Kiedy i w jaki sposób Wnioskodawca może odpisać w koszty opłatę wstępną w wysokości 20% przedmiotu (...)

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2008 r. wpłynął do tut. Biura wniosek Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia, w momencie poniesienia, do kosztów uzyskania przychodów opłaty wstępnej dotyczącej leasingu operacyjnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca otrzymał od firmy leasingowej ofertę leasingu operacyjnego dotyczącą samochodu ciężarowego. Warunki ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków związanych z powyższą ofertą są następujące: przy przystąpieniu do leasingu w dniu podpisania umowy ponosi opłatę wstępną w wysokości 20% wartości przedmiotu leasingu, za następne trzy opłaty nie płaci (otrzymuje je gratis). Okres trwania leasingu jest do wyboru i wynosi 36 lub 48 miesięcy. Na końcu okresu leasingowania zobowiązany jest do wykupu przedmiotu leasingu w wysokości 1% wartości samochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Kiedy i w jaki sposób może odpisać w koszty opłatę wstępną w wysokości 20% przedmiotu leasingu...

Czy jest to koszt jednorazowy czy też musi go rozbić proporcjonalnie do okresu trwania umowy leasingowej czyli np. 36 lub 48 miesięcy i w taki sposób proporcjonalnie odpisywać w koszty...

Zdaniem Wnioskodawcy opłata jednorazowa w wysokości 20% przedmiotu leasingu jest kosztem jednorazowym związanym z zawarciem umowy leasingu, co w konsekwencji powoduje wydanie mu przedmiotu leasingu przez leasingodawcę. Nie ma ona żadnego związku z przewidywanym okresem trwania umowy leasingowej, gdyż w przypadku trwania umowy na 36 miesięcy czy też 48 wynosi ona zawsze 20% uważa również, że opłata leasingowa ma charakter opłaty samoistnej nie przypisywanej do poszczególnych rat leasingowych. Jej poniesienie jest warunkiem koniecznym do zrealizowania umowy. Nie można powiedzieć również, że opłata wstępna dotyczy okresu, na który zostaje zawarta umowa. Opłata wstępna (inicjalna) jest ponoszona w celu skorzystania z usługi leasingowej. Wnioskodawca musi ją ponieść zanim jeszcze leasing zostanie uruchomiony i w związku z tym od jej opłacenia zależy czy dojdzie do zrealizowania umowy leasingu. Dlatego Wnioskodawca sądzi, że wstępna opłata leasingowa powinna zostać zaliczona do kosztów jednorazowo bez konieczności rozliczania jej w czasie. Podobne stanowisko przyjął Wojewódzki sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 08 sierpnia 2008 r. (III SA/WA 221/08) oraz ten sam są w wyroku z dnia 17 czerwca 2008 r. (III SA/WA 24/08).

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje Rozdział 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Zgodnie z art. 17a pkt 1 ww. ustawy ilekroć w rozdziale tym jest mowa o umowie leasingu ? rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej ?finansującym?, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej ?korzystającym?, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty. W ocenie Wnioskodawcy, przedmiotowa umowa leasingu spełnia warunki określone w art. 17b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie zatem do art. 17b ust. 1 ww. ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:

1. została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz
2. suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
   
   

Zgodnie z art. 17b ust. 2 ww. ustawy jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1. art. 6,
2. przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
3. art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143 ze zm.)

- do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 17f-17h.

Cytowany powyżej przepis nie precyzuje, w którym momencie korzystający winien zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wynikające z umowy leasingu opłaty. Rozstrzygając kwestię momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wstępnej raty leasingowej, należy brać pod uwagę ogólne zasady potrącania kosztów, które zostały uregulowane w art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 tej ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Zgodnie z art. 15 ust. 4 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Natomiast art. 15 ust. 4d ww. ustawy stanowi, iż koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w myśl art. 15 ust. 4e ww. ustawy, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Przedmiotowa opłata, mimo że poniesiona była jednorazowo, dotyczy ściśle określonego okresu tj. okresu trwania umowy leasingu, przekraczającego rok podatkowy. Opłata wstępna (inicjalna) leasingowa nie spełnia przesłanek umożliwiających uznanie jej za koszt bezpośredni; należy więc do kosztów pośrednich.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że opłata wstępna stanowi koszt pośredni, który należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczy umowa, tj. proporcjonalnie do okresu trwania umowy (art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

A zatem stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.