Możliwość dokonania jednorazowej amortyzacji zakupionych środków trwałych przez podmiot rozpoczynający (...)

Możliwość dokonania jednorazowej amortyzacji zakupionych środków trwałych przez podmiot rozpoczynający prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2009 r. (data wpływu do tut. Biura 4 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji zakupionych środków trwałych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2009 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania jednorazowej amortyzacji zakupionych środków trwałych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W październiku 2009 roku Wnioskodawca założył firmę, którą będzie prowadził na zasadach jednoosobowej działalności gospodarczej. Równocześnie od kilku lat jest wspólnikiem Spółki jawnej. Jego udział w tej Spółce wynosi 50%. Spółka za 2008 rok nie przekroczyła limitu 1.200.000 euro, tj. 4.053.000 zł, uprawniającego ją do bycia ?małym podatnikiem?. W ramach jednoosobowej działalności nabył maszyny w stosunku do których chce skorzystać z możliwości jednorazowej amortyzacji określonej w art. 22k pkt 7 (winno być w art. 22k ust. 7) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w firmie, którą założył w październiku 2009 roku, jako jednoosobową działalność gospodarczą może skorzystać z jednorazowej amortyzacji w ramach pomocy de minimis, określonej w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ?małym podatnikiem? jest podatnik, u którego wartość sprzedaży wraz z kwotą należnego podatku do towarów i usług nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym, tj. 2008 kwoty 4.053.00 zł. W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, posiada status małego podatnika i ma prawo do skorzystania z prawa do jednorazowej amortyzacji, określonej w art. 22k ww. ustawy, w ramach pomocy de minimis, w swojej nowo założonej firmie.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Natomiast zgodnie z art. 22k ust. 7 ww. ustawy, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Ustawą z dnia 5 marca 2009 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2009 r. Nr 69, poz. 587), zmieniono kwotę tego limitu. Zgodnie z art. 5 powołanej ustawy, w latach podatkowych rozpoczynających się w 2009 r. i 2010 r., kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa w art. 22k ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1 (tj. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz art. 16k ust. 7 ustawy zmienianej w art. 2 (t.j. ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych) wynosi 100.000 euro w każdym z tych lat podatkowych.

Przepis powyższy nie ma jednak zastosowania do podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa (art. 22k ust. 11 ww. ustawy).

Zatem z możliwości jednorazowej amortyzacji mogą skorzystać:

  • mali podatnicy lub
  • podatnicy, którzy rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej.

Określenie ?mały podatnik? jest zdefiniowane w art. 5a pkt 20 ww. ustawy. Oznacza ono podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Jednakże dla skorzystania z jednorazowej amortyzacji na podstawie ww. przepisów istotne jest kto nabywa środki trwałe, prowadzi ich ewidencję i dokonuje odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 24a ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej ?księgą?, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a ? 22o.

Z powyższego przepisu wynika, iż zarówno przychody, jak i koszty podatkowe ewidencjonowane są przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, dlatego też kryteria umożliwiające dokonywanie jednorazowo odpisów amortyzacyjnych na podstawie art. 22k ust. 7 ww. ustawy, należy badać w stosunku do każdego podmiotu, który tego odpisu chce dokonać.

Jak wynika z treści złożonego wniosku Wnioskodawca rozpoczął w październiku 2009 r. prowadzenie jednoosobowo pozarolniczej działalności gospodarczej i w ramach tej działalności zakupił środki trwałe, które chciał jednorazowo zamortyzować. Ponadto Wnioskodawca od kilu lat jest wspólnikiem Spółki jawnej, która to spółka w 2008 r. nie uzyskała przychodu ze sprzedaży przekraczającego limit 1.200.000 euro, przez co spełniała w 2009 r. kryteria małego podatnika.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie podmiotem dokonującym odpisów amortyzacyjnych będzie Wnioskodawca prowadzący od października 2009 r. jednoosobowo pozarolniczą działalność gospodarczą, ponieważ w ramach tej działalności dokonał zakupu środków trwałych (maszyn), dlatego też fakt, iż Spółka jawna, której wspólnikiem jest Wnioskodawca, spełniała w 2009 r. kryteria małego podatnika, nie stanowi przesłanki umożliwiającej dokonanie przez Wnioskodawcę tego odpisu. Istotnym jest bowiem fakt, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej od października 2009 r. pozarolniczej działalności gospodarczej, był podmiotem ?rozpoczynającym prowadzenie działalności gospodarczej?, ponieważ to On w ramach tej działalności (a nie w Spółce jawnej) będzie dokonywał odpisów amortyzacyjnych od zakupionych środków trwałych.

Skoro zatem w roku rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej jednoosobowo (tj. w 2009 r.), Wnioskodawca prowadził również działalność gospodarczą jako wspólnik Spółki jawnej, to wypełnił On przesłankę, o której mowa w art. 22k ust. 11 ww. ustawy, wykluczającą możliwość skorzystania z tzw. jednorazowej amortyzacji. Tym samym Wnioskodawca dokonując zakupu środków trwałych w 2009 r. i wprowadzając je w tym samym roku do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej jednoosobowo działalności gospodarczej, nie mógł dokonać ich jednorazowej amortyzacji, na zasadach określonych w art. 22k ust. 7 ? 13 ww. ustawy, ponieważ nie spełniał warunków zastrzeżonych przepisem art. 22k ust. 11 ww. ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu ? do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ? Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach ? art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


Masz inne pytanie do prawnika?

Potrzebujesz pomocy prawnej?

Zapytaj prawnika