonania (...)

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2008r. (data wpływu do tut. Biura 6 października 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów strat w środkach obrotowych ? jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2008r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów strat w środkach obrotowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Na podstawie umowy zawartej pomiędzy Spółką a zagranicznym kontrahentem, Spółka zobowiązana była do wyprodukowania wyrobu według uzgodnionego wzoru. W trakcie wykonywania umowy zawarto porozumienie poparte protokołem zgodnie z którym kontrahent spółki zobowiązał się ponadto do zakupu towaru wyprodukowanego w ilościach większych niż wskazane w umowie oraz wyrobów które nie będą spełniały wymogów jakościowych końcowych odbiorców. Kontrahent wywiązał się jedynie częściowo z zobowiązań przyjętych w porozumieniu. Spółka wielokrotnie wzywała kontrahenta do wykonania umowy, jednakże zaprzestał on dalszej współpracy bez wskazania uzasadnienia. Celem prawidłowego wykonania umowy i zabezpieczenia dostaw Spółka nabyła materiały, dokonała obróbki i pozostawiła w magazynie w formie półproduktów. Ze względu na odmowę odbioru dalszych dostaw, Spółka wstrzymała produkcję aby ograniczyć straty i dodatkowe koszty. W konsekwencji Spółka posiada na dzień dzisiejszy półprodukty, które nie mogą zostać użyte w toku dalszej produkcji na potrzeby innych odbiorców. Właściwości zamówionego towaru wykluczają również możliwość przeznaczenia posiadanych zapasów do dalszej sprzedaży. Spółka zamierza w/w zapasy magazynowe zlikwidować ze względu na fakt, iż utraciły dla Spółki jakąkolwiek przydatność gospodarczą, a generują jedynie dodatkowe koszty magazynowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku likwidacji półproduktów pozostających w magazynie spółki w wyniku niewykonania przez kontrahenta zobowiązania, spółka będzie mogła wynikającą stąd stratę zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu...

Zdaniem Spółki, strata będąca wynikiem likwidacji zapasów (półproduktów) będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodu stanowią koszt uzyskania przychodu. Niewątpliwie nabycie przez Spółkę materiałów oraz koszt produkcji półproduktów w celu wykonania umowy służy temu celowi. Ponadto w art. 16 ust. 1 w/w ustawy nie wyszczególniono strat w środkach obrotowych. Oznacza to, że straty te, niejako związane z działalnością gospodarczą, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Oceniając sprawę także w aspekcie okoliczności, które spowodowały stratę trudno dopatrzyć się winy Spółki, która dochowała należytej staranności w trakcie realizacji umowy, a strata wynikła wyłącznie z przyczyn dotyczących kontrahenta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wśród wymienionych w tzw. negatywnym katalogu kosztów ujętym w art. 16 ust. 1 w/w ustawy nie wyszczególniono strat w środkach obrotowych. Oznacza to, iż co do zasady straty te, jako związane z prowadzoną działalnością, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Zaliczenie strat w środkach obrotowych do kosztów uzyskania przychodów powinno być jednak każdorazowo oceniane w aspekcie:

• całokształtu prowadzonej przez podatnika działalności,
• okoliczności, które spowodowały powstanie straty,
• udokumentowania straty,
• podjętych przez podatnika działań zabezpieczających.

Przyjmuje się, iż dla celów podatkowych tylko stratę powstałą na skutek zdarzeń nieprzewidywalnych, nie do uniknięcia przez racjonalnie działający podmiot można uznać za zdarzenie, które uzasadnia zaliczenie powstałej straty w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Należy podkreślić, iż jedynie straty w środkach obrotowych powstałe w trakcie normalnego, racjonalnego działania podatnika, ze szczególnym uwzględnieniem dochowania należytej staranności w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej, mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu. Każdy przypadek straty w środkach obrotowych, należy rozpatrywać indywidualnie, z uwzględnieniem okoliczności faktycznych towarzyszących sprawie i oceniać pod kątem całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej poniósł koszty związane z zakupem materiałów, dokonaniem ich obróbki i magazynowaniem wykonanych półproduktów. Koszty te były poniesione z zamiarem sprzedaży półproduktów. Jednakże z przyczyn leżących po stronie kontrahenta półprodukty te zostały sprzedane. W celu uniknięcia dalszych kosztów związanych z magazynowaniem zbędnych półwyrobów Spółka zamierza je zlikwidować.

Należy jednak nadmienić, iż możliwość uznania takiej straty w środkach obrotowych za koszty uzyskania przychodów wymaga w sposób nie budzący wątpliwości odpowiedniego udokumentowania braku możliwości gospodarczego wykorzystania tych półfabrykatów, zasadności ich likwidacji a także jej faktycznego przeprowadzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego można uznać za prawidłowe przy spełnieniu powyższych zastrzeżeń.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.